1687289111
ulicami we wszystkie strony toczą się dorożki, wozy i omnibusy, Wisłą przypływają statki z towarami; działają palarnie opium, ogrody botaniczne, piwiarnie, alkoholowe mordownie i domy publiczne. Warszawa Anno 1879 jest sceną pełną kontrastów, nierówności i społecznej niesprawiedliwości. Wszędzie wre praca, ale i kwitnie rozrywka; robotniczy hałas miesza się z ulicznym gwarem; utyskiwanie biedoty ze śmiechem bogatych.
OKP - Organizacja Królestwa Polskiego
Powstała w grudniu 1866 w Isfahanie (Persja) konspiracyjna organizacja rewolucyjna. Założona przez ludzi pochodzących z różnych warstw społecznych, politycznie głównie zwolenników dawnych czerwonych. Od początku oparta na działalności niezależnych komórek, miała przygotować grunt pod powstanie narodowe nie powtarzające błędów lat 1830 i 1863. Dlatego też jej główny pomysłodawca i(samozwańczy) generał - hrabia Bartczuk, szukał inspiracji w wielu oryginalnych źródłach, głównie na wschodzie, dokąd często podróżował. W Isfahanie założył ją wraz z „tajemniczym przyjacielem”, którego godności nie wymienia oraz kilkoma ekscentrycznymi, zubożałymi szlachcicami, którzy przyjechali tam na jego zaproszenie. Realnie zaczęła działać już w Warszawie, wiosną 1870 roku, kiedy to hrabiemu i jego świcie udało się powrócić pod zmienioną tożsamością. Na miejscu organizacja rozpoczęła werbunek i tworzenie gniazd terenowych, jednocześnie głosząc hasła równościowe, a idee patriotyczne przyprawiając szczyptą bliskowschodniej ezoteryki, lokalnie przemieszanej z bogoojczyźnianym katolicyzmem. Przez pierwsze miesiące istnienia niszowa działalność OKP spotykała się z krytyką lub obojętnością, jednakże ostatecznie hasła rewolucyjne skutecznie przemówiły do części mas chłopskich, z kolei ezoteryczna podszewka zaintrygowała ekscentrycznych (i znudzonych) przedstawicieli klas wyższych. Wielu członków, ale i niezależnych obserwatorów dostrzega, że Bartczuk oprócz realizacji patriotycznych zamierzeń podąża też za ukrytym, własnym celem, chociaż snute spekulacje są jedynie barwnymi wymysłami. Obecnie organizacja posiada kilka gniazd, w większości na terenie Królestwa. Główne ulokowane jest w Warszawie, ale komórki istnieją w wielu miastach i miasteczkach zaboru rosyjskiego, a także w Częstochowie, Poznaniu, Dyneburgu, Krakowie i Radomiu; mniej oficjalnie istnieją też oddziały po wsiach i osadach, ale często reprezentowane są one przez zaledwie garstkę osób (szczególnie po ziemiańskich dworach) czy nawet pojedynczych entuzjastów (np. gniazdo w Siedlcach). Wedle słów Bartczuka, gniazda mają powstawać w każdym zaborze, przy czym często zakładane są pod przykrywką - np. Towarzystw Sportowych czy spółek handlowych. W niektórych działają również Żydzi, przeciwni carowi Rosjanie oraz przybysze z Kaukazu (m.in. Gruzini czy Ormianie, osobiści znajomi Bartczuka). Novum jak na owe czasy jest aktywny udział kobiet - gniazdo poznańskie ma być nawet przez kobietę zarządzane. Komórki OKP nie utrzymują ze sobą bezpośredniego kontaktu, a i Bartczuk zabrania brawury i działalności pokazowej w obawie przed dekonspiracją. W myśl tych założeń zlikwidowano tworzącą się komórkę wileńską, po tym jak jej młodociani członkowie napadli na transport pieniędzy z carskiej poczty. Ostatecznie sprawa nie została powiązana z działalnością konspiracyjną i zakwalifikowano ją, jako zwykły napad rabunkowy, natomiast Bartczuk rozesłał za
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 132 133 czystym pochodzie żałobnym przeciągnęli ulicami Krakowa. We wszystkich kościołach odbywa
DSC00622 trzeba jeszcze zdać sobie sprawę, w jaki sposób się ona rozrasta. Otóż rozwidla się we wszy
Niemal we wszystkich pracach znalazło się stwierdzenie o braku przeciwwskazań do zabiegu. Najczęście
CCF20110124 003 m WYCHOWANIE. POJĘCIA - PROCESY - KONTEKSTY Ponowoczesny kryzys uderza we wszystkie
Głos z probówki - marzec 2011 We wszystkich periodykach stało się powszechne, że stronę pierwszą zaj
więcej podobnych podstron