3582361944

Źródło: A. Klimowicz, Teraz Polski kl. IV, V, wyd. NE, Warszawa 2013/2015 r., Praca zbiorowa pod red. A. Nawrot, Encyklopedia Szkolna, J. Polski, wyd. GREG, Kraków 2014 r., S. Stolarczyk, J. Polski, Sprawdzian szóstoklasisty, Korepetycje, Wyd. Lingo sp. J., Warszawa 2015 r.

Neologizm - (gr. neos - nowy + logos - słowo) - wyraz nowo utworzony zgodnie z normami obowiązującymi w danym języku, na podstawie słów już istniejących. Jest to nowy wyraz, niefunkcjonujący wcześniej w danym języku, np. zamuzykowany (zasłuchany w muzyce)

Neologizmy powstają w związku z potrzebą nazywania nowych przedmiotów lub w obrębie języka poetyckiego jako nowe rozwiązania stylistyczne służące celom ekspresywnym. Obok nowych formacji słowotwórczych, tj. długopis, ślizg, pojawiają się neologizmy znaczeniowe, tzw. neosemantyzmy, gdy wyraz wychodzący już z użycia zaczyna być stosowany w nowym znaczeniu, np. maciora - dawniej matka, obecnie samica świni mająca młode.

Cel zastosowania, rola, jaką pełni w utworze literackim: nazwanie rzeczy, zjawisk, stanów, dotychczas niewystępujących w danym języku.

Hiperbola - (gr. hyperbole - przesada) - figura retoryczna polegająca na przedstawieniu jakiegoś zjawiska, postaci, przedmiotu w sposób wyolbrzymiający jego wygląd, znaczenie i oddziaływanie. Jest to zamierzone, przesadne, przedstawienie zjawiska, wyolbrzymienie jego znaczenia i wartości. Może polegać na użyciu przesadnych wyrażeń, -> epitetów, ekspresywnej intonacji lub na całościowym ukazaniu zjawiska, postaci i przedmiotu w sposób przesadny. Używanie hiperboli jest znakiem silnego zaangażowania emocjonalnego mówiącego i ma wywołać podobną reakcję u odbiorcy.

W prostej postaci hiperbola występuje również w związkach frazeologicznych języka potocznego:

np. pękać ze śmiechu, szaleć ze szczęścia, tonąć we łzach, wylać morze łez, gigantyczna porażka, umrzeć ze śmiechu

Cel zastosowania, rola, jaką pełni w utworze literackim: wywołanie silnych emocji, wywarcie mocnego wrażenia.

Personifikacja (uosobienie) - jest jedną z odmian ożywienia; polega ona na nadawaniu przedmiotom, roślinom, zwierzętom, zjawiskom natury, pojęciom abstrakcyjnych cech ludzkich.

np. długopis marzy, gwiazdy recytują, drzewo śpiewa, niebo przemawia, róża śmieje się, chmura płacze, kot myśli

Cel zastosowania, rola, jaką pełni w utworze literackim: pobudzanie wyobraźni, wywoływanie emocji, budowanie nastroju, dobitne wyrażenie pewnych treści i uczuć.

http://mala275.blogspot.com