Skan72
74 V. Pisanie pracy
— Najlepiej sens wywodu autora oddają następujące słowa:
— Oto co pisze on na ten temat:
— Warto przytoczyć fragment opinii W.Z.:
Może się zdarzyć, że zechcemy pewne fragmenty cytowanej wypowiedzi zaakcentować, co czynimy przez wprowadzenie podkreślenia lub spacjowania. W każdym jednak przypadku takiej ingerencji w oryginalny tekst musimy zaznaczyć, że pochodzi ona od autora pracy. Jeszcze w cytacie, tuż po zaznaczonym fragmencie piszemy w nawiasie kwadratowym np.: podkreśl, A.P.; podkreślenie autora.
Czasami fragment cytatu może być dla czytelnika niezrozumiały bez dodania pewnego wyrazu. Wówczas w nawiasie dodajemy go z zaznaczeniem, że pochodzi od nas. Jako ilustrację przytoczymy fragment podręcznika E. Bojanowskiego i J. Langa1,
„Należy przychylić się do wyrażanych w literaturze poglądów, że chodzi «o brak udziału strony [...] w czynnościach postępowania, które mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i udział w których [strony — E.B.] jest przewidziany w kodeksie». Do tych czynności należą zwłaszcza: przeprowadzenie dowodu ze świadka, biegłego lub oględzin (art. 79 § 1 k.p.c.) oraz udział w rozprawie (art. 90 § 2 k.p.a.)”.
W ostatnim przykładzie mieliśmy do czynienia z cytatem w cytacie, dlatego też pojawiły się podwójne cudzysłowy. W takiej sytuacji dla zachowania przejrzystości i jasności wywodu potrzebne jest korzystanie z dwóch różnych graficznie rodzajów cudzysłowów:
Jeszcze na koniec wyjaśnimy, że można cytować nie tylko wypowiedzi przedstawione na piśmie, ale także wypowiedziane np. w audycji radiowej, rozmowie osobistej, na politycznym wiecu, na rozprawie sądowej. Oczywiście w takiej sytuacji potrzebny jest cudzysłów oraz przypis informujący o tym, kto, kiedy i gdzie taką wypowiedź przedstawił.
8. Opracowanie Zakończenia i ostateczna redakcja Wstępu
Zakończenie tak jak i W .stęp należą do najważniejszych części pracy dyplomowej. Razem stanowią swoistą klamrę spinającą całą rozbudowaną konstrukcję rozprawy magisterskiej czy licencjackiej. Nie napiszemy dobrego Zakończenia bez pamiętania o tym, co napisaliśmy we Wstępie. Tam przedstawione uwagi o zamiarach autora i najważniejszych problemach badawczych muszą doczekać się pewnych konkluzji, pewnego podsumowania2. I dlatego przystępując do pisania Zakończenia, powinniśmy położyć przed sobą szkic Wstępu oraz zebrane z poszczególnych rozdziałów wnioski3.
W tym momencie najlepiej jest też powrócić do treści uwag wstępnych i nadać im ostateczny kształt. Wiemy już, co udało się w pracy stwierdzić i które z problemów znalazły się poza granicami jej rozważań. Poznaliśmy już całą literaturę, a jej wykaz zostanie tylko poddany ostatecznej selekcji i redakcyjnym poprawkom. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby teraz, wprawionym już w pisaniu piórem, przygotować interesujące rozważania wstępne, które zawsze stanowią najważniejszą wizytówkę każdej pracy dyplomowej.
Pamiętając o tym, co ostatecznie napisaliśmy we Wstępie, przystępujemy do napisania Zakończenia, którego konstrukcja nie jest łatwa do określenia. Prace dyplomowe maja bowiem różny charakter, w związku z czym w jednych ważniejsze będą wnioski wyniesione z obserwacji praktyki, W' innych uwagi teoretyczne. Jedno jest pewne, w Zakończeniu nie wolno zapomnieć o celu i zadaniach pracy. Główną uwagę powinno się skoncentrować na omawianiu problemów zaakcentowanych we Wstępie. Można to uczynić np. przez powtórzenie tezy z dodaniem stosownej argumentacji, czy przez przedstawienie wniosków wynikających z przeprowadzonych badań.
Zakończenie29 nie powinno być streszczeniem pracy czy choćby syntetycznym zestawieniem tego, o czym była mowa w poszczególnych
2r' E. Bojanowski, J. Lang; Postępowanie administracyjne. Zarys wykładu, Warszawa 1999, s. 62.
Jak piszą niektórzy autorzy, każdy teks! musi mieć „swój wyraźny finał, wyraźny akcent końcowy” (M. Kuziak, S. Rzepczyński, Jak pisać. Bielsko-Biała b.r., s. 237).
2S Tę cenną radę zawiera opracowanie K. Woźniaka: O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998. s. MO.
;j Bywa, że te uwagi nazywa się nieco inaczej, np. Uwagi końcowe, Wnioski, Podsumowanie, co może — ale wcale nie musi — wynikać z przyjętej koncepcji Zakończenia.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Skan70 70 V. Pisanie pracy Oczywiście powinniśmy korzystać z bezpośredniego źródła informacji, a ni
81078 Skan73 76 V. Pisanie pracy rozdziałach. Nie może też być szczegółowym spisem wszystkich wnios
Skan65 60 V. Pisanie pracy należy uwzględnić posiadane materiały i stan naszej wiedzy, co wynika ze
Skan66 62 V. Pisanie pracy spis treści, to tekst rozdziału powinien dzielić się na same punkty (bez
Skan71 72 V. Pisanie pracy7. Posługiwanie się cytatem Operowanie cytatem i cudzysłowem jest sztuką
42069 Skan68 66 V. Pisanie pracy nią przestrzegania zasad ortografii, fleksji i składni w konstruow
57078 Skan67 64 V. Pisanie pracy strony to zaprzeczenie rozwlekłości. Jedno i drugie ma służyć taki
84424 Skan69 68 V. Pisanie pracy Co drugie rozwiązanie jest bardziej praktyczne,
więcej podobnych podstron