8476758527

Z ŻAŁOBNEJ KARTY 387

W okresie 1969-1972 pracował w Departamencie Wydawnictw Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz był zastępcą dyrektora Naczelnego Zarządu Wydawnictw i redaktorem biuletynu NZW pt. Ruch wydawniczy (1971).

Świetny znawca zagadnień edytorstwa dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem ze słuchaczami Wydziału Dziennikarstwa, Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Podyplomowego Studium Edytorstwa przy Wydziale Filologii Polskiej UW. Opublikował wiele prac z tego zakresu, zarówno artykułów, jak i wydawnictw książkowych. W 1974 r. ukazała się pierwsza wersja Edytorstwa publikacji naukowych⁹, a w 1986 r. dzieło pod tym samym tytułem będące jego pogłębioną i rozszerzoną wersją¹⁰. Należy przypomnieć, że jest to obszerna publikacja o charakterze podręcznika niezbędnego dla wydawców i redaktorów dzieł naukowych. Napisał również skrypt o edytorstwie i księgarstwie dla słuchaczy Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy¹¹ oraz popularne wydawnictwo dla młodzieży o książce jako Paszporcie do świata¹².

W latach 1988-1990 ukazywał się wydawany przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek periodyk pt. Editor którego redaktorem naczelnym był L. Marszałek. W każdym z trzech tomów Editora znajduje się co najmniej jedna rozprawa autorstwa jego redaktora. Rozpoczynający wydawnictwo artykuł pt „Editor’’ - forum wydawców ¹³ dotyczy nie tylko sensu stricto zagadnień edytorstwa, ale także prawa autorskiego, badań nad czytelnictwem i księgarstwem. W t. 2 ogłosił wspomniany już artykuł Wydawcy wobec wyzwania czasu, w t. 3 przedstawił całość problemów związanych z tworzeniem pierwszych encyklopedii PWN: metodę pracy, trudności, spory wokół doboru i treści haseł¹⁴.

Ostatnim miejscem pracy L. Marszałka była Biblioteka Narodowa. W dniu 16.04.1972 r. został mianowany zastępcą dyrektora (po roku był już pierwszym zastępcą). W ciągu ponad siedmioletniej pracy na tym stanowisku był inspiratorem licznych zmian organizacyjnych w Bibliotece oraz zainicjował i przeprowadził poważne prace studialne nad jej problemami merytorycznymi. Do realizacji swoich koncepcji powoływał zespoły i grupy robocze, którym przewodniczył.

Rozpoczął od przygotowania kompleksowego programu doskonalenia kadr Biblioteki. Już w czerwcu tego roku Rada Naukowa zaakceptowała przedstawiony projekt i jego założenia mogły być realizowane. Następnie przystąpił do pracy nad udoskonaleniem zasad prowadzenia w BN prac naukowych. Założenia programowe i organizacyjne dotyczące problemów działalności naukowej Biblioteki przedstawione przez dyrektora L. Marszałka już w następnym roku zostały wprowadzone.

Rok 1973 był okresem intensywnych prac nad zasadami gromadzenia zbiorów. Po raz pierwszy w dziejach BN sformułowano i określono kategorie publikacji polskich i zagranicznych oraz zbiorów specjalnych, których gromadzenie jest obowiązkiem Biblioteki. Zasady opracowane przez zespół pracowników pod kierunkiem dyrektora L. Marszałka obowiązywały od 1974 r. W tym samym roku Ministerstwo Kultury i Sztuki zleciło BN kierowanie pracami nad przygotowaniem programu rozwoju bibliotekarstwa polskiego do 1990 r. Powołano wówczas kilka zespołów, które zajęły się przygotowaniem materiałów o charakterze studialnym. Nad redakcją całości pracowała grupa robocza pod kierunkiem dyrektora L. Marszałka. On też sformułował ostateczny tekst Programu. Kontynuacją prac nad określeniem roli BN, ujętą w Programie, była działalność Zespołu ds. Organizacji i Zarządzania BN, przerwana niestety odejściem dyrektora.

Ostatnią Jego inicjatywą była koncepcja tworzenia Narodowego Zasobu Bibliotecznego. Według wstępnego projektu, zatwierdzonego w 1977 r. przez Państwową Radę Biblioteczną, budowanie NZB miało polegać na kompleksowej rejestracji dokumentów wytworzonych przez Polaków i dotyczących Polski, znajdujących się w największych bibliotekach kraju. Idea NZB nie

Edytorstwo publikacji naukowych. Zarys problematyki. Warszawa 1974.

Edytorstwo publikacji naukowych. Warszawa 1986.

Podstawowe wiadomości z edytorstwa i księgarstwa. Warszawa 1988.

Paszport do świata. Warszawa 1986.

„Editor” - forum wydawców. „Editor” 1988 T. 1 s. 7-26.

Pierwsze encyklopedie uniwersalne Państwowego Wydawnictwa Naukowego. „Editor” T. 3 s. 73-92.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 387 W okresie 1969-1972 pracował w Departamencie Wydawnictw Ministerstwa Kultury i
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 245 następnie zaś — korzystając ze stypendiów naukowych Ministerstwa Oświaty —
Zdrmijck, loźsoófck i spokojnych, ćiotąh!życzą pracownicy Departamentu PPP Ministerstwo Funduszy i
390 Z ŻAŁOBNEJ KARTY jej statut — usługowej o charakterze naukowym. Na tym stanowisku pracował blisk
130 Z ŻAŁOBNEJ KARTY liczne publikacje, a pracownicy toczyli dyskusje, m.in. na temat metod opracowa
126 Z ŻAŁOBNEJ KARTY w pracy dydaktycznej. W latach 1969-1975 nieprzerwanie prowadził zajęcia na
126 Z ŻAŁOBNEJ KARTY w pracy dydaktycznej. W latach 1969-1975 nieprzerwanie prowadził zajęcia na
522 Z ŻAŁOBNEJ KARTY Urodzony 27 marca 1929 r. w Patokach (koło Łowicza) w rodzinie chłopskiej, nieb
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 523 w XX w., Warszawa Wydaw. UW 2000; Kultura szlachty polskiej 1864-2001, Pułtusk
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 525 kulów i wystąpień na konferencjach krajowych i zagranicznych, a także wiele
526 Z ŻAŁOBNEJ KARTY Wielokrotnie miałam okazję spotykać Panią Krystynę na płaszczyźnie zawodowej na
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 527Docent dr hab. HALINA CHAMERSKA(1922-2008) Halina Chamerska była wybitną
528 Z ŻAŁOBNEJ KARTY sza dyplomowanego. Była wieloletnią działaczką Stowarzyszenia Bibliotekarzy
IMG(93 [slajdy] Rakieta Saturn V do lotów załogowych na księżyc (1969-1972) Waga — 4500 ton Wys
386 Z ŻAŁOBNEJ KARTY przybocznego przewodniczącego Związku Harcerstwa Polskiego, którym był wówczas
388 Z ŻAŁOBNEJ KARTY doczekała się realizacji z różnych przyczyn, głównie finansowych. Była to jedna
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 389 Swoje dzieciństwo Andrzej wspominał rzadko. Wiadomo, że ojciec bywał bezrobotny
Z ŻAŁOBNEJ KARTY 391 * * * W dniu 1.03.1985 r. A. Gromek został mianowany, w wyniku konkursu, na sta

więcej podobnych podstron