skanuj0035 (25)

7.5. Charakterystyka współczesnego ruchu turystycznego na świecie 185

niż loty rejsowe. Zdaniem P.U.C. Dieke’a [1993, 426], ponieważ w okresie letnim (maj-październik) większość europejskich linii czarterowych obsługuje trasy łączące Europę Północną z regionem Morza Śródziemnego, ruch turystyczny do dalszych rejonów Afryki może być obsługiwany przez samoloty czarterowe głównie w pozostałej części roku (np. do badanej przez wspomnianego autora Gambii lotami czarterowymi przylatuje aż 87,9% turystów).

Powodem występowania sezonowości w przyjazdach turystycznych mogą być czynniki klimatyczne. Jak podaje cytowany wyżej P.U.C. Dieke [1993], z racji uciążliwej dla Europejczyków pory deszczowej, turyści odwiedzają Gambię przede wszystkim w porze suchej (listopad-kwiecień). O ile wskaźnik wykorzystania miejsc hotelowych wynosił w sezonie 1990/1991 w porze suchej 62,8%, o tyle w czasie trwania pory deszczowej (maj-wrzesień) osiągnął on zaledwie 19,7%.

7.5. CHARAKTERYSTYKA WSPÓŁCZESNEGO RUCHU TURYSTYCZNEGO NA ŚWIECIE

Rozwój turystyki łączy się ściśle z poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego, a więc większość światowego ruchu turystycznego koncentruje się w krajach Europy i Ameryki Północnej. Dotyczy to zarówno turystyki międzynarodowej, jak i krajowej.

Mimo pojawienia się nowych form turystyki, jak ekoturystyka, turystyka kulturalna itp., większość światowego ruchu turystycznego ma ciągle formę tzw. turystyki masowej. Głównymi jej cechami są [Shaw, Williams 1996, 180-183]:

• małe zróżnicowanie zewnętrzne produktu turystycznego (np. pewna monotonia krajobrazowa regionu Morza Śródziemnego), przy jednocześnie dużym urozmaiceniu wewnętrznym (wiele miejscowości zdolnych przyjąć turystów, zróżnicowany standard usług);

• coraz większy udział w wydatkach społeczeństwa wydatków przeznaczonych na zakup artykułów związanych z turystyką i rekreacją;

• dominacja na rynku turystycznym niewielu, ale za to bardzo silnych pod względem ekonomicznym, przedsiębiorstw (np. zajmujących się tworzeniem parków rozrywki, sprzedażą tzw. pakietów urlopowych);

• promowanie przez firmy zajmujące się usługami turystycznymi miejsc, które są reklamowane jako nowość (np. Tajlandia, Gambia, „EuroDisney Resort” pod Paryżem);

• segmentacja przestrzenna rynku (geograficzne zróżnicowanie oferty pod kątem określonego typu klienta);

• bardzo duża koncentracja przestrzenna turystyki, co wynika ze zwiększającej się polaryzacji społeczno-gospodarczej świata (podział na kraje pochodzenia turystów i na państwa przez nich odwiedzane);