1352737833

WEDŁUG MALINOWSKIEGO 147

dlaczego wyznawca jakiejś rełigii uważa świątynie, naczynia, książki, osoby, instytucye pewne za coś świętego? Sądzę, że nie.

Spróbujmy wyszukać lepsze wyjaśnienie świętości. Jeśli przejdziemy ogół rzeczy, uważanych za święte, przekonamy się, że wszędzie za święte uchodzi, co w szczególniejszy sposób złączone jest z Bogiem lub istotami wyższemL które uznaje i czci wyznawca jakiejś religii; na tern złączeniu polega świętość ontologiczna w odróżnieniu od świętości etycznej, polegającej na życiu zgodnem z prawem moralnem, którego najwyższym stróżem jest Bóg. Przez poddanie się prawu moralnemu człowiek oddaje się niejako Bogu, łączy się z Nim wolą i dlatego jest świętym. Obie zatem świętości polegają na pewnem złączeniu z Bogiem; różnią się zaś, gdyż jedna jest połączeniem się z Nim zewnętrznem, druga zaś jest połączeniem wewnętrznem, przez wolę oddającego, „poświęcającego” się woli Boga. Ponieważ rzeczy takie, osoby są poświęcone, złączone z Bogiem, dlatego uznający to uważa za swój obowiązek otaczać je pewną czcią i usuwać od.użytku codziennego, lęka się ich znieważenia, gdyż mogłoby to pociągnąć za sobą karę ze strony Boga lub istot wyższych, a nawet ze strony społeczeństwa, w którem podobne przekonania cieszą się uznaniem. Istotną zatem cechą charakterystyczną, przez którą rzeczy święte różnią się od nieświętych, religijne od areligijnych, jest właśnie to ich szczególniejsze odniesienie, złączenie, oddanie Bogu lub istotom wyższym, których istnienie dana jednostka lub społeczeństwo przyjmuje. W każdym przeto razie autor, nie wspominając o tej charakterystycznej cesze 'przekonań religijnych i świętych, pominął to, co najbardziej przy zastanawianiu się nad niemi wpada w oczy.

Lecz czy oprócz cechy wspomnianej przekonania religijne nie posiadają jeszcze i owych dwóch, przyjętych przez autora, tj. niezrozumiałości, niepojętości, i narzucania się ich z psychiczną koniecznością ?

Niewiadomo, co autor przez ową niepojętość „wierzeń religijnych” rozumie. Przypuszczam, że nie sądzi on, aby zdania, wyrażające sądy o religijnych rzeczach, same w sobie

Wyszukiwarka