2740390601

262 Karolina Ruta, Marta Wrześniewska-Pietrzak

wistości uczelnianej, jako że ta sfera wydaje się najmocniej zaznaczona w języku dzisiejszych poznańskich żaków¹. Wśród pól semantycznych, z których pochodziły jednostki leksykalne stanowiące odniesienia do leksyki studenckiej, znalazły się następujące: studia/studiowanie, praca, określenie trybu studiów, organizacji roku akademickiego, nazw wydziałów, zakładów i pracowni, nazw uczelni własnej i innych, określeń studentów z innej uczelni, nazw zajęć/wy kładów, sportowych (związanych z uprawianą dyscypliną sportu lub zajęciami z wychowania fizycznego), systemu oceniania, rodzajów zaliczania przedmiotu, elementów składających się na obronę pracy magisterskiej czy licencjackiej lub inżynierskiej, pseudonimy wykładowców, działalności naukowej, materiałów dydaktycznych, określeń bibliotek i czytelni, administracji oraz władz uczelni, pracowników sekretariatu, szatni, portierni, zaplecza gastronomicznego uczelni, nazw pomieszczeń w budynku uczelni, pomocy materialnej dla studentów (stypendiów), dokumentów studenta, wymian studenckich, wyjazdów studenckich, zakwaterowania, wagarów, życia studenckiego, imprez, dojazdu, środków dopingujących stosowanych przez studentów, emocji i sposobów spędzania wolnego czasu².

Ankiety prowadzone były również kilkakrotnie wśród studentów studiów niestacjonarnych. Jednakże ich analiza pokazała małą znajomość elementów leksykalnych właściwych tej odmianie socjolektalnej, a także świadomy brak ściślejszych relacji we-wnątrzgrupowych wskazywanych przez samych respondentów. Przykładowe wypowiedzi studentów wyjaśniających niewielką liczbę leksyki socjolektalnej tłumaczą ten stan rzeczy następująco:

Wydaje mi się, że można ją dostrzec [gwarę studencką] na studiach dziennych, a nie zaocznych, ponieważ u nas każdy ma jakieś własne przemyślenia, określenia, które nie są dostępne dla ogółu, nie są używane przez resztę. Słowa, które używam, nie należą do studiów, ale towarzystwa, w którym żyję. Podejrzewam, że na studiach dziennych studenci spędzają więcej czasu i mają jakąś gwarę. (22 lata, kobieta)

Jako student studiów zaocznych rzadko spotykam się, ale też rzadko używam gwary studenckiej. Na studiach dziennych z pewnością jest inaczej i tam gwara studencka jest bardziej widoczna.

Ciekawe byłoby sprawdzenie, jak studenci mówią na nazwy przedmiotów, bo „analiza chemiczna” to dla nich np. „anal”. (student studiów zaocznych, kierunek polonistyka, 24 lata)

Uważam, że istnieje gwara studencka. Na różnych uczelniach jest na pewno różna (zależna od nazw budynków, sal itp.) Dotyczy ona głównie studentów dziennych, (kobieta, 28 lat)

Wypowiedzi powyższe potwierdzają, że warunkiem istnienia czy, ściślej mówiąc, pojawienia się socjolektu jest występowanie więzi między członkami grupy (Grabias 1997: 97). Jej brak zaś, wynikający z samego trybu studiów, a także rzadkie kontakty między słuchaczami studiów niestacjonarnych pozwoliły wyciągnąć pierwszy wniosek o występowaniu socjolektu studenckiego głównie (a najczęściej tylko) u studentów studiów dziennych. Z uwagi na takie wyniki w dalszych badaniach ograniczyłyśmy się do przeprowadzenia badań ankietowych tylko wśród studentów studiujących stacjonarnie.

Ruta, Wrześniewska-Pietrzak 2013a, 2013b, 2013c.

Ankieta dostępna jest również na stronie słownika — http://www.staff.amu.edu.pl/~kmj/zalozenia.php.