Bufory — ważny element homeostazy
Analiza aktywności Ug^p^ga^jpowinna być ispfconywana w optymalnych dla badanego enzymu warunkach. Na aktywność enzymu wpływa szereg czynników fizycznych i cheijppfiych takich jak: siła jtstWMttj temperatura, obócasSć- Jonów oraz ich stężenie-,: aktywatory i inhibitory a także pH.
Definicja pH: pH to ujemny stężenia, jonów ET.
Przykład: Stężenie tatów wodorowych [PT] wiJSiMKdcy krwi wynosi: ii*! m |iff » $0-v moli/Iitr więc pH = -log (0,398 x 10'7) = 7,4
3§§ększość|ps|ph komórek ma bardzó wąski przedział pH, w którym może pgsSfi ®' organizmach żywych istnieją trzy główne systemy buforowe: białka oraz bufory -dwuwęglanowy i fosforanowy.
Regulacja pH w płynach tkankowych i komórkach jest rtfSżSykle ważnym eląHjgątem homeostazy. Dobrym przykładem jest krew człowieka, której pH jest utrzymywane w bardzo wąskim zakresie pH bliskim 7,4 (40 pmoli H7litr). Wartość ta spada do pH 7,0 w chorobach powodujących kwasicę lub wzrasta do 7,8 w schorzeniach wywołujących alkalozy. pH niższe od 7,0 powoduje śmierć z powodu śpiączki wywołanej kwasicą a powyżej 7,8 z powodu tężyczki. 1K#'krwi podstawowym buforem jest bufor węglanowy
h2co3 ◄--►hco-3 + ir
pH zmienia sfc yssu iz temperaturą, ponieważ zmienia gjjjg stała dpMjacji wody (K). Wra& ż temperaturą pienia się wartość pH itejętnego z 7,0 w20°C do Syff w temperaturze 4|/t PodniesiaSs fęijiperatury z 37 ^o 40°C powoduje 8% wzrost fcjgf§jt>nów H+ f£)H'. Takie - wyraźne zmiany stężenia jonów wodorowych mogą mieć istotne znaczenie dla metabolizmu komórek.
Roztwory buforowe: Buforem nazywamy roztwór, którego pH nie zmienia się wraz ze zmianą stężenia jonów H+ lub OH'. Bufory stanowią roztwory słabych kwasów lub zasad i ich soli lub mieszaniny dwu soli kwasu wielowodorowego. Buforami powszechnie stosowanymi w eksperymentach biochemicznych są: bufor fosforanowy, cytrynianowy, węglano®!^ glicyaewy, octanowy, barbituranowy, TRJS i HEPES.
IpsUff wodorowych W roztworach zawierających słaby kwas i Ago sól opisuji
HA^^> H+ +A"
pfi( * Ji§|[soli']/[kwasu])
gdzie pK to ujemny logarytm ze stałej dysocjacji słabego kwasu. Korzystając z równania Hendersona-Hasselbalcha łatwo możemy obliczyć pH przygotowywanego buforu lub