3582326939
Model Edgewortha, model C hamberlina
Model Edgewortha - przyjmuje się, że cena jest zmienną decyzyjną, natomiast produkcja jest wielkością wynikową. Ponieważ duopoliści posiadają ograniczone zdolności produkcyjne, cena sprzedaży (jednakowa dla obydwu producentów) może się zmieniać w granicach wyznaczonych przez poziom górny (cena monopolowa) i przez poziom dolny (maksymalne zdolności produkcyjne). Model nie dostarcza jednoznacznego rozwiązania w postaci jedynej ceny i wielkości równowagi.
Model Chamberlina - w tym modelu duopoliści dochodzą do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem jest równy podział zysku monopolowego. Równowaga duopolu Chamberlina jest taka sama jak równowaga monopolu pełnego. Każdy z monopolistów wytwarza połowę optymalnej dla gałęzi wielkości produkcji i sprzedaje ją po jednakowej cenie równowagi.
Model konkurencji monopolistycznej
Model konkurencji monopolistycznej łączy ze sobą elementy rynku doskonale konkurencyjnego i monopolu pełnego, liczni producenci oferują kupującym zróżnicowane produkty, będące w stosunku do siebie bliskimi substytutami. Przedsiębiorstwo spotyka się z dwiema krzywymi popytów w zależności od tego, czy w odpowiedzi na zmianę ceny jego produktów konkurenci zmieniają ceny swoich produktów.
Założenia konkurencji monopolistycznej:
- produkty na rynku są zróżnicowane i posiadają bliskie substytuty
- swoboda wchodzenia na rynek i opuszczania go
- wielu kupujących i sprzedających
- założenie doskonałej informacji o rynku
Cena równowagi
Cena równowagi - cena, przy której występuje zrównoważenie popytu i podaży. Jest to cena, w kierunku której będzie zmierzał rynek i na poziomie której pozostanie po jej osiągnięciu (przy założeniu, że w otoczeniu nic nie ulegnie zmianie).
Koszty stałe i zmienne
Koszty stałe - nakłady, które musi ponosić przedsiębiorca niezależnie od wielkości produkcji, np. czynsz, koszty konserwacji, płace służb administracyjnych.
Koszty zmienne - nakłady przedsiębiorcy związane bezpośrednio z produkcją. Ich poziom zależy wprost od rozmiarów produkcji, rosną ze zwiększaniem się rozmiarów produkcji.
Krzywa obojętności (definicja, cechy)
Krzywa obojętności przedstawia wszystkie kombinacje konsumpcji dwóch dóbr, które są dla konsumenta obojętne. Każda z tych kombinacji daje konsumentowi takie samo zadowolenie.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Rozkład normalny Przy dużej liczbie pomiarów przyjmuje się że pomiary jako zmienne losowe mają rozkł
ET4 54 Rozdział 4. Turystyka jako sektor gospodarki Przyjmuje się, że model mnożnikowych elektów ek
Model wektorowy - IDF Załóżmy, że zbiór D jest zbiorem wszystkich dokumentów, zaś zbiór D, ={di
gliniane statuetki. Przyjmuje się, że były one, w większości wytwarzane na miejscu. Datowane są na c
KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW Przyjmuje się, że istnieją trzy niezbędne warunki procesu
img012 (36) • Przyjmuje się, że objętość nastawu i objętość wina po fermentac
img240 panujących w opakowaniach nie są w stanie wykonywać funkcji życiowych. Przyjmuje się, że jest
13 Wprowadzenie atacji maszyn przyjmuje się, że stan modelu maszyny opisany jest zbiorem chwilowych
niż to wynika ze zmniejszenia masy samych łopatek. Przyjmuje się, że wykonanie łopatek sprę -żarkowy
P1010138 (3) 88 Średnicę wsadu można obliczyć z zależności: d «* 1,08- (8.4) gdzie: m • 1/d przyjmuj
S1050589 (2) ^ Elementy oceny wysiłku fizycznego Przyjmuje się, że wewnętrzne obciążenie lędźwiowego
IMGB10 (4) Średnicę wsadu można obliczyć z zależności:(8.4) gdzie: m l/d przyjmuje się ze względów
więcej podobnych podstron