8729984709

Technologia informacyjna w edukacji ±5

1. Wspomaganie tradycyjnych treści i form przekazu - treści kształcenia i formy przekazu pozostają takie same, wspomagamy je jedynie komputerem. Na przykład: możemy zautomatyzować wykonywanie ćwiczeń drill-and-practice za pomocą specjalnych programów ćwiczących; dane z doświadczeń fizycznych lub przyrodniczych można zebrać w tabeli arkusza kalkulacyjnego i wybrać dla nich wykres kołowy i słupkowy; wykonywanie prostych obliczeń finansowych można usprawnić, posługując się arkuszem lub innymi programami.

2. Wzbogacanie tradycyjnych treści i form przekazu - użycie komputera istotnie wzbogaca i urozmaica to, co dotychczas wykonywano bez komputerów. Na przykład, automatyzując ćwiczenia drill-and-practice, uzupełniamy je losowo generowanymi różnorodnymi układami zadań, które umożliwiają dostosowanie ćwiczeń do poziomu i postępów uczącego się, ponadto program śledzi postępy uczniów; dane z tabeli arkusza są ilustrowane wieloma wykresami w jednym układzie lub wykresami 3D (trójwymiarowymi); obliczenia finansowe, wykonywane w arkuszu, można rozszerzyć o symulację zmian w obliczeniach dla różnych wartości parametrów'.

3. Nowe możliwości w zakresie tradycyjnych treści nauczania i umiejętności - posłużenie się komputerem i technologią informacyjną stwarza nowe możliwości przy realizacji i kształtowaniu tradycyjnych treści i umiejętności, czyli takich, które dotychczas znajdowały się w programie nauczania. W tej grupie można wymienić: możliwość pracy nad (multi)tekstem i hipertekstem w zintegrowanym środowisku edytorów' tekstowych, graficznych i dźwiękowy ch; zbieranie dany ch oraz tworzenie ich graficznych reprezentacji w trakcie symulacji różnego charakteru zmian wśród liczb; wykonywanie dynamicznych konstrukcji geometrycznych; obróbkę dużych zbiorów informacji; przeszukiwanie informacji rozproszonych po różnych źródłach, w tym także w sieci; wykonywanie pełnego rachunku ekonomicznego dla rzeczyw istego przedsięwzięcia.

4. Nowe treści - w noszone do poszczególnych dziedzin nauczania za sprawą posłużenia się komputerem lub technologią informacyjną. W tej grupie znajdują się np.: analiza (statystyczna) dużych zbiorów danych, pochodzących np. z eksperymentów; wykonywanie obliczeń przybliżonych z zadaną dokładnością; konstruowanie komputerowych modeli zjawisk z mikro- i makroświata; modelowanie i obserwowanie zjawisk krótkotrwałych i długotrwałych oraz zjawisk niebezpiecznych; wykonywanie cyfrowej (liczbowej) symulacji zjawisk; poznawanie nowych urządzeń technicznych, zbudowanych z uwzględnieniem technologii informacyjnej.

Doty chczas, dużo uwagi przywiązywano w edukacji do komputerów, wspomagających tradycyjne nauczanie. Obecnie, w związku z coraz większą ich rolą w wielu dziedzinach nauki i zastosowań, głów ny nacisk pow inien być położony na wzbogacanie tych dziedzin oraz na nowe możliwości, wnoszone do nich przez komputery' i technologię informacyjną. Uczniowie, przygotowywani do życia w' społeczeństwie informacyjnym, powinni bowiem zdobywać wiedzę i kształtować umiejętności odpowiednie do współczesnego stanu dziedzin nauczania - w poznawaniu przyszłości nie wystarczy posługiwać się narzędziami z przeszłości.

Komputery' w nauczaniu są również wykorzystywane do testowania osiągnięć uczniów oraz w organizacji procesu nauczania. O tych dwóch funkcjach, mających charakter pomocniczy dla samego kształcenia, piszemy w tych materiałach niewiele.

3.4. Stopień integracji technologii informacyjnej z nauczaniem

Wielokrotnie podkreślaliśmy, że owodzenie w stosowaniu komputerów w edukacji zależy' od stopnia ich integracji z treściami i metodami uczenia się i nauczania, a więc od ich zintegrowania w programach nauczania i w pomocach dydaktycznych dla uczniów i dla nauczycieli. Odnosi się to w równym stopniu do wszystkich czterech grup zagadnień z poprzedniego punktu, różniących się między' sobą stopniem uwzględnienia i wpływu komputerów'. W zakresie integracji, można również wymienić cztery stopnie, w kolejności rosnącej siły włączenia (zaangażowania) pomocy komputerowy ch:

I. Dodanie, postawienie komputerów i pomocy komputerowych „obok” środowisk uczenia się. W tym przypadku, chociaż komputer w raz ze sw oim oprogramowaniem jest dostępny w szkole dla uczniów i dla nauczycieli, to jednak ani program nauczania i inne pomoce dydakty czne (np. podręczniki i zeszyty ćwiczeń) nie uwzględniają posługiwania się nim, ani nauczy ciele nie są do tego odpowiednio przygotowani. Tak można scharakteryzować pierwszy etap wprowadzania kompute-