83735
„nie ma nic zmysłowego I cielesnego co by nie odpowiadało czemuś niezmysłowemu i niecielesnemu”- pogląd platonizujący.
Wiek XVI
Okres postscholastyczny- filozof Wilhelm Okcham (?): nominalizm:
-nie uznaje się istnienia pojęć ogólnych- to są tylko nazwy, którymi nazywamy rzeczywistość. Oddalenie się od pierwiastka metafizycznego
Byli już wcześniej filozofowie, którzy torowali drogę nurtowi nominałistycznego. Byli tez przedstawiciele mistyki- mistyka nadreńska (w dorzeczach Renu znajdowały się klasztory, w których mieszkali mnisi chrześcijańscy- ośrodki życia intelektualnego)
Mistyka nadreńska: Xlll-wieczny mistyk- Ekhard (czyli jeszcze w czasie rozwoju scholastyki). Autor traktatów, kazań (później spisane), nie wszystkie były pisane po łacinie, ale też w języku ojczystym (niemieckim).
Traktat Ekharda: „O odosobnieniu"- pisze o ćwiczeniach duchowych, o tym, że niezbywalnym warunkiem rozwoju duchowego Jest odosobnienle-skoncentrowanie się na sobie w samotności- jego nowatorstwo. Bowiem scholastyka była oparta na teoriach teocentrycznych, sprawne posługiwanie się logiką, dialektyką miało pomóc rozwojowi duchowości.
Niektórzy doszukują się w podejściu w Ekharda nowego podejścia: podmiotowego, zwrócenie refleksji ku samemu sobie, ku własnemu ja.
XV wiek:
Postać charakterystyczna dla owych zmian: Mikołaj ze Skuzy- dygnitarz kościelny, kardynał. Wyrażenie zasady czynnej roli umysłu- już nie dogmat, schemat, ale własne doświadczenie, własne zdolności poznawcze. Wtedy było to bardzo znaczące spostrzeżenie! Bowiem cała sztuka średniowieczna, organizacja życia społecznego i politycznego- teocentryzm. A u niego na plan pierwszy wysuwają się dwa elementy: przyroda i człowiek.
Mistyka przyrody: przyroda nadal jest przyrodą ożywioną- czyli tak jak w okresach wcześniejszych.
Wędrowny lekarz, filozof: Paracelzjusz: „zdolność czytania w księdze natury’’-konleczność światła, które ma nas oświecać. Zdolność do bezpośredniego udziału w procesie poznawania przyrody. Najważniejszym jednak staje się człowiek-teocentryzm średniowieczny zaczyna powoli przechodzić w antropocentryzm, w humanizm (w „nic co ludzkie nie jest mi obce")- wchodzenie w okres odrodzenia, renesansu. Powoli przewaga paradygmatu antropocentrycznego, ale potrzeba czasu (kilku wieków), żeby zmienić dotychczasowe założenia filozofii.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
ANNA K~1 Nie ma tego zlego co by na milczenie nie wyszło Nie ma tego dobrego co by nie umi
44849 Top 50 BMP xcvm ODMIANY TEKSTOWE EDYCJI 1626 Bo żadnego nie było, co by nie żałował Smierći cn
74 Zdobyć historię. wała się więc także i do obowiązków wierności względem niczego, co by nie było
PINOKIO 1 Nie ma nic lepszego niż dobra książką Nie ma nic lepszego pii dobra książka
Top 50 BMP xcvm ODMIANY TEKSTOWE EDYCJI 1626 Bo żadnego nie było, co by nie żałował Smierći cnego pa
DSC02555 (5) Nit* stronił
aaaaaaa nie ma polecenia 11 Wybierz co najmniej jedną odpowiedź U □ □ 11 a y W - &n
Bez nazwy1 (11) 80 Szkice z filozofii literatury le danemu miejscu by nie odpowiadał - wszak „amazon
scandjvutmp28 01 33 nowią całą osnowę naszego pojęcia. Jest to rozwinięcie zdania Arystotelesa, ze n
16. „Nie ma tego dobrego, co by na złe nie wyszło”. Pokaż jak kłopotliwa reguła manifestuje się przy
88818 Obraz4 (6) 184 LOSY PASIERBÓW nie wrócimy. Może to nawet dobrze. Mówią ludzie, że nie ma nic
PSYCHOLOGIA Nie ma nic w umyśle, czego by nie było wcześniej w zmysłach. Arystoteles
Absolut - osobowy lub bezosobowy nieograniczony byt Byt - pojęcie najogólniejsze, nie istnieje nic,
Co by było, gdyby Prokom pisał oprogramowanie dla elektrowni atomowych? - Nic już by nie było. -
IMGP6338 ŻYWOT EZOPA _J63; Ma to mój sąpierz oprawić: Niechaj zawsze rzeczne wchody. By nie szło nic
więcej podobnych podstron