84499 Skan2

Jednostka bowiem pozostaje głównym przedmiotem troski, grupa zaś narzędziem rozwoju i zmian.

4.3.2. Rodzaje grup stosowane w metodzie pracy grupowej

Formy organizacji pracy w grupie oraz techniki i narzędzia pracy są zależne nie tylko od teorii (podejścia), którą wykorzysta pracownik socjalny (pedagog) w metodzie pracy grupowej, ale także od rodzaju grupy, z jaką będzie on pracował oraz od charakteru placówki (instytucji), w której będzie realizował proces rozwoju, rewalidacji czy terapii grupowej. Pierwsze programy na rzecz grup istniały wcześniej niż profesjonalna praca socjalna z grupami. Przykładem zastosowań może być ruch organizowany w ramach YMCA (Young Men Christian Asso-ciation) i jej żeński odpowiednik YWCA (Young Women Christian As-sociation), który rozwinął się w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XIX w. Odmiany grupowej pracy socjalnej realizowane są zwykle w zorganizowanej działalności instytucji i organizacji, zwanych ogólnie służbami społecznymi (social seruices), czy szerzej — służbami na rzecz ludzi wymagających pomocy i wsparcia (human seruices), poprzez różnorodne formy działalności: terapeutyczne, rewalidacyjne, resocjalizacyjne, edukacyjne i inne.

Aleksander Kamiński, promując grupową metodę pracy socjal-no-wychowawczej, wyróżnił następujące rodzaje grup:

a)    grupy rozwojowo-wychowawcze - znajdują zastosowanie przede wszystkim na gruncie pracy kulturalno-oświatowej wśród dzieci, młodzieży i dorosłych (w domach kultury, klubach, świetlicach środowiskowych, ośrodkach zajęć pozalekcyjnych, dziennych domach pomocy), ale również np. w instytucjach opieki (takich jak internat, dom dziecka) oraz stowarzyszeniach społecznych o profilu rekreacyjnym.

(łbejimiją one osoby o sposobie bycia nie odbiegającym od normy, a ich głównym zadaniem jest „służenie pomyślnemu rozwojowi psychofizycznemu i kulturalnemu wszystkim tym, którzy pragną - mniej lub hardziej świadomie samorozwoju”³³;

b)    grupy rewalidacyjne mają zastosowanie w stosunku do grup dzieci, młodzieży i dorosłych, zagrożonych dewiacjami, nieprzystosowaniem lub już dotkniętych tymi zjawiskami. Zadaniem pracowników socjalnych i pedagogów w takich grupach jest pomoc w nawiązaniu właściwych (zgodnych z przyjętymi normami społecznymi) powig/au i interakcji jednostek z ich środowiskiem grupą społeczną

¹¹ A kmnimilu, b'unht\jv i>cda/;ogiki..., s. ¹270.

(zawodową, rówieśniczą, kulturalną itp.). Grupy takie nastawione są na profilaktykę niedostosowania społecznego i mogą być organizowane w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, ogniskach wychowawczych, kuratorskich ośrodkach pracy z młodzieżą, świetlicach środowiskowych, domach pomocy społecznej (np. w formie warsztatów terapii zajęciowej lub zajęć integracyjnych). Grupami rewalidacyjnymi mogą być także rodziny problemowe. Pracownik społeczny odpowiedzialny za pomoc takiej grupie rodzinnej może w trakcie rozmów, sugestii psycho-wychowawczych rozwiązywać trudności współżycia rodziny bądź wspierać ją informacyjnie³⁴¹

c) grupy psychoterapeutyczne - nastawiam; są na poczynania ratownicze i opiekuńcze w stosunku do osób nieprzystosowanych społecznie, przejawiających zachowania dewiacyjne o zabarwieniu patologicznym. Pracownik socjalny prowadzący taką grupę musi mieć pogłębioną wiedzę z psychologii oraz praktykę z zakresu psychoterapii³⁵. Grupy takie mają służyć usprawnianiu społecznego i psychicznego funkcjonowania jednostek w oparciu o techniki psychoterapeutyczne. Tego rodzaju grupy mogą być prowadzone w poradniach specjalistycznych, świetlicach terapeutycznych i innych placówkach opiekuńczo--wychowawczych, resocjalizacyjnych³⁶;

Inną typologię grup - wyodrębnioną ze względu na cele funkcjonowania grupy - przedstawił amerykański autor C. /astrów³⁷, 'typologia ta znajduje szerokie zastosowanie we współczesnej w praktyce pracy socjalnej, aczkolwiek trudno mówić o aplikacji czystej odmiany metody, gdyż bardzo często prowadzący grupy łączą różne podejścia, w zależności od cech psychospołecznych uczestników³³;

a) grupy rekreacyjne - których celem jest organizacja zajęć rekreacyjnych. Grupy takie powstają spontanicznie i często bez profesjonalnego przywództwa. Takie grupy działają w placówkach YMCA, YWCA, świetlicach osiedlowych, ośrodkach spor tu i rekreacji. Przykładem działania takich grup są gry sportowe, stolikowe, lekkoatletyka itp. Zajęcia w grupach mają zapobiegać przestępczości i patologii poprzez dostarczenie alternatywnych sposobów spędzania czasu wolnego; ^{2 1}

1

^!K J. Szmagalski, Metoda uruiiowa W pracy noejidru;/ , n 247

2

³⁴ Tamże, s. 277.

^:,r’ Tamże, s. 272.

•¹⁽’ «J. Szmagalski, Metoda grupowa w pracy socjalnej. , n 2.43 •^ł/ C. Zastrow, The Practice of Socicil Work, II ud., Domny IYumm, 1 Imimwooil iaH5 s. 105-130.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
filary UE skan I Filar II Filar III FSar Wspólnoty Europejskie Polistyka zagraniczna Sprawy wewnętr
image016 3 Skan Mojego Komputera anulowano Wyniki skanowaniaNie znaleziono wirusa!
image017 3 Skan rozpoczęty 17/06/04 19:57:50 Skan: Pop-up menu Skan zakończony 16/06/04 15:43:33 Sk
Skan1 I.X Metoda pracy Krupowej Metody pracy Krupowej w pracy socjalnej zostały powszecwl wprowadz
Skan1 (6)

więcej podobnych podstron