skanuj0026 (41)

skanuj0026 (41)



POP$TA»OWt KlMUMKI KlłTAtTOWAMIA WaKUMKÓW BlXfIICZIW»TWA P«ACV I E>OOHOMIl |

natomiast dane ze strefy czerwonej i żółtej wskazują, te utrzymywanie jednej postawy powyżej 30% czasu całej zmiany jest niekorzystne i potrzebna jest poprawa organizacji pracy.

Za stosunkowo prostą metodę można uznać szacowanie obciążenia układu niebu przez obserwację wizualną pozycji dala przy pracy i pomiar czasu przebywania w danej pozycji. Opracowane zostały tablice okreiląjącc pozycje przy pracy i ich klasyfikacje (B. Coriet i inni. 1979).

Wśród znanych metod zapisu i oceny obciążenia wynikającego z postawy w literaturze opisano metodę OWAS (Ovako Worklng Posturę Analysis System) (U. Khani i inni 1986; P. Kivi. M. Manila. 1991).

Za pomocą metody OWAS może być przeprowadzona ilościowa analiza standardowych pozycji przyjmowanych podczas pracy z uwzględnieniem wartości sil zewnętrznych. Metoda OWAS umożliwia klasyfikację pozycji dala oraz wartości obciążenia zewnętrznego (rys. 19.2-19). Kombinacje pokćrt poszczególnych członów ciała (plecy, ramiona, nogi) z uwzględnieniem wartości obciążmia zewnętrznego są zgrupowane w czterech kategoriach oceny. Cyfry określające pozycje składowe położenia pleców, ramion i nóg tworzą kod pozy-cji przy pracy.

R*L 19 J-19. KU>>fA*o> pooczr-fotaytft porycji połoćaia ranioc. placów I nóg oraz wanotd aly Mwnftmwj OSO 159.SO/WG2. 1991)


Na podstawie kodu pozycji oraz tabeli można zakwalifikować daną pozycję pracy do jednej z czterech kategorii oceny. Metoda la ma zastosowanie w badaniach przeprowadzanych bezpośrednio na stanowisku pracy. Prowadząc obserwację z wykorzystaniem procesografu (urządzenie do kodowania pozycji przyjmowanych podczas pracy) lub kamery filmowej można ocenić czas utrzymywania i częstotliwość zmian danej pozycji ciała w trakcie pracy oraz oszacować związane z tym obciążenie układu mięśniowego.

Kombinacje potaże* poszczególaych członów (płacy, ramiona, nogi) z uwzględnieniem obciążenia zewnętrznego (rys. 19.2-20) są zgrupowane w czterech kategoriach oceny stanowiska pracy wraz z wynikającymi z lej oceny działaniami na rzecz poprawy warunków pracy na tym stanowisku.

1919

I Zasady ergonomii w optymalizacji czynności roboczych

i

1 1

2

3

—4—

6

7

[n55-1

£

s

1

1 1 .

I 1

1

2

3

1

2

3

t

2

3

1

2 3

1 2 3

1'

1

ff

1 1

1

1

1

i

i

2

l

2

2

t

21

) 1 1

1

2

1

1'

t 1

1

1

1

2

2

2

2

2

2

1

1 1

1 t t

i

D

DDIDD

i

{

2

2

3

11

1

1

BOBIE

m

i

2

2 3

m

2

2

3

3

3

3

l

2

2 2

2 3 3

RB

2

2

T

2

2 3

J2 3

2

3

i

Bfl

o

El

3DhhD

234

m

3

3

3 4|

(1 3

31

3

3

3

4

4

4

4

4

4

4 4

2 3

1

1

1 I

1 1

■

1

1

2

3

3

3

4

4

4

1

14

1 1

JŁ-

3

2

2

2 3

1 1

1

1

2

4

4

4

4

4

4

3

3 3

1 1

3

2

2 3

1 1

2

3

3

4

4

4

1

4

4

4

4 4

1 1

1

2

3 3

2 3

2

2

3

4

4

4

4

4

4

4

4 4

2 3

4

2

3

%<

ł. 3 4

3

3

4

4

4

4

4

4

4

4

4 4

2 3

3

4

4 4

2 3 4

3

3

4

4

4

4

4

4

4

4

4 4

2 3

Rys.19.2-20. Kombinacje położeń pleców, ramion t nóg ora/ odpowiadać im kaicgorie oceny auno-wiskapncy

(KO IMŁ30W32: 1991)

Kategoria I: pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy są naturalne. Obciążenie jest optymalne lub akceptowalne. Nie ma potrzeby dokonywania zmian na stanowisku.

Kategoria 2: pozycja lub pozycje przyjmowane podczas pracy mogą mieć negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy. Obciążenie jest prawie akceptowalne. Nie ma potrzeby dokonywania natychmiastowych zmian na stanowisku, ale należy wziąć pod uwagę konieczność przeprowadzenia takich zmian w najbliższej przyszłości.

Kategoria 3: pozycja lub pozycje przyjmowane w czasie pracy majq negatywny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy. Obciążenie jest duże. Zmiany na stanowisku pracy muszą być przeprowadzone tak szybko, jak to jest możliwe.

Kategoria 4: pozycja lub pozycje przy pracy mają bardzo negatywny wpływ na układ nuęśniowo-tzkieletowy. Obciążenie jest bardzo duże. Zmiany na stanowisku pracy muszą być przeprowadzone natychmiast.

Do celów analizy obciążenia nuęinłowo-szkiełetowego dla każdej z utrzymywanych pozycji istotny jest czynnik czasu, tzn. częstotliwość powtarzania i czas trwania określonej czynności. Wadą metody OWAS jest to. żc nie uwzględnia ona częstości zmian danych pozycji oraz lytmu pracy. Istnieje jedynie możliwość oceny w procesie obserwacji częstości występowania danej pozycji w czasie pracy (wyrażana w % czasu pracy). W związku z tym występują trudności w zróżnicowaniu pracy statycznej i dynamicznej. Zaproponowano ocenę obciążenia związanego z wy konywanicm czynności określonej kategorii (OWAS) z uwzględnię-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0022 (41) —    Tylko uważa j z tym programem we Fkoenep. Żebyś nie przeide
skanuj0028 (41) 178 7. Ruch turystyczny Turystyka religijna Niektórzy autorzy uważają, że u podstaw

więcej podobnych podstron