7133531983

budowla jest jednokondygnacyjna, bez podpiwniczenia. (...) Inny obiekt, pełniący funkcję gospodarczą, usytuowano na dziedzińcu dawnego gmachu Instytutu Hutniczego (B-l). (...) Była to stacja transformatorowa” [Bur 2010] (dzisiejszy B-51).

„Zupełnie inny, wręcz strategiczny charakter dla Politechniki Wrocławskiej miała realizacja pierwszego domu mieszkalnego przeznaczonego dla nauczycieli akademickich, którym był Dom Naukowca (D-8) przy placu Grunwaldzkim. Pierwotna koncepcja projektowa znacznie różniła się od wersji zrealizowanej” [Bur 2010]. Zamiast budynku w kształcie litery L ciągnącego się wzdłuż ulicy Smoluchowskiego zdecydowano się wybudować tylko krótszą jego część i przyłączono do istniejących już budynków mieszkalnych przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie.

Wraz z objęciem w 1960 r. rektoratu przez Zygmunta Szparkowskiego przyszły kolejne chęci na rozbudowę kampusu. „Z wyrażonymi wyżej planami miały być może związek dwie niezrealizowane, bardzo interesujące koncepcje zabudowy liczące około 15 hektarów (...) Obie przygotował profesor Tadeusz Brzoza. Pierwsza z nich powstała w grudniu 1961 roku” [Bur 2010] i była bardzo podobna pod względem usytuowania budynków do projektu Frydeckiego, ale zakładała wiele niepokojących cech pod względem ruchu pieszego, takich jak załamywanie ciągów ruchu czy budowę budynków na miejscu głównych ciągów.

Kolejny projekt prof. Brzozy powstał dokładnie rok później i stanowił zmienioną wersję poprzedniej koncepcji. „Projekt modernizacyjny, zwany Planem Rozwoju Uczelni, został jednomyślnie przyjęty przez senat w maju 1962 roku” [Bur 2010],

„W połowie lat sześćdziesiątych XX wieku rozpoczął się drugi w powojennych dziejach Politechniki Wrocławskiej ważny okres realizacji inwestycji budowlanych. Terenem planowanej zabudowy był tak zwany rejon „A”, którego granice wyznaczał przebieg ul. Norwida i ul. Janiszewskiego oraz wybrzeża Wyspiańskiego i placu Grunwaldzkiego. Pierwsze budynki Politechniki Wrocławskiej wzniesione w ramach tego przedsięwzięcia w latach 1964-1971 stanowiły zespół gmachów dla Wydziału Łączności (...) W skład omawianego założenia weszły, zaprojektowane przez profesora Tadeusza Brzozę, cztery obiekty (...) usytuowane równolegle do ulicy Janiszewskiego” [Bur 2010] (dzisiejsze C-l do C-4).

Przez swoją wielkość oraz usytuowanie, budynki te zaburzają wcześniej przyjęte koncepcje zagospodarowania terenu kampusu oraz stanowią sporą barierę dla pieszych udających się od strony Wybrzeża Wyspiańskiego w stronę Placu Grunwaldzkiego.

Kolejnym budynkiem niszczącym ideę Frydeckiego był postawiony w latach 1968-1969 budynek D-5 nazywany żartobliwie przez studentów „barakiem”. Zrealizowany wg projektu prof. Jerzego Wojnarowicza budynek stanął w samym środku proponowanej przez Frydryckiego osi głównej kampusu.

„W 1969 roku, w związku z prognozowanym rozwojem uczelni, opracowano dwie koncepcje architektoniczno-urbanistyczne”[Bur 2010]. Pierwsza, stworzona przez Zakład Studyjno-Projektowy PWr zakładała 6 etapów rozbudowy do 1991 roku i skupiała się na tzw. rejonie „A”. Druga zaś została zaprezentowana przez Mariana i Krystynę Barskich znanych ze swojej koncepcji zagospodarowania pl. Grunwaldzkiego zakładającej powstanie potężnej dzielnicy naukowej z wielkim rondem i estakadą.

„W 1970 roku zakończono cykl inwestycji obejmujących realizację lub adaptację należących do PWr obiektów położonych nad nurtem Odry, zlokalizowanych wzdłuż Wybrzeża Wyspiańskiego.” [Bur 2010] W zakresie przeprowadzonych inicjatyw budowlanych znalazły się takie budynki jak dzisiejsze H-3, H-6 oraz nieistniejący już H-8.

Rok później „w rejonie kampusu głównego PWr zakończono inwestycję przeznaczoną dla Instytutu Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn. Była nią realizacja budynku laboratoryjno-dydaktycznego (B-8) przy ul. Smoluchowskiego” [Bur 2010].

10

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG&52 W porównaniu ze Starym Miastem już wcześniej nasyconym obiektami pełniącymi funkcję edukacyjn
IMAG0637 Zużycie techniczne obiektów budowlanych Zużycie naturalne Obiektu budowlanego jest wynikiem
IMAG0638 Zużycie techniczne obiektów budowlanych Zużycie not U rolne    obiektu budow
Art. 73. 1. Katastrofą budowlaną jest niezamierzone, gwałtowne zniszczenie obiektu budowlanego lub j
73056 P6020117 Przemysłowe obiekty budowlane Budowla - każdy inny obiekt budowlany nie przeznaczony
P3109155 hm ninnijofwwame puomioiuw gospodarczych Wykonawca robót i obiektów budowlanych jest odpowi

więcej podobnych podstron