87750

Xdx--^-dx = 0, p dx

Ydy--^-dy = 0;

P fy

Zdz-- — dz = 0. p dz

Z kolei, sumując te równania stronami, dostaje się:

p( Xdx + Ydy + Zdz) - (dp/dx)dx + <0p/dy idy + Op/&/Mli.

Prawa strona zależności (9) jest różniczką zupełną dp. co można zapisać to krócej:

Zależność (10) stanowi inną postać równania równowagi płynu. Jest ona szeroko stosowana w wielu przypadkach.

RÓWNOWAGA W POTENCJALNYM POLU SIL MASOWYCH

Równanie (9) można interpretować w ten sposób, iż przedstawia ono różniczkę zupełną dU pewnej funkcji skalarnej U. Funkcja ta ma tę własność, że jej pochodne cząstkowe są składowymi jednostkowej siły masowej, co oznacza, że

X = dU/Ac; Y - dU/Oy; Z = dU/O

Ogólnie, funkcja U, która spełnia takie wwunki nosi nazwę POTENCJAŁU JEDNOSTKOWEJ SIŁY MASOWEJ F_m. Z tego wynika, że wektor F_m jest gradientem potencjału U, czyli:

F_m = grad U.

Równanie (10) po uwzględnieniu zależności (11) przyjmuje postać: p [(0U/dx) dx + (dU/dy)dy + (dU/dz)dz],

co oznacza, że istotnie wyrażenie w nawiasie [...) równania (13) jest równe różniczce zupełnej dU funkcji U.

czyli:

dp = pdU

Z równania (14) wynika, że dla dp = 0 także dU = 0. Równość dp = 0 oznacza, źc p = const. W tym przypadku mamy do czynienia z powierzchniami jednakowego ciśnienia, tzn. p = const.

Są to powierzchnie izobaryczne . które w polu sił masowych są równocześnie powierzchniami stałego potencjału U = const (dU = 0). czyli są to POWIERZCHNIE EKWIPOTENCJALNE.

Jeśli siły masowe mają potencjał, to praca w polu potencjalnym wzdłuż dowolnej drogi zamkniętej jest równa zeru. Ogólnie, pole takie nazywa się POLEM ZACHOWAWCZYM.

Z tego wynika, że praca przejścia od jednej do innej powierzclini ekwipotencjahiej zależy tylko od odległości tych powierzchni, a nic od przebytej drogi.

Przykładem pola potencjalnego jest połę sil ciężkości Wobec tego można zapisać:

dU = Xdx + Ydv + Zdz

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1020644 (5) dV dx dV dy = -F. = 0 = -F =mcozxt x * = -Fy=MD2y Całkując pierwsze równanie otrzymuje
60788 IMG
09 1 KINEMATYKA PŁYNÓW 39 Podstawiając te wyrażenia do równania (3.18) otrzymamy dp , dp d
18528 str274 5. ZARYS RACHUNKU TENSOROWEGO 5. ZARYS RACHUNKU TENSOROWEGO V 2 = dx cos 0 cos cp dy co
411 § 2. Funkcje uwikłane Mamy dz 1 dz 9>(z) dx l—yę> (z) dy 1 —yę (z) Z tego wynika
Rysunek tutaj, pdydz - (p + ^ dx)dydz; pdzdx - (p + ^ dy)dxdz: pdydx - (p + ^ dz)dydx
Image3117 ĆF df dx df dy x x3 ? - =--+--?-=QX+QX -3x dx dx dx dy dx
Przykład: du dv du dv dx dy1 dy di /(z) = z ■ 2* = (x + iy)(x - iy) = x1 + y2 u = x2 + y2;v = 0;
S6301833 w* wykop k Statut k=0000003 vx=- k*dx(pressufe) m K*dy(prpssut8) v=sqrt(W%x*vy%^
204O 205 dX=ł0.004 dY=+0.012 dH=-0.016 ° dX=+0.017 dY=ł0.060 dH=-0.127o
{ class Punkt { public int x, y; public void Przesuń(int dx, int dy) { public Punkt(int x, int
Specjalna metoda: ToString(). > class Punkt { public int x, y; public void Przesuń(int dx, int dy

więcej podobnych podstron