Romans
Rebecca Winters
Niezwyk e zaproszenie
1062
Rebecca Winters
Niezwyk e zaproszenie
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej
zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym Nexto.pl.
Rebecca Winters
Niezwykłe zaproszenie
Tłumaczyła
Maria Świderska
Tytuł oryginału: The Brooding Frenchman s Proposal
Pierwsze wydanie: Harlequin Romance, 2009
Redaktor serii: Ewa Godycka
Opracowanie redakcyjne: Ewa Godycka
Korekta: Urszula Gołębiewska
2009 by Rebecca Winters
for the Polish edition by Arlekin  Wydawnictwo Harlequin
Enterprises sp. z o.o., Warszawa 2011
Wszystkie prawa zastrzeżone, łącznie z prawem reprodukcji
części lub całości dzieła w jakiejkolwiek formie.
Wydanie niniejsze zostało opublikowane w porozumieniu
z Harlequin Enterprises II B.V.
Wszystkie postacie w tej książce są fikcyjne.
Jakiekolwiek podobieństwo do osób rzeczywistych
 żywych lub umarłych  jest całkowicie przypadkowe.
Znak firmowy Wydawnictwa Harlequin
i znak serii Harlequin Romans są zastrzeżone.
Arlekin  Wydawnictwo Harlequin Enterprises sp. z o.o.
00-975 Warszawa, ul. Starościńska 1B lokal 24-25
Skład i łamanie: COMPTEXT , Warszawa
ISBN 978-83-238-8235-0
ROMANS  1062
ROZDZIAA
PIERWSZY
Zapadał zmierzch, kiedy Laura Aldridge, w kok-
tajlowej sukience z morelowego szyfonu, wyszła na
taras ze swej sypialni w rezydencji Laroche. Tylko
kilka schodków dzieliło ją od basenu w kształcie pół-
księżyca. Połyskujący w oddali lazur Morza Śródzie-
mnego tworzył magiczną scenerię.
Strzeżona rezydencja na Cap Ferrat, niewielkim
półwyspie na Riwierze Francuskiej, należała do nie-
ruchomości bardzo cenionych przez europejską arys-
tokrację.
Był początek lipca, balsamiczne powietrze niosło
ze sobą powiew tropików i delikatny zapach róż. Bry-
za rozwiewała złociste włosy Laury, lekki materiał
zaś podkreślał jej zgrabną, choć krągłą sylwetkę.
Po raz pierwszy od sześciu miesięcy mogła ode-
tchnąć, bo Ted nie miał pojęcia, gdzie jej szukać.
Wynajął ludzi, którzy ją śledzili, by we właściwy so-
bie sposób dać jej do zrozumienia, że jest jego włas-
nością i że postanowił ją odzyskać. Na szczęście heli-
kopter, który ją tu dziś podrzucił, musiał umknąć ich
uwadze. Poczuła taką swobodę, że zapragnęła znik-
nąć z radaru męża na zawsze.
Od czasu oficjalnej separacji używała panieńskie-
go nazwiska i starała się o rozwód, na który jej mąż
6 Rebecca Winters
poprzysiągł nigdy nie dać zgody. Rozwód pomieszał-
by mu szyki w przyszłorocznych wyborach do Kon-
gresu. Zagroził, że użyje milionowej fortuny należą-
cej do jego wysoko postawionej rodziny, by sprawa
utknęła w sądzie. Miał nadzieję w taki sposób prze-
mówić Laurze do rozsądku.
Ona jednak nie zamierzała do niego wrócić i nie
pragnęła ponownie wychodzić za mąż. Zdjęła obrącz-
kę. Zależało jej tylko na tym, by już nigdy Teda nie
zobaczyć. Była daleko od politycznej machiny Still-
mana i czuła się od razu lepiej. W Saint-Jean-Cap-
-Ferrat bawili się książęta, a rodzina Teda, mimo swo-
ich wpływów i znajomości, nie miała tu  dzięki Bogu
 wstępu.
Zrządzeniem losu Laura była gościem Guya Laro-
che a i jego żony, Chantelle, którą poznała jedenaście
lat temu w Kalifornii. Podczas wakacji poprzedzają-
cych studia Laura pracowała jako ratowniczka na pla-
ży i opiekunka do dzieci w pięciogwiazdkowym hote-
lu Manhattan Beach Resort, w którym rezydowały
VIP-y z całego świata. Pewnego dnia szef zlecił jej
opiekę nad dzieckiem państwa Laroche ów, napomy-
kając przy tym, że to jedno z najważniejszych na-
zwisk w świecie finansów Lazurowego Wybrzeża.
