3784501672

Elementy działalności edukacyjno-wychowawczej w polskich uczelniach wojskowych...

dowódczo-sztabowym, to kształcenie dla potrzeb Ludowego Wojska Polskiego do roku 1990 a potem Wojska Polskiego, wyższych kadr dowódczych. Początkowo założono, iż studia będą miały charakter ogólno wojsko wy i będą trwały 3 lata. Z chwilą powołania uczelnia składająca się z Wydziału Polityczno-Wychowawczego, Wydziału Wyszkolenia oraz Wydziału Studiów nie spełniła wymogów uczelni wyższej dlatego już w roku 1948, przeprowadzono zmiany w jej organizacji tworząc katedry: Taktyki Ogólnej i Służby Sztabów, Artylerii, Inżynieryjno-Saperską, Broni Pancernej, Taktyki Tyłów, Nauk Społeczno-Politycznych, Łączności, Historii Wojny oraz zespół wykładowców lotnictwa¹⁷. Po dwóch latach funkcjonowania uczelnia przeszła kolejną reorganizację, w wyniku której Katedrę Nauk Społeczno-Politycznych podzielono na dwie: Podstaw Marksizmu-Leninizmu i Ekonomii Politycznej oraz powołano dwie nowe katedry Wojsk Lotniczych i Historii Sztuki Wojennej. Utworzono wówczas również kurs doskonalenia oficerów. Tak zorganizowana struktura Akademii nie była ostateczna gdyż w latach 1952-1968 uczelnia przeszła wiele zmian organizacyjnych, które doprowadziły w roku 1968 do usystematyzowania struktury uczelni opartej na dwóch pionach: lądowym i lotniczym składających się z katedr. Ostatnia zmiana organizacyjna przed przemianowaniem Akademii Sztabu Generalnego WP na Akademię Obrony Narodowej miała miejsce w 1977 r. i polegała na powstaniu dwóch wydziałów: Wydziału Wojsk Lądowych i Wydziału Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w strukturach, których znajdowały się instytuty, katedry i zakłady¹⁸.

Treści kształcenia oraz programy naukowe jakie realizowano w uczelni uzależnione były od sytuacji społeczno-politycznej w Polsce oraz od wykształcenia kandydatów wstępujących w mury szkoły. Zakładano, iż uczelnia będzie kształcić oficerów na stanowiska dowódcze, gdzie wymagane będą studia wyższe, a w swoje szeregi przyjmować będzie kandydatów posiadających jako minimum ukończone gimnazjum. W pierwszych latach powojennych, w których słuchaczami byli przeważnie oficerowie frontowi, warunek ten był trudny do spełnienia, gdyż znaczna część z nich posiadała jedynie wykształcenia podstawowe. W okresie stalinowskim (1949-1956) głównym czynnikiem, który decydował o przyjęciu kandydata do Akademii

¹⁷ Por. B. M. Szulc, Akademia Sztabu Generalnego WP.... dz. cyt., s. 65.

¹⁸ Por. tamże, s. 69.

Nr 2 (6)/2012