2588001231
Analiza porównawcza wojskowego i cywilnego systemu ratownictwa na morzu ...
Ponadto jednostka realizuje następujące zadania:
1. Udzielanie pomocy okrętom w walce z wodą i pożarami.
1. Zabezpieczenie ratownicze sił obrony przeciwminowej oraz załadunku i wyładunku techniki wojskowej.
2. Ściąganie z mielizny i holowanie uszkodzonych jednostek pływających.
3. Wsparcie logistyczne działalności operacyjnej i szkoleniowej okrętów podwodnych
4. Prowadzenie prac podwodnych w zakresie oczyszczania red, portów i torów wodnych z zatopionej techniki wojskowej.
5. Współdziałanie w zakresie wspólnego szkolenia z jednostkami organizacyjnymi systemu Morskiej Służby Poszukiwania i Ratowania Życia (SAR).
6. Udzielanie pomocy od strony brzegu do głębokości 5 m oraz w 100 km pasie lądowym wzdłuż wybrzeża morskiego.
7. Zabezpieczenie szkolenia specjalistycznego realizowanego przez Ośrodek Szkolenia Nurków i Płetwonurków WP (OSNiP WP) oraz Akademię Mary narki Wojennej i Podoficerską Szkolę Zawodową.
Okręty wykonują prace nurkowe na rzecz Urzędu Morskiego oraz Muzeum Morskiego w Gdańsku (wcześniej przy platformie wiertniczej PETROBALTIC). Badają dno morza w poszukiwaniu zatopionej techniki wojskowej z okresu I i II Wojny Światowej. Między innymi nurkowie z dOW oraz OSNiP WP potwierdzili odnalezienie w lipcu 2006 roku wraku lotniskow ca „Graf Zeppelin” oraz brali udział w badaniu przyczyn zatonięcia kutra rybackiego „WŁA-127” w pobliżu Bomholmu. Do swych działań wykorzystują zdalnie sterowane pojazdy podwodne. Jednostki przystosowane są do zadań z zakresu patrolowania i kontroli statków w ramach blokad morskich, międzynarodow ego embarga oraz na rzecz gospodarki morskiej. Czas gotowości do wyjścia na morze wynosi 6 godzin latem i zimą .
Siły i środki Brzegowej Grupy Ratowniczej były gotowe nieść pomoc w czasie powodzi w 2010 roku. Do tego typu zadań został wydzielony sprzęt (pojazdy, lodzie ratownicze, pompy) i przede wszy stkim ludzie.
Rozmiar klęsk żywiołowych, którymi były powodzie, trąby powietrzne, osunięcia gruntu, śnieżyce, są najlepszym przykładem współdziałania wszystkich służb ratowniczych. Wskazują na możliwość manewru środkami i ludźmi, wzajemne zależności, ale uwidaczniają również najsłabsze punkty systemu.
23 Instrukcja o wojskowym ratownictwie morskim. Mar. Woj. 1001/87. s.33.
Wyszukiwarka