Laura uwielbiała ich rocznego synka, Paula.
W ciągu tych dziesięciu dni mały zaczął chodzić. Był
przy tym tak uroczy, że ją kompletnie zawojował.
Często póz
niej marzyła o tym, by pewnego dnia mieć
własnego ciemnowłosego synka, równie cudownego.
Laurę bolało serce, kiedy rodzice wyjechali z nim
na Hawaje. W tym krótkim czasie Chantelle stała się
jej bliska jak siostra, a Guy był najbardziej czarują-
cym mężczyzną, jakiego znała.
Niezwykłe zaproszenie 7
Państwo Laroche kochali się bardzo i uwielbiali
Paula, toteż radością było na nich patrzeć.
Zaprzyjaz
niła się z nimi, a oni wymogli na niej
obietnicę, że jeżeli kiedykolwiek znajdzie się we
Francji, zatrzyma się u nich. Początkowo przysyłali
jej widokówki ze swoich licznych podróży i zdjęcia
Paula z Cap Ferrat, gdzie mieszkali, ale z czasem te
kontakty się urwały.
Dopiero dwa dni temu, kiedy Laura znalazła się
służbowo w Sienie, by obejrzeć wyścig Palio, przypo-
mniała sobie parę Francuzów i ich synka. Choć za
kilka dni miała wracać do Kalifornii, postanowiła za-
dzwonić do firmy Laroche i zapytać, czy mogłaby
przypomnieć się jej właścicielom.
Zdumiewający przypadek sprawił, że Guy przeby-
wał wraz z Paulem w Sienie, by jak co roku z przyja-
ciółmi obejrzeć Palio. Zaprosił ją na kolację. Lau-
ra zastanawiała się, dlaczego nie wspomniał o Chan-
telle, ale sama też o nią nie pytała.
Wczoraj póz
nym popołudniem zobaczyła się
z nim i z Paulem, który miał już dwanaście lat i wyrósł
na ładnego chłopca. Było bardzo miło, ale natych-
miast wyczuła, że coś jest nie w porządku. Guy się
zmienił: ten cieszący się życiem mężczyzna, jakim go
zapamiętała, zmienił się w człowieka wyglądającego
na więcej niż czterdzieści cztery lata. Ciemne włosy
poprzetykane były siwizną, a jego szlachetne rysy się
wyostrzyły. Paul był nadspodziewanie grzeczny i zbyt
smutny jak na chłopca w jego wieku.
Guy posadził Laurę po swojej prawej stronie
i przedstawił ją pozostałym gościom, zaczynając od
swojego bliskiego przyjaciela, Maurice a CharriŁre a
i jego żony Yvette. Towarzyszył im syn, Remy, kolega
8 Rebecca Winters
Paula. Kiedy Laura poznała wszystkich, zaczęli jeść.
W pewnym momencie Guy się zakrztusił.
Siedząca obok niego Laura nie od razu zauważyła,
co się dzieje, tak samo jak pozostali uczestnicy kola-
cji. Kiedy Guy z trudem wstał, było jasne, że walczy
o życie. Goście zerwali się na równe nogi i patrzyli
na siebie przerażeni, lecz nikt nie wiedział, jak mu
pomóc.
Mając za sobą dziesięć lat pracy instruktorki reani-
macji oddechowo-krążeniowej, Laura automatycznie
rzuciła się na pomoc. Chociaż uratowała od utonięcia
wiele osób, między innymi swego póz
niejszego mę-
ża, po raz pierwszy robiła to nie w wodzie.
Kiedy po zastosowaniu chwytu Heimlicha Guy
doszedł do siebie, okazał jej tyle wdzięczności, że
poczuła się skrępowana. Podziękował jej wylewnie
w swojej nieskazitelnej angielszczyz
nie i narobił wie-
le zamętu oświadczeniem, że uratowała mu właśnie
życie. Laura zapewniła go, że każdy, komu nie jest
obca procedura udrażniania dróg oddechowych, zro-
biłby to samo, a ona tylko znalazła się na właściwym
miejscu we właściwym czasie. Wszyscy głośno za-
protestowali, a Maurice nazwał ją wręcz bohaterką.
