72966
które spełnia poszukiwana funkcja. 4. Rozwiązujemy układ równań algebraicznych. Rozwiązaniem jest zbiór wartości poszukiwanej funkcji we wszystkich węzłach obszaru fi.
V2<#> -qcp = -Q n*Wj£ + jp-q4> = -Q WARUNKI BRZEGOWE: <#>|r, = <P0 ### f<Pi=ax+ a2Xi + a3yt
— -«<#>-P\r2 j <Pj = ax + a2xj + a3yj 4>(e)(x,y) = N^+NjOj + Nk®k =
= ff, + a2xk + a3yk
(°')
[/V, Nj Nk ] I ty [ = [N]^*}^ Problem wyznaczenia funkcji Q(.v, y) w obszarze fi z
UJ
brzegiem V został sprowadzony do zadania znalezienia jej wartości we wszystkich węzłach powstałych przy podziale rozważanego obszani na elementy skończone. Odpowiedni układ równali algebraicznych, z którego wyznaczamy te wartości, może być sformułowany z wykorzystaniem zasady wariacyjnej lub metody reszt ważonych.
SRM-BUDOWA OBLICZENIA POLOWE ZASILANIE, PRACA GENERATOROWA -BUDOWA Stojan i rotor maja niejednakową ilość jawnych biegunów. Bezuzwojeniowy wirnik posiada dwie magnetyczne osie symetrii, podłużną i poprzeczną. Oddziaływanie pola wzbudzonego w stojanie na wirnik powoduje jego przesunięcie do pozycji w której podłużne osie magnetyczne stojana i wirnika pokrywają się. By zapewnić symetrię ruchu wirnik musi posiadać parzystą liczbę biegunów. Głównymi zaletami przełączalnych silników reluktancyjnych jest ich prosta konstrukcja, brak elementów aktywnych w wirniku( magnesy uzwojenia), możliwość w pełni zautomatyzowanego montażu, niezawodność, duży moment obrotowy już przy małych prędkościach i niska cena. Istotną wadą jest duży poziom hałasu i drgań mechanicznych powodowanych impulsowym zasilaniem uzwojeń i specyficznym, typowym dla maszyn reluktancyjnych reżimem pracy. Przemagnesowanie biegunów maszyny prowadzi dodatkowo do drgań magnetostrykcyjnych, co powoduje dalsze powiększenie amplitud drgań korpusu silnika. -OBLICZENIA POLOWE silników reluktancyjnych wymagają szczególnej staraiuiości ze względu na dużą nierównomierność siatki elementów skończonych i jej zagęszczenie w obrębie biegunów i szczeliny powietrznej. Obliczenia te przeprowadza się analizując zasilanie tylko jednej fazy silnika, ze względu na pomijalnie małe sprzężenie magnetyczne miedzy poszczególnymi jego fazami. Ze względu na skomplikowaną siatkę elementów i konieczność analizy kolejnych położeń wirnika względem stojana opłacalne jest, przy wstępnej analizie silnika, przeprowadzenie obliczeń przy zdeformowanej siatce elementów (wynikającej wprost ze stosowanego kołowo-walcowego układu współrzędnych: wrspółosiowe okręgi i promienie). W przypadku takim skonstruowanie kolejnych zestawów danych jest niezwykle proste i służyć może dla wstępnego wyznaczenia głównych parametrów układu i dobont wielkości geometrycznych silnika.
W silniku liniowym następuje zamiana energii elektrycznej w energię ruchu postępowego. Przekształcenie silnika wirującego na silnik liniowy polega na przecięciu stojana i wirnika promieniowo od osi i rozwinięciu ich wraz z uzwojeniami. Pole elektromagnetyczne wytworzone przez prądy płynące w uzwojeniu wzbudnika przemieszcza się wzdłuż biegnika z prędkością liniową zależną od częstotliwości napięcia zasilającego oraz ilości biegunów pola. Pod wpływem przemieszczającego się pola w biegniku indukuje się siła elektromotor yczna pod wpływem której biegnik zaczyna przemieszczać się.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Powyższe równanie, które spełnia dowolna funkcja typu ijj(x — et) uwzględnia również zasadę
Strona0206 206 W wyniku podstawienia (9.5) do (9.4) otrzymujemy jednorodny układ równań algebraiczny
P051111 36 Definicja (układ Cramera) l kładem Cramera nazywamy układ równań liniowychA X=B w którym
SCN08 Wnioski 1. Jeżeli układ równań AX = b nie jest kramerowski, to nie może
przykładowa algebra Prykłladowe zadania egzaminacyjne z algebry: 1) Rozwiązać ukła
Symboliczne rozwiązywanie równań algebraicznych i układów równań -funkcja so/i/e Symboliczne
Strona 1 Zastaw A 1. Rozwiąż układ równań = 2x y* = -v z = x + 2z. 2. Rozwiń w szereg Fouriera funk
dupa0090 parametry funkcji liniowej (3.25 i 3.26) lub też. rozwiązać układ równań w inny znany sposó
Modelowanie Cyfrowe - laboratorium2.4. Algebra liniowa Przykład 2.14 Rozwiąż układ równań
algebra koło5 Metodą eliminacji Gaussa rozwiązać układ równań 2z =3 4 z — t =
ALG k1 drabik 04 xx xx B ALGEBRA/2004-dzienne-kol-l (grupa B) Zadanie-1 (6p): Rozwiąż metodą Gaussa
ALG k2 C Kolokwium II z Algebry Grupa C Zad l(6p.) Stosując metodę Gaussa rozwiąż układ równań : x +
alg ter 2 04-09.2013 ALGEBRA 12/13 - Egzamin - Termin 2 Zad 1) [lOp] a) Rozwiąż układ równań w zależ
więcej podobnych podstron