1300739645

sposobu działania w świetle dostępnych danych i argumentów (FP1PJC14).

19

Stosowane metody dydaktyczne

-    ćwiczenia praktyczne (analiza i interpretacja tekstów);

-    dyskusja;

-    elementy wykładu;

-    konsultacje indywidualne.

20

Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia

-    ocena aktywności na zajęciach (wykazanie się rozumieniem omawianych zagadnień oraz umiejętnością analizowania

i interpretacji tekstów literackich; kryteria oceny zgodne z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej przyjętymi w ZFP);

-    pisemny sprawdzian z umiejętności analizy i interpretacji tekstów literackich (oceniany zgodnie z kryteriami oceniania wypowiedzi pisemnej przyjętymi w ZFP);

-    referaty ustne / prezentacje audiowizualne (oceniane zgodnie z kryteriami oceniania wypowiedzi ustnej przyjętymi w ZFP).

21

Forma i warunki zaliczenia

Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną po semestrze 5.

Warunki zaliczenia:

- zaliczenie na ocenę na podstawie aktywnego udziału w zajęciach i referatów ustnych.

22

Treści kształcenia (skrócony opis)

Zajęcia pozostają w ścisłym związku z wykładem z literatury współczesnej po roku 1939. Główną formą realizacyjną jest lektura (w całości lub we fragmentach) takich tekstów (artystycznych, krytycznych, literaturoznawczych), które pozwolą na zarysowanie istotnych zagadnień historycznoliterackich. Przygotowanie do ćwiczeń jest zarazem przygotowaniem do końcowego egzaminu.

23

Treści kształcenia (pełny opis)

Tematyka ćwiczeń:

-    „Dwudziestoletni poeci Warszawy”: twórczość poległych z tzw. „pokolenia wojennego" - poezja K. K. Baczyńskiego, T. Gajcego; proza T. Gajcego.

-    „Życie na niby”: próby przemyślenia i opowiedzenia doświadczenia wojenno-okupacyjnego - proza M. Białoszewskiego.

-    „Zaraz po wojnie”; okres 1945-1949 - spór o kształt literatury lagrowej i łagrowej (T. Borowski, G. Herling-Grudziński).

-    , Jeden dzień w socrealizmie”: założenia ideologiczne

i przykładowe realizacje socrealizmu, socrealizm jako przedmiot badań literaturoznawczych po roku 1990.

-    Poezja pokolenia „pryszczatych” (W Woroszylski, A. Mandalian, W. Wirpsza, A. Włodek, A. Braun).

-    Odwilż, w Październiku: literatura okolic przełomu 1956 - poezja: debiuty spóźnione, tzw. pokolenie „Współczesności”, proza

J. Andrzejewskiego, M. Hłaski.

-    Twórczość Gombrowicza. Rozrachunek z ustabilizowanymi wzorcami polskości w Trans-Atlantyku.

-    „Miłosz jak świat”: dzieło autora Trzech zim po roku 1939 -najważniejsze wiersze wojenne i powojenne, problem „formy bardziej pojemnej”, eseistyka.

-    „Świat nieprzedstawiony”: lata 1968-1970 i ich echa literackie -wczesne teksty krytyczne i wiersze kręgu Nowej Fali, problem „nowomowy” jako zjawiska językoznawczego, socjologicznego i jako wyzwania dla poezji.