Póz
niej tego samego wieczoru, kiedy jez
dz
cy
w swoich fantastycznych kostiumach zakończyli już
wyścig, Guy odprowadził ją do hotelu, pozostawiając
Paula z Remym. Zanim Laura udała się do swojego
pokoju, Guy ją poprosił, by zmieniła rezerwację i po-
jechała z nim nazajutrz do rezydencji w Cap Ferrat, by
zobaczyć się z Chantelle.
Podczas kolacji powiedział jej, że trzy miesiące
wcześniej jego żona została ranna w wypadku samo-
chodowym. Chociaż nie było żadnych złamań, moc-
Niezwykłe zaproszenie 9
no posiniaczyła nogi. Teraz obrażenia się zagoiły
i mogłaby już chodzić, mimo to stanowczo odmawia-
ła opuszczenia wózka inwalidzkiego i powrotu do
normalnego życia.
Usłyszawszy tę wiadomość, Laura się wzdrygnę-
ła. Wyjaśniało to dramatyczną zmianę, jaka zaszła
w Guyu.
Według jego słów uraz psychiczny wywołał
w Chantelle stany lękowe i niechęć do ludzi. Teraz
jednak uparła się, by Guy przywiózł ze sobą Laurę.
Laura zakończyła już swoją pracę i miała wracać do
Los Angeles, więc przyjęła zaproszenie. Oznajmiła,
że opóz
ni swój lot do Stanów o jeden dzień i wyleci
z pobliskiej Nicei.
Następnego ranka Guy zabrał ją do Cap Ferrat
swoim prywatnym helikopterem. Wylądowali na te-
renie jego posiadłości, po czym limuzyna zawiozła
ich do znajdującego się w pobliżu pałacyku w stylu
śródziemnomorskim. Laura znalazła się w świecie
dzieł sztuki, ściennych malowideł, luster, perskich
dywanów i urządzonych z przepychem pokoi, spowi-
tych jedwabiem i atłasem. Antyczne meble sąsiado-
wały z nowoczesnymi i tworzyły atmosferę zarazem
salonu wystawowego i zacisznego schronienia.
Pokojówka wskazała jej bajeczny apartament dla
gości w kolorze bladoróżowym i kremowym, a potem
Guy zaprowadził ją do Chantelle, która w wieku lat
czterdziestu trzech ciągle wyglądała jak modelka z o-
kładki ,,Vogue a  .
Kiedy Laura poznała ją w Kalifornii, czarnowłosa
żona Guya, drobna i pełna wdzięku, przypominała
Audrey Hepburn. Teraz pozbawiona była tej wewnę-
trznej energii, która przed jedenastu laty stanowiła
10 Rebecca Winters
integralną część jej osobowości. Zdawało się, że teraz
w smutnych brązowych oczach Chantelle odbija się
całe nieszczęście świata.
Widok Laury szczerze ją ucieszył, a kiedy Guy o-
powiedział jej o incydencie podczas kolacji, Chantelle
podziękowała jej za uratowanie mężowi życia. O-
znajmiła Laurze, że pragnęłaby, by ta została u nich jak
najdłużej, ale temu oświadczeniu nie towarzyszyły
żadne wylewne gesty. Przestała być osobą towarzyską.
Tak dalece różniła się od dawnej Chantelle, że
Laura miała ochotę się rozpłakać. Dopiero teraz zdała
sobie sprawę, jak trudna do zaakceptowania dla Guya
musi być zmiana, jaka zaszła w niegdyś otwartej z na-
tury, kochającej żonie. Zrozumiała, dlaczego zarów-
no on, jak i Paul, sa tacy przybici. Ich zdaniem Chan-
telle paraliżował strach.
Laurze strach nie był obcy i zdawała sobie sprawę
z tego, że ma on różne oblicza. Na początku swego
małżeństwa dowiedziała się o Tedzie tylu rzeczy, że
jej uczucie do niego umarło, lecz nie miała odwagi
przeciwstawić się potężnej dynastii Stillmanów. Gdy-
by nie bała się odwetu, porzuciłaby Teda już kilka
miesięcy po ślubie.
