88107 skanuj0154 (11)

Rozdział 6. ♦ Ciągi znaków, data i czas 165

np.:

pr1ntf('T_-3d”. 15):

Bardzo użyteczne jest stosowanie ciągów formatujących w przypadku wyświetlania wartości rzeczywistych; można wtedy określić precyzję (liczbę miejsc po przecinku), z jaką dana wartość ma być wyświetlana. Przykładowo jeśli chcemy wyświetlać dane z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, możemy zastosować ciąg:

%.2f

np.:

printf("*.2f\ 10.454647):

W przypadku wartości rzeczywistych można również stosować wypełnienie zerami lub innymi znakami; należy tylko pamiętać, że dotyczy ono całego ciągu. Jeśli zatem mamy mieć przykładowe trzy miejsca po przecinku i trzy miejsca dziesiętne, to razem z separatorem dziesiętnym cały ciąg będzie musiał mieć 7 znaków, trzeba więc stosować uzupełnienie do siedmiu: r07.3f np.

printf(’T07.3f". 10.454647):

Przykładowy kod wykorzystujący przedstawione wyżej ciągi formatujące został zaprezentowany na listingu 6.7, a efekt jego działania na rysunku 6.6.

listing 6.7. Przykłady działania różnych ciągów formatujących <?php

echoCWartość 15, ciąg formatujący r03d: ");

printf('V03d". 15):

echo(" "):

echoCWartość 15, ciąg formatujący *' -3d: ");

printf('T_-3d", 15):

echo(" "):

I echoCWartość 10.454647, ciąg formatujący *.2f: ”);

printf('T2f". 10.454647): echoC “);

echoCWartość 10.454647. ciąg formatujący r06,2f: ");

pri ntf ("V 07.3f". 10.454647):

echo(" "):

Począwszy od PHP w wersji 4.0.6 możliwa jest również zmiana kolejności argumentów. Standardowo pierwszy ciąg formatujący odpowiada pierwszemu argumentowi, drugi ciąg formatujący drugiemu argumentowi itd., np. w przypadku kodu:

printfCl: Xd 2: %s". Jliczba. Snapis):