skanuj0021 (230)

34 Mathcad. Ćwiczenia

3.    Wywołaj okno Insert Matrix i zdefiniuj wektor o trzech składowych. Wpisz składowe drugiego wektora, czyli (0, -1, 1) i wprowadź znak równości =.

4.    Uzyskałeś wynik (rysunek 3.9).

Rysunek 3.9.

Obliczanie wartości wyrażenia wektorowego

Ćwiczenie 3.3. —-*•

Wyznacz jednostkowy wektor prostopadły do wektorów (1, 0.5, 0.3) oraz (0.25, -0.3, 2).

t. Dla wygodniejszego operowania wektorami zdefiniuj dwie zmienne wektorowe a i b, które będą miały wartości rozważanych tu wektorów (rysunek 3.10).

Rysunek 3.10. Definiowanie wektorów a	f 1 'l 0.5	b :=	^0.25 s -0.3
początkowych	,0.3 J		k 2 ź

2. Oblicz iloczyn wektorowy wektorów a i b (rysunek 3.11), który jak wiadomo jest prostopadły do swoich argumentów. Uzyskany wynik zapamiętaj w zmiennej wektorowej normalny. Do wprowadzenia operatora iloczynu wektorowego użyj skrótu klawiszowego Ctrl+8 albo wybierz odpowiednią ikonę z paska narzędzi Matrix (rysunek 3.12).

Rysunek 3.11.

Obliczenie iloczynu wektorowego

Rysunek 3.12.

Ikona iloczynu wektorowego na pasku narzędzi Matrix

3. Wektor normalny posiada już cechę prostopadłości do wektorów a i b, ale nie ma jednostkowej długości, co możesz łatwo sprawdzić, obliczając jego długość (rysunek 3.13). Do wprowadzenia operatora iloczynu wektorowego użyj skrótu klawiszowego Shift+ \ albo wybierz odpowiednią ikonę z paska narzędzi Matrix (rysunek 3.14).

Rysunek 3.13.    | normalny I = 2.253

Sprawdzenie długości wektora normalnego

Rysunek 3.14.

Ikona długości wektora na pasku narzędzi Matrix

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
41083 skanuj0023 (208) 36 Mathcad. Ćwiczenia 6. Jeżeli zaistnieje potrzeba, aby indeksować wektory o
28518 skanuj0058 (50) 72 Mathcad. ĆwiczeniaWykres przestrzenny powierzchni parametrycznej Program ot
85797 skanuj0077 (34) 92 Mathcad. ćwiczenia 3. Wywołaj operator pochodnej rzędu pierwszego. Do pola
skanuj0016 (304) 28 Mathcad. ćwiczenia 4. Kliknij teraz dwukrotnie trzeci wynik. Na ekranie pojawi s

więcej podobnych podstron