Chantelle cierpiała na inny rodzaju lęku. Przeży-
cie, jakim musiało być uwięzienie w samochodzie
przez cztery godziny, zmieniło jej osobowość w szcze-
gólny sposób. Laura też doznała licznych obrażeń
psychicznych i nie winiła za nic Chantelle, lecz rozu-
miała także cierpienie Guya. Podejrzewała, że Chan-
telle odmawia opuszczenia wózka, ponieważ obawia
się powrotu do normalnego życia. A jak Laura sama
odkryła, nie można zrobić pierwszego kroku, zanim
własny umysł ci na to nie zezwoli.
Niezwykłe zaproszenie 11
Pełna współczucia dla rodziny Laroche ów wróci-
ła do pokoju, by poprawić makijaż. W tej samej chwili
usłyszała stukanie do drzwi swego luksusowego apar-
tamentu.
Otworzyła i ujrzała Guya. Miał na sobie sportową
koszulę i spodnie koloru naturalnego lnu. Jego twarz
była ściągnięta zmartwieniem, ale poza tym wyglą-
dał na mężczyznę w sile wieku, wysportowanego
i opalonego.
 Możemy porozmawiać? Nie chciałbym, żeby
nas usłyszano.
 Jeżeli sobie tego życzysz. Wejdz
, proszę.  Ma-
ły korytarzyk wiódł do saloniku, a wysokie drzwi
ukrywały sypialnię i łazienkę.
Guy usiadł na jednym z wyściełanych fotelików
w stylu Ludwika XV, Laura zaś usadowiła się na obi-
tej żakardowym jedwabiem kanapce.
 Zanim wszystkich poznasz, porozmawiajmy.
Czy twój mąż byłby bardzo zawiedziony gdybyś nie
wróciła teraz do Kalifornii? Mam powód, żeby cię
o to zapytać.
Do tej pory Laura unikała opowiadania o swej
przeszłości, ale na twarzy Guya malowała się taka
powaga, że postanowiła niczego nie ukrywać.
 Od sześciu miesięcy jesteśmy w oficjalnej sepa-
racji. Nie mogę się doczekać rozwodu.
 Przykro mi, że cierpisz. Nic nie wiedziałem.
Ponieważ jej współczuł, postanowiła powiedzieć
mu prawdę.
 Cierpiałam tylko podczas dwuletniego małżeń-
stwa, które okazało się pomyłką. Rozstanie dobrze mi
zrobiło. Mój mąż sprzeciwia się rozwodowi i śledzi
mnie, mając nadzieję, że do niego wrócę, ale tak się
12 Rebecca Winters
nie stanie. Mam nadzieję uzyskać rozwód podczas
następnej rozprawy.
Zdawało się jej, że słyszy myśli Guya.
 Wybacz mi szczerość, ale czy jest ktoś, kto cze-
ka na twój powrót?
 Nie  odparła ze spokojem. Adwokat kazał jej
trzymać się z daleka od mężczyzn, aby Ted nie wyko-
rzystał przeciwko niej takiej znajomości.
 Co się dzieje z facetami w twoim kraju?
 To nie faceci. To ja. Od czasu separacji byłam
zbyt zajęta pracą, żeby myśleć o kimś innym.
Guy westchnął.
 Poznałaś już Fran�oise, prawda?
Laura skinęła głową. Kobieta w wieku średnim
pomagała zajmować się Paulem i towarzyszyła Chan-
telle w ciągu dnia, kiedy Guy był w pracy.
 Jutro wyjeżdża na dwutygodniowe wakacje.
Miał ją zastąpić ktoś inny, ale pomyślałem, że po-
staram się namówić ciebie, żebyś została, jeżeli po-
zwolą ci na to twoje plany. Od momentu wypadku
Chantelle przy nikim się tak nie ożywiła jak przy to-
bie. Pokochała cię za to, jak zajmowałaś się Paulem.
A ponieważ znacie się od dawna, widocznie uważa,
że nie będziesz od niej wymagać więcej, niż jest ci
w stanie dać.
Widać było, że mu na tym bardzo zależy.
 Chciałabym wam pomóc, ale nie jestem lekarzem.
