3582326440

TEST 7 <Rynki czynników produkcji i podstawy teorii podziału>

1. Doskonała konkurencja na rynku pracy oznacza, że:

a) tylko pracownicy nie mają wpływu na wysokość stawek płac,

b) tylko pracodawcy nie mają wpływu na wysokość stawek płac,

c) ani pracodawcy, ani pracownicy nie maja wpływu na wysokość stawek płac,

d) tynek pracy zdominowany jest przez związki zawodowe.

2. W sytuacji monopolu na rynku dóbr i doskonałej konkurencji na rynku pracy przedsiębiorstwo:

a) maksymalizuje zysk przy zatrudnieniu większej ilości czynnika produkcji niż w warunkach konkurencji doskonałej,

b) maksymalizuje zysk przy zatrudnieniu większej ilości czynnika produkcji niż w warunkach konkurencji doskonałej,

c) w celu maksymalizacji zysku zatrudnia taką samą ilość czynnika produkcji jak przedsiębiorstwo konkurencyjne,

d) osiąga maksymalny zysk, gdy zrównuje krańcowy przychód z produktu pracy zwartością rynkową tego produktu.

3. W warunkach monopsonu na rynku pracy

a) krzywa podaży pracy pokrywa się z krzywą kosztu krańcowego pracy,

b) w miarę wzrostu zatrudnienia rośnie rozpiętość między kosztem krańcowym pracy i płacy,

c) w punkcie równowagi przedsiębiorstwo zatrudnia więcej pracowników i płaci im niższe płace niż przedsiębiorstwo konkurencyjne,

d) odpowiedzi (a) i (b) są dobre.

4. Według D. Ricardo na wartość towaru składa się:

a) tylko wartość przeniesiona, pochodząca z przeniesienia wartości środków produkcji na nowy produkt,

b) tylko wartość nowo wytworzona (pochodząca w całości z pracy),

c) wartość przeniesiona i nowo wytworzona,

d) żadna z powyższych odpowiedzi nie jest dobra.

5. W warunkach konkurencji doskonałej na rynku czynników produkcji wartość krańcowego produktu czynnika produkcji jest:

a) równa krańcowemu przychodowi z produktu tego czynnika,

b) zawsze większa od krańcowego przychodu z produktu tego czynnika,

c) zawsze mniejsza od krańcowego przychodu z produktu z tego czynnika,

d) równa krańcowemu produktowi tego czynnika.

6. W warunkach konkurencji doskonałej przedsiębiorstwo optymalizuje wykorzystanie danego czynnika produkcji, gdy

a) krańcowy przychód z produktu tego czynnika jest równy utargowi krańcowemu z dodatkowej jednostki wyrobu, uzyskanej dzięki temu czynnikowi,

b) wartość rynkowa krańcowego produktu czynnika jest równa kosztowi krańcowemu tego czynnika,

c) wartość rynkowa krańcowego produktu czynnika jest większa od kosztu krańcowego tego czynnika,