9621101159

Urząd Miasta Krakowa Biuro Planowania Przestrzennego

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „III Kampus UJ-Wschód” PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

Materiały kartograficzne:

52. Mapa zasadnicza miasta Krakowa, skala: 1 : 500, 1 : 2 000.

53. Mapa akustyczna miasta Krakowa - 2007 r. Dzielnica VIII. WIOS.

54. Ortofotomapa Miasta Krakowa, 2009, Skala 1: 2000.

55. Ortofotomapa Miasta Krakowa 2004. Skala 1: 2000.

56. Ortofotomapa Miasta Krakowa. 1970 r. Skala 1: 2000.

57. Zdjęcie satelitarne, 1965,

(http://planowanie.um. krakow.pl/bppzoom/index.php?ID=99).

58. Mapa Hydrogeologiczna obszaru Krakowa, skala 1 : 25 000.

59. Opracowanie fizjograficzne ogólne, 1975. Krakowski Zespół Miejski, Kraków.

60. Szczegółowa mapa geologiczna Polski 1 : 50 000, ark.973 Kraków , 1993. Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

61. Rastrowa mapa podziału hydrograficznego Polski, ark. M-34-64-D, skala 1:50 000.

62. Hipsometryczny atlas Krakowa, Jędrychowski I. [red.], 2008, Biuro Planowania Przestrzennego UMK.

63. Mapa zbiorowisk roślinnych III Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego i okolic, 1:5000, Kraków 2005.

2. Stan i funkcjonowanie środowiska

(Rozdział opracowany w oparciu o „Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „III Kampus UJ-Wschód. Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe” BPP UMK, 2012 [2]).

2.1. Zasoby środowiska

2.1.1. Morfologia i rzeźba terenu

Obszar opracowania położony jest w obniżeniu ciągnącym się równoleżnikowo pomiędzy położonym po stronie południowej Pagórem Kobierzyńskim i zrębowymi wzgórzami Pychowic (góra Św. Piotra) i Zakrzówka (Skałki Twardowskiego) [3].

Pod względem fizyczno-geograficznym obszar opracowania jest szerokim, peryglacjalnym obniżeniem doliny Wisły w obrębie Bramy Krakowskiej, oddzielony od współczesnej doliny ciągiem wapiennych wzgórz zrębowych Pychowic i Zakrzówka (Skały Twardowskiego). Południowa część obszaru znajduje się u podnóża i w dolnej partii stoków Pagóra Kobierzyńskiego, będącego fragmentem górnoplioceńskiego poziomu erozyjno-denudacyjnego, którego rzeźba charakteryzuje się łagodnymi, rozmytymi formami terenu o szerokich, rozległych kształtach. Tutaj znajduje się najwyższy punkt obszaru na wysokości ok. 233 m n.p.m., a punkt najniższy w północnej części obszaru, - płaskodennej dolinie potoku Ruczaj na wysokości ok. 208 m n.p.m. Powierzchnia całego obszaru jest łagodnie nachylona w kierunku północno-wschodnim. Spadki na przeważającej jego części nie przekraczają 2 % [3].

2.1.2. Budowa geologiczna

Obszar znajduje się w obrębie tektonicznego rowu Liszki - Skotniki. Głębsze podłoże tego terenu budują osady miocenu zapadliska przedkarpackiego. Są to trzeciorzędowe iły i mułowce, miejscami z domieszką gipsu warstw wielickich i skawińskich.