66440 skanuj0034 (31)

475

14.5. Związki przeciwbakteryjne zaburzające syntezę ściany komórkowej

nie soli wewnątrz komórki jest dużo większe niż na zewnątrz, dlatego też woda wnika do komórki przez uszkodzoną ścianę, komórka puchnie i w końcu następuje jej liza (pęka). Enzymem odpowiedzialnym za sieciowanie ściany komórkowej jest transpeptydaza.

Zasugerowano, że penicylina przyjmuje konformację podobną do konformacji, jaką w stanie przejściowym ma fragment D-Ala-D-Ala, który jest częścią łańcucha peptydowego biorącego udział w sieciowaniu (rys. 14.63). Ponieważ jest to centrum reakcji dla transpeptydazy, wydaje się całkiem prawdopodobna teoria, że enzym myli cząsteczkę penicyliny z resztą D-Ala-D-Ala i przyjmuje penicylinę do swojego miejsca aktywnego. Ponieważ w tym aktywnym miejscu jest teraz penicylina, więc na niej będzie przebiegała reakcja enzymatyczna.

Normalny mechanizm

Łańcuch

peptydowy

c ^

-—D-A!a-D-Ala-CO,H / sto

Transpeptydaza

R-C-NhL H

OzJ hi!k

Zablokowany nieodwracalnie

Rysunek 14.63. Mechanizm sieciowania pod wpływem transpeptydazy

Łańcuch

Łańcuch peptydowy peptydowy c

D-Ala

I—-* € O ' H

'Gly

Łańcuch Łańcuch peptydowy peptydowy

-D-A!a—Gly

Zablokowany

Y*

1 Me ĆO,H

H,0

Podczas normalnej reakcji enzymatycznej (rys. 14.63) wiązanie amidowe między dwiema resztami alaniny łańcucha peptydowego pęka. Końcowa cząsteczka alaniny opuszcza miejsce aktywne, pozostawiając łańcuch peptydowy związany z miejscem aktywnym. Teraz końcowa cząsteczka glicyny pentagli-cylowego łańcucha może wejść do miejsca aktywnego i utworzyć wiązanie pep-tydowe z alaniną, usuwając ją tym samym z tego miejsca.

Enzym może atakować i otwierać pierścień p-laktamowy penicyliny w ten sam sposób, w jaki czynił to z wiązaniem amidowym. Penicylina jednak jest