115828

115828



S= ExH

S - wektor Poyntinga E - natężenie pola elektrycznego, H-natężenie pola magnetycznego. Dzięki temu wektorowi możemy określić szybkość przepływu energii przez jednostkową powierzchnię fali elektromagnetycznej.

* Współczynnik /.ułamania. Dyspersja.

Stosunek prędkości światła w próżni (c) do prędkości fazowej światła w ośrodku v:


gdzie c i /i to względne przenikalności ośrodka, odpowiednio elektryczna i magnetyczna Dyspersja - zależność prędkości fazowej fal od częstotliwości, długości fali albo wektora falowego.Ośrodki, w których zachodzi to zjawisko nazywa się ośrodkami dyspersyjnymi. Dyspersja fal elektromagnetycznych nie występuje jedynie w próżni • Prawa Sneliusa.

Prawa Sneliusa dotyczą odbicia i załamania światła.


1


2


1 Promienie: padający, odbity i załamany leżą w jednej płaszczyźnie.

2.    Kąt padania jest równy kątowi odbicia

3.    Między kątem załamania a kątem padania zachodzi związek:

sin/? v2 /i,    1 2'

gdzie a - kąt padania, p - kąt załamania, tii i ri: - bezwzględne współczynniki załamania, n2j - względny współczynnik


1

sina v, tu

załamania ośrodka w którym rozchodzi się fala załamana, w stosunku do ośrodka, w którym rozchodzi się fala padająca.

*    Zasada Fermata.

Opisuje rozchodzenie się (propagację) fal i mówi, że fala pontsza się między dwoma punktami po takiej dr odze, na której pokonanie zużywa ekstremalną ilość czasu (zazwyczaj jest to najmniejsza ilość czasu, ale w szczególnych przypadkach może być na odwrót).

Dla światła jest to zasada minimum drogi optycznej Można z niej wyprowadzić wszystkie podstawowe prawa optyki geometrzycznej. Z zasady Fermata wynika prawo prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku ciągłym

2

   Zasada Huyghensa iHuyghcnsa-Frcsnela.

Zasada Huyghensa - każdy punkt ośrodka, do którego dociera fala staje się środkiem mwej fali kulistej. Zasada ta pozwala wyjaśnić prawa odbicia i załamania światła, jednak nie wystarcza do wyjeśnienia zjawisk dyfrakcji.

Zasada Huyghensa-Fresnela - Nowe czoło fali odtwarza się w wyniku nakładania się fal cząstkowych pochodzących z sąsiadujących ze sobą punktów ośrodka.

Zasady Huyghensa i Fermata są równoważne (choć zasada Huyghensa podkreśla falową naturę światła)

Dualizm cząsteczkowo-falowy: zjawiska, świadczące o falowej albo o cząsteczkowej naturze światła.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SNC00109 ZESTAW III 1 Jeśli wektor £ natężenia pola elektrycznego wytwarzanego przez dwa ładunki q,
fiz21 3.5.6 Jakie jest wzajemne usytuowanie wektorów: fałowego, natężenia pola elektrycznego i natęż
skanowanie0056 124 Elektromagnetyzm31. Wyznaczanie składowej poziomej natężeniaziemskiego pola magne
ScreenHunterg Jun # 09 roKaz wszysiKie pytania na strome )    Natężenie pola magnety
I=mr2=£mi*ri2 F=G’ł,Mm/r2*rA (rA-wektor jednostkowy) p=F/m (p- natężenie pola grawitacyjnego)
dew0005 10 B1 i C1. Składową pozioma Ml wektora całkowitej natężenia tego pola F można rozłożyć na s
4 - strumień pola magnetycznego. B - natężenie pola elektromagnetycznego (indukcja); S - pole powier
fiz16 3.2.9 Podał związek pomiędzy wektorami indukcji i natężenia poia elektrycznego. Wyjaśnii róyni
focia531 Testy z dewiacji kompasu magnetycznego1. Rozkład natężenia pola magnetycznego Ziemi - T na
WP 1412178 ByOgSBm; Związek między przepływem a natężeniem poła magnetycznego okręca prawo przepływ
WP 1412179 Zwiąaefc między priepfywtm a natężeniem pola magnetycznego określa p^awo przepływu: suma
WP 1412174 Indukcję magnetyczną. jaka występuje w rdzeniu przy natężeniu poła magnetycznego równym

więcej podobnych podstron