25748 skanuj0038 (98)

DPY-008 Uwolnienie od przekleństwa cz. II

Przez długi czas znosi gotowanie swojej żony, ale w końcu ma tego dość i mówi: „Niedobrze mi już od tego twojego jedzenia, nigdy się nic nauczysz gotować”. Prawdopodobnie mówi to więcej razy. Wiecie co to jest? To jest przekleństwo. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że wypowiedział przekleństwo także na siebie: „ niedobrze mi od tego twojego jedzenia”. I co się dzieje? Dostaje niestrawności. Lekarze nie mogą znaleźć na to lekarstwa i cierpi na nią aż do śmierci. Małżeństwo się rozpada, rozwodzą się. Żona jest zdolną kobietą, potrafi robić dobrze wiele rzeczy oprócz jednej - gotowania. Już w drodze do kuchni zaczyna drżeć. Wszystko robi nerwowo i nie może się pozbierać. Dlaczego? Z powodu przekleństwa męża. Oboje znoszą to przekleństwo do końca życia.

Weźmy teraz ojca. To jest chyba najpowszechniejsze. Ojciec ma trzech synów. Pierwszy jest pierworodnym i oczywiście zawsze jest mile widziany. Trzeci jest najmłodszy i wspaniały. Ale ten średni nie jest ani pierworodny, ani wspaniały. Ma wiele takich samych cech jak ojciec. Czy zauważyliście, że jeśli mamy jakieś złe cechy i spotykamy kogoś, kto ma cechy identyczne, to wolimy je przypisać raczej tej drugiej osobie niż sobie? Zauważyliście to kiedykolwiek ? Rodzice, jeśli macie skłonność do częstszego karania jednego z waszych dzieci, to prawdopodobnie jest to dziecko, które jest najbardziej do was podobne. Nie zdajecie sobie z tego po prostu sprawy. Macie zastrzeżenia w odniesieniu do tych jego cech, których sami w sobie nie lubicie.

Idźmy dalej. Ojciec mówi do drugiego syna: „Nigdy do niczego nie dojdziesz, zawsze będziesz przegrywał, nigdy ci się to nie uda.” Co to jest? To jest przekleństwo. Miałem do czynienia z wieloma mężczyznami w wieku 40 - 50 lat, którzy nadal zmagali się z tym, co mówili im ojcowie, kiedy byli nastolatkami.

Powiedzmy na przykład, że ojciec ma piętnastoletnią córkę. Podobnie jak inne dziewczyny w tym wieku, ma trądzik. Codziennie rano tak długo nakłada coś na te pryszcze, że w końcu ojciec musi odwozić ją do szkoły. Ciągle się spóźnia. Wreszcie któregoś dnia zirytowany ojciec mówi: „Nigdy

się nic pozbędziesz tych swoich pryszczy, będziesz je miała do końca życia”. Piętnaście lat później jest już zamężna, ma własne dzieci, ale ciągle walczy z trądzikiem. Dlaczego? Z powodu przekleństwa.

Teraz weźmy matkę. To jest prawdziwy przypadek, z którym miałem do czynienia. Córka była zawsze dla matki miła. Zawsze robiła to, czego od niej wymagała. Matka była jedną z tych manipulujących i kontrolujących matek. Ale córka zakochała się i poślubiła mężczyźnę, którego matka nie zaakceptowała. Dlatego powiedziała córce: „Nigdy ci nie będzie dobrze. Zawsze będziesz się zmagać. Zawsze będziecie mieć niedostatek”. Znam tego mężczyznę. Jest zdolnym i utalentowanym człowiekiem, a mimo to słowa te były prawdą w ich życiu przez prawic dwanaście lat. Sytuacja zmieniła się dopiero wtedy, gdy uzmysłowiłem im źródło ich problemów: przekleństwo matki. Teraz otwiera się przed nimi nowe życie.

Pomówmy o nauczycielach. Nauczyciel ma ucznia, który nic potrafi właściwie przeliterować wyrazu. Może ma dysleksję. Wiecie, co to jest? — trudności w rozpoznawaniu liter i słów. „Jesteś głupi, jesteś tępy. Nie starasz się, nigdy ci się to nie uda”. Wiem, że nauczyciele nie powinni tak mówić, ale czasem tak mówią. Jaki jest rezultat? Dziecko, chłopiec czy dziewczynka, przez całe życie nic potrafi tego zrobić. Rut i ja mieliśmy przyjaciółkę, do której nauczycielka powiedziała: „Jesteś płytką dziewczyną”. Teraz ma blisko 60 lat. Odkryliśmy, że przez całe życie walczyła z tym stwierdzeniem. A co ciekawsze, jeśli ktokolwiek zasłużył sobie na takie określenie, to na pewno nie ta kobieta. Ona jest daleka od powierzchowności. Ale widzicie, za tymi stwierdzeniami stoi autorytet i to daje im moc.

Mówiąc zwyczajnie, jest w tym element demoniczny. Pokażę wam tylko jedną ważną rzecz. List Jakuba 3,14-15:

Jeśli jednak gorzką zazdrość i kłótliwość macie h- sercach swoich, to przynajmniej nie przechwabjcie się i nie kłamcie wbrew prawdzie. Nie jest to mądrość, która z góry zstępuje, lecz przyziemna, zmysłowa, demoniczna.