Krakowskiej i Wlk. Księstwa Poznańskiego Utworzenie Związku Niemieckiego(przewodnia rola Prus i Austrii) Umocnienie Prus kosztem Saksonii(jako kara za wspieranie Napoleona) zniesienie niewolnictwa
4.Przedstaw istotę świętego przymierza, jego ewolucję i upadek Święte Przymierze - sojusz zawarty 26 września 1815 r. przez Aleksandra I, Franciszka I i Fryderyka Wilhelma III jako gwarancja utrzymania postwiedeńskiego porządku w Europie. Do sojuszu zaproszono wszystkich monarchów Europy prócz Turcji (od mówił i tylko papież Pius VII i regent UK książę Jerzy). Państwa sygnatariusze obowiązane były do walki z wszelkimi przejawami liberalizmu i ruchami rewolucyjnymi oraz do kierowania się w polityce chrześcijańskimi zasadami i sprawiedliwością.W praktyce Świętym Przymierzem nazywano państwa założycielskie, które jednoczyły się w obawie przed polskim ruchem niepodległościowym.Odbyły się 4 kongresy Przymierza: - W Opawie w 1820 - zobowiązywał monarchów do walki z reformami konstytucyjnymi w państwach. - W Lublanie 1821- zobowiązywał Francję do przywrócenia absolutyzmu w Hiszpanii - W Weronie w 1822 -zezwalał Austrii na obalenie liberalnej władzy Neapolu Realnie rzecz ujmując UPADEK ŚWIĘTEGO PRZYMIERZA ZACZĄŁ SIĘ WRAZ Z JEGO ZAINICJOWANIEM. JEDYNE UDANE OPERACJE ZBROJNE TO STŁUMIENIE POWSTANIA LISTOPADOWEGO I POWSTANIA NA WĘGRZECH W 1849R I WSPÓLNE STAWIENIE CZOŁA TURCJI W sprawi Grecji. Do upadku przymierza doszło w roku 1854, gdy Austria i Prusy nie wsparły Rosji w Wojnie Krymskiej.
5.0mów główne wojny europejskie w połowie XIX w. w Europie oraz zjednoczenie Włoch i Niemiec.
ZJEDNOCZENIE WŁOCH Od 04.03.1848r. Królestwo Sardynii (Piemontu) było jedyną monarchią konstytucyjną na ziemiach włoskich. Burżuazja uważała zjednoczenie ze niezbędny warunek dalszego ich rozwoju gospodarczego. Camillo Cavour, który w1852r. został premierem, uznał plan zjednoczenia Włoch za realny.W czasie wojny krymskiej Sardynia przyłączyła się do koalicji antyrosyjskiej i rozpoczęła politykę zbliżenia z Francją. W 1858r. doszło do tajnego spotkania sardyńskiego premiera z cesarzem Francji w Plombieres. Obaj politycy uznali, że w razie konfliktu Piemontu z Austrią, Francja poprze Włochów w zamian za Niceę i Sabaudię. Austria, zaniepokojona sardyńskimi przygotowaniami do wojny, zażądała zaprzestania zbrojeń, ale Włosi odrzucili ultimatum, wobec czego w kwietniu Austria wypowiedziała im wojnę. Dowodzone przez Napoleona III wojska francuskie i sardyńskie pokonały Austriaków w bitwach pod Magentą i Solferino w 1859r. Obszar północnych Włoch został uwolniony od Austriaków. Straty w bitwie pod Solferino były ogromne, dlatego Szwajcar Jean Henri Dunant zorganizował Czerwony Krzyż. W 1864r. w Genewie została podpisana Konwencja. W1901r. Dunantowi przyznano pokojową Nagrodę Nobla (jako pierwszy). Na wieść o klęskach Austrii w Parmie. Modenie, Toskanii i Państwie Kościelnym, wybuchły powstania na rzecz przyłączenia do