UNIA EUROPEJSKA
EUROPEJSKI FUNDUSZ SPOŁECZNY
KAPITAŁ LUDZKI
Rzut dający najwięcej informacji o przedmiocie powinien być stosowany jako widok z przodu lub rysunek główny, z uwzględnieniem na przykład jego położenia pracy, położenia obróbki lub montażu. Podstawowym sposobem przedstawiania obiektów trójwymiarowych na płaszczyźnie rysunku jest rzutowanie prostokątne (PN-EN ISO 5456-2:2002) które polega na rzutowaniu na wzajemnie prostopadłe do siebie rzutnie (płaszczyzny rzutów).
Te płaszczyzny rzutów powinny być umieszczone na arkuszu rysunkowym w takiej kolejności, aby rzuty przedmiotu w stosunku do siebie były rozmieszczone według jednej z metod:
a) rzutowanie według metody pierwszego kąta (rys.2.1) - metoda europejska - w
stosunku do widoku z przodu (a) inne rzuty mają nazwy:
- rzut z góry (b),
- rzut z dołu (e),
rzut od lewej strony (c),
- rzut od prawej strony (d), rzut z tyłu (f).
s |
— | ||||||
' L |
V |
Id) |
(a) |
(cl |
d |
if) |
(bl
Rysunek 2.1
b) rzutowanie według metody trzeciego kąta (rys.2.2) - metoda amerykańska - w stosunku do widoku z przodu (a) inne rzuty maja te same nazwy tylko są inaczej rozmieszczone