1352737895

I ZŁOTE CZASY PROROKÓW. 205

tle rządów ówczesnego papieża Innocentego XII,¹). Zarzutami

z wieku XVII. tak wyświetlił niezgodne z papieżami ich godła, że znalazł w uczonym benedyktynie Feyjoó następcą do dalszej pracy na wiek XVIII.²), a innego naśladowcę później, który w też tropy ścigał Wioną z jego godłami papieży aż po rok 1840³).

Oto dlaczego pisarze najwybitniej katoliccy wierzą św. Bernardowi, że św. Malachiasz miał ducha prorockiego, który i po nim przemawiał w Kościele, ale nie wierzą Wionowi, że jego spis godeł papieskich pochodzi od św. Malachiasza, tylko widzą w owym wyrobie znamiona oszustwa, komuś przydatnego, gdy się dostało do książki poczytnej.

Tajemniczy pogromca antychrysta nie schodzi z ust proroków, bo ci opierali się nie tylko na Wionie z pocztem już ledwo kilku papieży do końca świata, ale odwoływali się też na głos donośny, który zaręcza, że świat się skończy niebawem, bo nie ma istnieć po nad 6000 lat. Temu głosowi miał nawet wtórować św. Augustyn, gdy pisał:⁴) „'Dzień jakoby pierwszy świata upływał od Adama do Noego, wtóry od Noego do Abrahama... Gdy Pan przyszedł na świat, tedy zaczął się dzień szósty, w dniu szóstym żyjemy. Zatem jak Pan Bóg człowieka stworzył na obraz Swój w dniu szóstym, tak w obecnej dobie, niby w szóstym dniu świata, odradzamy się na chrzcie, aby odzyskać Obraz Boży. Gdy zaś ten dzień szósty upłynie, nastąpi spoczynek po obeenem wiejadle i świętować zaczną święci i sprawiedliwi przed Bogiem“. I wyjaśnia, że rozumiał w każdem dniu tysiąclecie:⁵) „aby ponieważ rzeczono ⁶)

b Philo«opbie des images enigmatiąues. Lyon ehez Bariiel 1694, 12 o, str. 491, od sir. 299 do 885.

' ²) Teatro critico universal, Madrii 1773 t. 2, str, 110 i d.

) Preuictions modernes. Avignon, 1810, chez Segnin, 12-o str. 244,

) P. L. t 38, str. 1198.

) Tamże t 41, str 667. ⁶) 2 P. 3, 8.