elegiaochlopcupolskim
Wiersz "Elegia o... chłopcu polskim" utrzymany jest w nastroju smutku
i melancholii. Adresatem wiersza jest poległy syn, do którego zwraca się
zrozpaczona matka, ubolewając nad jego losem. Młody człowiek został
brutalnie pozbawiony pięknych słów i marzeń, musiał on stać się
uczestnikiem tragicznych wojennych wydarzeń:
"haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,
malowali krajobrazy w żółte ściegi pożóg,
wyszywali wisielcami drzew płynące morze".
Przemierzając partyzanckie trasy uczył się on swej ziemi "na pamięć".
Niestety, nadeszła ta tragiczna, czarna noc, kiedy "polskiego chłopca"
dosięgła kula wroga:
"Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?".
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Elegiia o (chłopcu polskim)Bezpieceństwo militarne PolskiHistoria państwa i prawa Polski Testy Tabliceadministracja w ksiestwie warszawskim i krolestwie polskimSzlakiem polskich TatarówNazwy kolorów w języku polskimSwieci w Dziejach Narodu Polskiego6A Balaban Polskie problemy ustrojowe 2003polski minister ostrzega przed wojnąPOLSKIwięcej podobnych podstron