33731

Okres archaiczny (X-VI w p.n.e.)

-    ośrodki miejskie powstawały w wyniku skupiania się ludności pod ochroną ważnej świątyni lub twierdzy (pozwalała schronić się mieszkającej ludności)

-    miasto najpierw rozwijało się na Akropolu, wraz ze wzrostem liczby ludności zaczyna rozwijać się wokół wzgórza, centrum przenosi się poza Akropol

-    miasto zostaje otoczone murem

-    na obszarze dolnego miasta powstaje agora*

-    W Atenach część świątynna i agora nie były ze sobą powiązane w sensie planistycznym, sieć ulic

Ateny

przestrzenny ro/wói dokonywał sie w suosóh

swobodny, be/ założonego z córy geometrycznego

uporządkowania.

Okres klasyczny

- rozwinął sie system planowania miast, oparty na

Milet,

(V-IV w p.n.e.).

układzie geometrycznym, w którym siatka ulic miała

Priene,

kształt prostokątnej Sżąchownjęy (plan Hippodamosa z Miletu)

-    wyróżnia się przestrzeń: święta, publiczną i prywatną.

-    w pobliżu agory zlokalizowano grecki odpowiednik ratusza, świątynię i inne budynki użyteczności publicznej

Rodos,

Pireus

Okres

hellenistyczny (od połowy IV w p.n.e.)

szerokie ulice głów ne i_wąskie uliczki boczne

- kompleksy pałacowe i świątynne rozmieszczone były w nowym układzie na wielopoziomowych tarasach połączonych systemem schodów.