skanuj0021 (169)

11.3. Gospodarka łowiecka

Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich mogą wznosić tzw. ambony myśliwskie, ustawiać paśniki i inne urządzenia służące gospodarce łowieckiej po uzyskaniu zgody właściciela, posiadacza lub zarządcy gruntu, natomiast mają obowiązek powiadamiania Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej, urzędu gminy lub najbliższej lecznicy weterynaryjnej o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt dziko żyjących. Mają też obowiązek dokarmiania zwierzyny, zwłaszcza w okresach niedostatku pokarmu w środowisku oraz zbyt wielkich szkód wyrządzanych przez zwierzynę w uprawach i płodach rolnych oraz w gospodarce leśnej. W razie nieusprawiedliwionego niezrealizowania rocznego planu łowieckiego dzierżawcy muszą także partycypować w kosztach ochrony lasu przed zwierzyną.

Za dzierżawienie obwodu łowieckiego koła łowieckie płacą nadleśnictwom lub gminie czynsz, którego wysokość zależy od jego kategorii. Zasady kategoryzacji obwodów łowieckich ustala w trybie rozporządzenia minister środowiska w porozumieniu z ministrem rolnictwa, po zasięgnięciu opinii PZŁ, uwzględniając liczebność poszczególnych gatunków zwierzyny w określonych środowiskach jej bytowania, rodzaj i wielkość jej pozyskania oraz nasilenie czynników antropogenicznych, a także szczegółowe zasady ustalenia wysokości czynszu dzierżawnego i udziału w kosztach ochrony lasu w razie niezrealizowania rocznego planu łowieckiego.

Dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego obowiązuje wynagradzanie szkód wyrządzonych w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz szkód powstałych w czasie polowań. W ostatnich latach PZŁ wypłacał rocznie 18—27 min złotych, są to zatem kwoty niebagatelne. Odszkodowanie jednak nie przysługuje np. osobom, którym przydzielono grunty własności Skarbu Państwa jako deputaty rolne na gruntach leśnych, posiadaczom uszkodzonych przez zwierzynę upraw lub płodów rolnych, jeśli nie dokonali oni ich sprzętu w terminie odbiegającym więcej niż 14 dni od zakończenia określonego przez wojewodę okresu zbioru tego gatunku roślin w danym regionie albo tym, którzy nie wyrazili zgody na budowę urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom. Odszkodowanie nie należy się również za szkody powstałe w płodach złożonych w sterty, stogi i kopce w bezpośrednim sąsiedztwie lasu, a także za szkody w uprawach rolnych założonych z rażącym naruszeniem zasad agrotechnicznych.

I. Zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie z przepisami prawa stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, a na terenach niewcho-dzących w skład obwodów łowieckich — własność Skarbu Państwa. Myśliwi mogą wprawdzie odstąpioną im zwierzynę spożytkować według własnego uznania, nie mogą jej jednak sprzedać.

Kontrolą realizacji przepisów ustawy Prawo łowieckie, zwłaszcza w zakresie ochrony zwierzyny, zwalczania kłusownictwa i wszelkiego szkodnictwa łowieckiego, zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie łowiectwa oraz kontroli legalności skupu i obrotu zwierzyną, zajmuje się Państwowa Straż Łowiecka, która jest umundurowaną i uzbrojoną formacją podległą wojewodzie, wspieraną przez

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15223 skanuj0024 (169) 11.1 Sympathetic and Parasympathetic Nervous Systems, Organization Sympatheti
skanuj0006 2014-11-06DEFINICJE Ostatnia nowelizacja zadań i obowiązków pielęgniarki środowiskowej mi
skanuj0017 (214) 11.3. Gospodarka łowiecka np. na wiewiórki zaprzestano polować w 1928 roku, na nied
skanuj0019 (197) 11.3. Gospodarka łowiecka637Ramka 11.2. Lista gatunków zwierząt łownych i dozwolone
81306 skanuj0020 (185) 11. Ochrona przyrody i jej zasobów na obszarach użytkowanych gospodarczo 638
81498 skanuj0023 (152) 11.3. Gospodarka łowiecka 11.3. Gospodarka łowiecka Rys. 11.4. Liczebność pop
27105 skanuj0022 (164) 11. Ochrona przyrody i jej zasobów na obszarach użytkowanych gospodarczo 640&

więcej podobnych podstron