25615 skanuj0026 (36)

— Wiedziałem, ale nic nie mówiłem. Heinz spił się jak dzikie zwierzę.

— B, bo to głowę mają słabą.

’— Inna rzecz, że głowę mają słabą, ale wczoraj Już chciałem, żeby mi Heinz na pożegnanie ©powiedział ode swoje irycie.

— I co? Opowiedział?

— Opowiedział. Ale co to tam za życic. Szktja! «ę po szkołach, po obozach, Frontu ani, ani! Taki łam niemiecki żywot. Nie zajmujący, ani trochę,

— Robił zastrzyki?

— A bo to wielka sztuka. Przysiągłbym, że on strzelać nie tamie.

— Kto wie?

— Ma takie miękkie mnskuły.

— Macałeś go?

—• Tak, trochę po wierzchu. Baba.

— W sam raz dla generała.

— Głupstwa, mówisz. Generał to chłop na schwał.

— Przysiągłbj-m, że z babami nie umie się obchodzić.

— Pewnie, źe nie po naszemu.

— No więc, „

— I ty myślisz, że ta Angelina zatrzyma go tutaj?

— Kc^o?Getierala?

— Głupiś. Nie generała, adiutanta.

— A co on u nas będzie robić? Niech jodzie na złamanie karku. Nie potrzebujemy takich. On nam zupełnie niepotrzebny,

— Czy tak zupełnie? Może by się przyda!. Niektóry Włoch tutaj został.

— E, Wioch to inna sprawa. limy on jest do roboty, inny do rozmowy. Z Włocha to bywa pożytek.

— jak z małpy.

— A ci niech jadą. Wiedzą nasi, co robią, że kii puszczają. Nom oni nieprzydatni.

— Ale pomyśl sobie, co oni będą w domu robić ?

— Mae masz lanego zmartwienia?

— Będą rozrabiać. Tak od razu nie zapomną.

vm

Kiedy Angelina pożegnawszy się z Kaziem ruszyła w stronę swojego klasztoru, rzeczywiście natknęła się na Kiryłła.

— Masz tobie—zawołała — właśnie mówiłam Kaziowi, że zawsze wyminiesz na mojej drodze.

— Nie wyobrażaj sobie, że dę śledzę—powiedział Kiryłł ruszając „w nogę** za dziewczyną.

—- Kio wie?—powiedziała Angelina.

— W żadnym znaczeniu tego słowa—przysiąg! się Kiryłł—w głowie mi nawet nic postało.

■— To szkoda—niespodziewanie powiedziała Angelina-—czasem byś mi się przydał,

— Samotnie ci?

— Nie, me tyle samotnic, ale czasem chcę coś komuś powiedzieć.

— Mówisz Kaziowi.

— On tak rzadko przyjeżdża. A przy tym on zawsze myśli tylko o sobie.

— Och, Angelino, każdy myśli o sobie.

— Nie, nie każdy; czasem niektóry myśli o kobiecie, o kochanej kobiecie.

— Ciekawym który. Pokaż mi takiego.

— Może bym i znalazła.

— Znam takich, co myślą tylko o psie — nie bez złoś-