70813 skanuj0019 (74)

70813 skanuj0019 (74)



7.2. Typy ruchu turystycznego 169

•    w Szwajcarii Szwajcarski Park Narodowy (1914 r.),

•    w Hiszpanii park narodowy Ordesa (1918 r.).

Według Światowej Unii Ochrony Przyrody (World Conservation Union, WCU) można wyróżnić sześć zasadnicznych typów obszarów chronionych:

•    ścisłe rezerwaty przyrody (typ I)>

•    parki narodowe (typ II),

•    pomniki przyrody (typ III),

•    rezerwaty przyrodnicze (typ IV),

•    krajobrazy chronione (typ V),

•    obszary ochrony zasobów naturalnych (typ VI).

W poszczególnych krajach struktura obszarów chronionych przedstawia się odmiennie. W Kanadzie np. parki narodowe stanowiły w 1990 r. aż 53,2% całej powierzchni podległej ochronie, w Meksyku zaś tylko 16,6% (tabele 23 i 24). Te różnice wynikają m.in. z wielkości obszarów chronionych (zazwyczaj obszary o wybitnych walorach, jeżeli są odpowiednio rozległe, są parkami narodowymi, natomiast gdy są nieduże, stają się pomnikami przyrody lub rezerwatami), stanu zagospodarowania oraz przepisów prawnych. Dosyć ciekawym przypadkiem jest Meksyk, w którym aż 15,4% powierzchni przypadającej na wszystkie parki narodowe zajmuje jeden park - założony w 1939 r. Cumbres de Monterrey (246 500 ha) w stanie Nuevo Leon. Następne w kolejności parki narodowe Meksyku są znacznie mniejsze: Canon de Rio Blanco (obejmujący rejon wulkanu Orizaba) w stanie Puebla ma 55 700 ha, park Nevado de Toluca w stanie Mexico ma 51 000 ha, park La Malinche w stanie Tlaxcala liczy 45 700 ha, a Pico de Tancitaro w stanie Michoacan 29 300 ha.

Tabela 23. Obszary chronione w Kanadzie w 1990 r.

Typ obszaru

Liczba obszarów

Powierzchnia (tys. ha)

Udział procentowy

Ścisłe rezerwaty przyrody

57

501,1

1,0

Parki narodowe

80

26 309,1

53,2

Pomniki przyrody

1

3,1

0,0

Rezerwaty przyrodnicze

162

18 506,8

37,4

Krajobrazy chronione

126

4 132,1

8,4

Razem

426

49 452,2

100,0

Źródło: opracowano na podstawie: Kanada, [w:] Ameryka Północna, Encyklopedia geograficzna świata, tom IV, 1996, OPRESS, Kraków, 227-272.

Ostatnie lata sprawiły, że turystyka ekologiczna stała się nie tylko modna w społeczeństwach krajów^ wysoko rozwiniętych, ale stała się również jednym z głównych powodów wyjazdów turystycznych do niektórych państw Ameryki Łacińskiej, Afryki i Oceanii. Jednym z działań mających przyciągnąć turystów zainteresowanych tą formą turystyki jest powiększanie obszarów chronionych. We


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0009 (156) 7.2. Typy ruchu turystycznego 159 •    celu wyjazdu (np. lecznicza,
skanuj0013 (106) 7.2. Typy ruchu turystycznego 163 Ryc. 15. Odwiedzający zaniki w dolinie Loary (Fra
skanuj0015 (90) 7.2. Typy ruchu turystycznego 165 ściowym dofinansowywaniem usług uzdrowiskowych prz
skanuj0021 (56) 7.2. Typy ruchu turystycznego 171 Park narodowy Taman Negara jest największym obszar
skanuj0023 (49) 7.2. Typy ruchu turystycznego 173 Turystyka handlowa Innym rodzajem turystyki szerok
skanuj0025 (46) 7.2. Typy ruchu turystycznego 175 dzynarodowych stosunków politycznych i handlowych,
56868 skanuj0027 (44) 7.2. Typy ruchu turystycznego 177 rących udział w kongresach i konferencjach)
59368 skanuj0017 (79) 7.2. Typy ruchu turystycznego 167 noważoną (ang. sustainable tourism), czyli t
41225 skanuj0007 (177) 157 7.2. Typy ruchu turystycznego Mówiąc o potrzebach i motywacjach turystycz

więcej podobnych podstron