 Ona ma najlepszych lekarzy. Chodzi mi o to, że
ona dobrze na ciebie reaguje. Gdybyś mogła spędzać
z nią trochę czasu w ciągu dnia, to może któregoś dnia
zwierzyłaby ci się, tak jak dawniej. Mam wrażenie, że
znajdziesz sposób, żeby pozwolić jej się otworzyć.
Oddałbym wszystko, żeby stał się cud.
Niezwykłe zaproszenie 13
Laura się zaniepokoiła.
 Dzisiaj nawiązała ze mną kontakt, ale wiesz ró-
wnie dobrze jak ja, że to była krótka wizyta. Obawiam
się, że gdybym została dłużej, nabrałaby do mnie nie-
chęci za to, że przy niej jestem, i zamknęła się kom-
pletnie. Nie byłoby dobrze, gdybyś naraził się na takie
ryzyko.
 Niczego nie ryzykuję. Jesteś osobą niezwykle
spokojną, a takiej właśnie Chantelle potrzebuje. Dla-
tego uważam, że mogłabyś nam pomóc. Gdybyś prze-
dłużyła trochę swój pobyt, kto wie, co mogłoby się
zdarzyć.
 Sama nie wiem.
 Obiecaj mi, że się nad tym zastanowisz. Nie
muszę chyba wspominać, że dostaniesz wysokie wy-
nagrodzenie.
Laura ze świstem wciągnęła powietrze.
 Pochlebia mi to, co mówisz, ale nie przyjęłabym
pieniędzy.
Wystarczało jej to, co zarabiała, i nie wzięłaby
zapłaty za coś, czego nie zarobiła ciężką pracą. Nawet
nie tknęła pieniędzy, które Ted musiał jej wypłacić
na polecenie sądu. Zamierzała przekazać je na cel
dobroczynny.
To, co przeszła z Tedem, sprawiło, że stała się
ostrożna w kontaktach z mężczyznami mającymi pie-
niądze i władzę. Zbyt póz
no się zorientowała, że wy-
brał ją, by mieć żonę na pokaz, a nie dlatego, że ją
kochał. Tak jak wszyscy mężczyz
ni z dynastii Still-
manów, nie wahał się otaczać innymi kobietami,
chowając się jednocześnie za małżeństwem z Laurą.
Czyżby Guy, który z łatwością mógł ich wszystkich
kupić, był do nich podobny?
14 Rebecca Winters
 Czy to oznacza, że zostałabyś tu z czystej przy-
jaz
ni?  W jego oczach pojawił się podejrzany błysk.
 Wczoraj przy kolacji byłbym się udusił z braku
tlenu, gdybyś nie zainterweniowała. Teraz czuję, że
jesteś mi wyjątkowo bliska. Chcę ci wyznać coś bar-
dzo osobistego. Kiedyś Chantelle umiała się cieszyć
życiem, ale od czasu wypadku wszystko się zmieniło.
Oddaliliśmy się od siebie, czuję, że jest między nami
przepaść. Wziąłem Paula na Palio tylko dlatego, że
się zdenerwowała, kiedy oznajmiłem, że jej samej
nie zostawię. Coś ją powstrzymuje przed powrotem
do normalnego życia. Psychiatra, który z nią pracuje,
jest zniechęcony, bo nie nastąpił żaden przełom. Od
czasu tego zdarzenia nie kochaliśmy się. Jestem go-
tów uczynić wszystko, żeby wreszcie pokonała tę ba-
rierę, którą sama wokół siebie wzniosła, ale obawiam
się, że kiedy czekała na ratunek, stało się coś, co
ją przeraziło.
 Co masz na myśli?
 Może jakiś potwór ją molestował, kiedy była
uwięziona, a ona nie może się zdobyć na to, żeby mi to
wyznać.
Laura zadrżała. To było możliwe, choć niewyob-
rażalne.
 Chybaby ci o tym powiedziała?
 Nie wiem. Już nic nie wiem.  Na twarzy Guya
malowało się cierpienie. Jego głos drżał z bólu.
Chantelle jest najszczęśliwszą z kobiet, skoro ma
męża kochającego ją z całego serca.
Laura sądziła, że jej szef w Los Angeles pozwoli
jej przedłużyć pobyt w Europie na następne na dwa
tygodnie i potraktuje go jako urlop. Mógłby to na-
wet być urlop połączony z pracą, co by go bardzo
Niezwykłe zaproszenie 15
ucieszyło. Nie sądziła, by jej obecność mogła coś
zmienić, ale jeżeli Guyowi tak zależy na odzyskaniu
żony, ona chętnie spróbuje odnowić z Chantelle daw-
ną zażyłość.
