67231

67231



Ponadto Rada realizuje określone zadania w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, podejmowania decyzji gospodarczych, a także zawierania umów międzynarodowych.

Po ratyfikowaniu Traktatu Nicejskiego i rozszerzeniu Unii Europejskiej w 2004 roku Polska będzie posiadać 27 głosów i należeć będzie do grupy państw wielkich wraz z Hiszpanią (również 27 głosów) oraz Niemcami, Francją, Wielką Brytanią i Wiochami (po 29 głosów). Kolejne państwo, Holandia będzie dysponowało 13 glosami i tak dalej, aż do Malty z 3. System ten to tzw. zasada ważenia głosów w Radzie Unii Europejskiej.

Komisja Europejska

Od stycznia 1995 roku po ostatnim etapie rozszerzenia liczy 20 komisarzy. 5 państw członkowskich posiada po 2 przedstawicieli (Niemcy, Francja, Wielka Brytania, Włochy i Hiszpania), zaś pozostałe poi. Członkami Komisji są wyłącznie obywatele państw członkowskich, ale nie są oni związani instrukcjami. Kadencja trwa 5 lat. Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów, zaś kworum wynosi 11 komisarzy. Obrady Komisji są tajne i zbiera się ona raz na tydzień. W skład administracyjny Komisji wchodzą: gabinety, resorty, służby, dyrekcje generalne, referaty i urzędy. Siedzibą jest Bruksela, ale część swoich zadań Komisja realizuje w Luksemburgu.

Komisja Europejska jest głównym organem wykonawczo - zarządzającym Unii Europejskiej. Strzeże wspólnotowych interesów, zapewnia prawidłowe funkcjonowanie i rozwój Wspólnego Rynku, jest aparatem wykonawczym Wspólnot. Posiada ponadto prawo i obowiązek inicjatywy legislacyjnej oraz nadzoruje realizację postanowień traktatowych, a także czuwa nad przestrzeganiem prawa wspólnotowego, zarządza budżetem unijnym. Współpracuje w swoich działaniach z Radą Unii Europejską oraz Parlamentem Europejskim.

Powołanie Komisji następuje w następujący sposób: najpierw rządy państw członkowskich zgłaszają osobę na stanowisko przewodniczącego Komisji. Kandydatura ta musi uzyskać akceptację Parlamentu, po czym rządy narodowe po porozumieniu z nią wyznaczają pozostałych członków. Natomiast odwołanie Komisji następuje wskutek decyzji Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości lub wyrażenia wotum nieufności przez Parlament Europejski. Przy czym odwołanie jednego komisarza skutkuje odwołaniem całej Komisji. Polska po wejściu do Unii w 2004 roku otrzyma prawo do jednego komisarza

Parlament Europejski

Do roku 1962 nosił nazwę Europejskiego Zgromadzenia Parlamentarnego. 30 marca 1962 roku zmieniona ona została na Parlament Europejski. Początkowo parlamentarzyści wybierani byli przez narodowe zgromadzenia według procedury ustalanej przez każde państwo oddzielnie. Jednak od roku 1979 członkowie Parlamentu wybierani są na drodze powszechnych i bezpośrednich wyborów. Dozwolone jest łączenie europejskiego mandatu z krajowym. Kadencja trwa 5 lat.

Obecnie liczy on 626 posłów. Kryterium ilości miejsc w tym organie jest liczebność krajów członkowskich. Po spodziewanym rozszerzeniu Parlament ma liczyć 732 posłów, w tym dla Polski przewidziano miejsc 54. Członkowie Parlamentu podzieleni są w klubach nie na zasadzie narodowej, ale partyjnej przynależności do poszczególnych frakcji. Do utworzenia frakcji z jednego państwa potrzeba 23 posłów, dwunarodowa frakcja powstaje od 18 osób, zaś z trzech i więcej krajów już od 12



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (cele i instrumenty ich realizacji). Cele: •
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE Radą Europy (art. 303 TWE); a także
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE Rada Europejską w Brukseli (12-13.12
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE do oWrp^Ipnip i rpa1i7fa<pii tęj
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna I Bezpieczeństwa UE również informowany o zamiarze
Wysoki Przedstawiciel Unii ds Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. TUE powierzy! Sekreta
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE gospodarczej (utworzenie strefy woln
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UEII. Współpraca gospodarcza, finansowa
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE y.ajnte.r-ptjpwanja, tak, aby zapewn
Js. ACiA Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE zastosowania przez Unię
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UElg.ii ■ c)    informuj
Numer 10/2003 PRZEGLĄD UNIWERSYTECKI 17 Tworzenie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeńst
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE§ 49. Instytucje działajgce w ramach
UE0002 2 2.    Celami wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa są: -
Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Rozwój wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
stanowi Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa - w której uprawnienia instytucji Unii są bard
6)    Ryszard Zięba, Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejs
II    Filar Unii Europejskiej - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Samodzi
Rozdział XIII. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE wkład w ochronę swoich obywateli.

więcej podobnych podstron