I
Hintikka poświęcił uwagę interpretacji wyrażeniom z tzw. kwantyfikatorami. Te nabierają znaczenia (zyskują interpretację) pod warunkiem, że istnieje pewna wartość semantyczna, która podstawia się pod zmienną kwantyfikatorową x, bowiem ta ostatnia sama w sobie nie posiada
wartości semantycznej.
i .
li '
I1
1.2.5. Gry językowe w tekście/dyskursie
Obszarem języka bardzo interesującym z perspektywy teorii gier wydaje się dyskurs literacki, a szczególnie język fikcji. Obszarem tym zajmowali się P. Ricoeur (Język, tekst, interpretacja. Wybór pism. Warszawa 1989), U. Eco (Lector in fabuła, Warszawa 1994), R. Ohmann (Speech Acts and the Definition of Literaturę. Philosophy andRhetoric. 1971).
Na podstawie podziału zaproponowanego przez Hintikkę (ten podzielił gry na tzw. mikrogry albo podgry, obejmujące swym zasięgiem co najwyżej jedno zdanie i na tzw. makrogry albo supegry, mające zastosowanie do spójnej sekwencji zdań, a więc do tekstu) powstał pomysł, aby potraktować trzy gatunki literackie (prozę, poezję i dramat) jako trzy odrębne makrogry, rządzące się osobnymi regułami.
Elżbieta Chrzanowska-Kluczewska28 proponuje przyjąć następujący podział gier:
-gry semantyczne autora/tekstu, takie jak 1) gra imaginacji i tworzenie światów możliwych, 2) gra zapraszania czytelnika do „dzielenia się wyobraźnią44 z autorem, 3) gra naśladowania rzeczywistości (ikoniczność czy tranformacja), 4) gra empatii, a więc identyfikowania się z uczuciami bohaterów, 5) gra dystansowania się od tekstu/bohaterów, 6) gra zapożyczeń leksykalnych z innych języków, 7) gra intertekstualności, a więc zapożyczenie pomysłów, stylów, czy językowych środków ekspresji z różnych tekstów literackich i nieliterackich, 8) gra metatekstualności, a więc używania dyskursu do opisu tworzenia innego tekstu, 9) gra figur stylistycznych i środków retorycznych, polegająca na odkrywaniu innowacji semantycznych i składnikowych oraz przekazywaniu dodatkowego ładunku informacji w nich zawartego -gry pragmatyczne czytelnika, jak 1) gra „dzielenia się wyobraźnią44 z autorem, 2) gra interpretacji (przewidywanie, hipotezowanie, dedukcja), 3) gra empatii, 4) gra dystansowania się od tekstu, 5) gra rozpoznawania i interpretacji intertekstualności, 6) gra interpretacji metatekstu, itp.
28 Tamteż
L
14