 Mój szef powinien teraz być w biurze, więc za-
dzwonię. Jeżeli się zgodzi, z przyjemnością u was
zostanę. Chantelle była kiedyś dla mnie taka dobra,
a poza tym tu jest tak pięknie! Żyjecie jak w raju,
a tylko nieliczni mają szczęście go oglądać.
Ludzie, których wynajął Ted, by śledzili jej każdy
krok, musieliby mieć nadprzyrodzone zdolności, by
ją teraz odnalez
ć. Dwa tygodnie z dala od sieci za-
rzuconej przez Teda Stillmana stanowiłyby dodatko-
wą korzyść, na jaką nie liczyła podczas podróży do
Europy. Prawdę powiedziawszy, propozycja Guya
spadła jak z nieba.
Podszedł bliżej, by uścisnąć jej dłonie.
 Lauro, jesteś aniołem. Musiałem zrobić w życiu
coś dobrego, skoro pojawiłaś się znowu, i to w takiej
chwili. Na zawsze zostanę twoim dłużnikiem. Jeśli
czegoś potrzebujesz, jest twoje.
 Dziękuję.  Odprowadziła go do drzwi.  Zaraz
przyjdę, ale najpierw zadzwonię.
 Nie mógłbym prosić o więcej.
Raoul Laroche wśliznął się do rezydencji brata bo-
cznym wejściem, od strony swojego domu mieszczą-
cego się przy południowym skraju rodzinnej posiad-
łości. Dołączył do Maurice a stojącego w drzwiach
wiodących z salonu na taras.
 Eh bien, Maurice. Jak leci?
 Bonsoir, Raoul! Nie wiedziałem, że już wróciłeś
ze Szwajcarii.
16 Rebecca Winters
 Załatwiłem wszystko szybciej, niż myślałem
 odrzekł Raoul.  Guy napomknął coś o przyjęciu,
ale nie wspomniał, jaka to okazja. Od chwili tego
wypadku unika towarzystwa jak ognia.
 Dzisiaj chciał, żeby wszyscy poznali panią Ald-
ridge, Amerykankę, w którą się tak wpatrujesz.
Raoul rzeczywiście nie mógł oderwać od niej
wzroku. Zirytowało go, że Maurice to zauważył.
 Kim ona jest?  zapytał.
 Ocaliła go przed zadławieniem się na śmierć.
Raoul zmarszczył swe czarne brwi.
 Naprawdę?
Najpierw wypadek Chantelle, a teraz wiadomość
o niebezpieczeństwie, w jakim znalazł się starszy
brat.
Co za piekielne popołudnie. Zaczęło się od telefo-
nu z wyzwiskami od byłej żony, Danielle, która przy-
sięgła, że targnie się na życie, jeżeli Raoul nie da jej
jeszcze jednej szansy. Miał już dość tego rodzaju
szantażu, więc się rozłączył, lecz niesmak pozostał.
 Naprawdę.  Maurice był wyraz
nie wstrząśnięty.
 Kiedy to się stało?
 Wczoraj wieczorem, podczas Palio, w Sienie.
Przed wyścigiem jedliśmy kolację. Zorientowałem
się, że Guy się zadławił, kiedy ona ruszyła mu na
pomoc. Utkwił mu w gardle kawałek bagietki. Dopie-
ro kiedy Laura zastosowała chwyt Heimlicha, Guy
odzyskał oddech.
Dzięki Bogu, że bratu nic się nie stało. Guy nie
wspomniał o tym incydencie, kiedy wcześniej spot-
kali się w biurze, choć było dziwne, że nie podzielił
się z nim tak ważną wiadomością.
 Co ona robi w Cap Ferrat?
Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment
pełnej wersji całej publikacji.
Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.
Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez
NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można
nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są
jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej
zgody
NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej
od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.
Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie
internetowym Nexto.pl.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zgromadzenie wspólników w spółce z o o Od zaproszenia do wykonania uchwał ebook demo
Fundacje i Stowarzyszenia zasady funkcjonowania i opodatkowania ebook
ebook pimsleur french 1

więcej podobnych podstron