•okresowa lub stała chrypka
•załamywanie się głosu
•zmęczenie głosowe po dłuższym mówieniu
•uczucie suchości w gardle i krtani
•uczucie drapania, zalegania i dyskomfortu w gardle i krtani
•chrząkanie
•mowa nosowa
Fizjologią, patologią, leczeniem i rehabilitacją zaburzeń głosu zajmuje się specjalność medyczna - foniatria.
Unia Foniatrów Europejskich poleca następującą nomenklaturę w odniesieniu do zaburzeń głosu (Audiofonologia, tom X):
•głos prawidłowy •chrypka •lekka dysfonia •dysfonia średniego stopnia •dysfonia dużego stopnia •afonia
•głos zastępczy (gardłowy, przełykowy, przetokowy, uzyskamy za pomocą protezy -sztucznej krtani)
Badanie głosu rozpoczyna się od określenia jego charakteru (czysty, dźwięczny, matowy, obłożony, ochrypły, zupełny bezgłos). Ustala się czy głos tworzony jest swobodnie, czy w sposób party, z nadmiernym napięciem mięśni krtani i szyi. Sprawdza się też technikę głosu, obserwując napięcie języka, podniebienia, warg, szyi podczas śpiewania i recytacji. Do uzupełniających badań foniatrycznych należą: stroboskopia, szybki film, holografia, elektroglottografia, metody fotoelektryczne, ultrasonografia, spirometria.
Zdarza się że podczas przeziębień, z bólem gardła i krtani pracujemy głosem narażając narząd głosowy na zaburzenia funkcjonowania.
Zmiany organiczne pierwotne:
•zapalenia krtani - najczęstsze przyczyny chrypek
•ostre zapalenia krtani - występują na skutek przeziębienia, głos obłożony i ochrypły w lekkich stanach, w cięższych bardzo ochrypły i afoniczny: fałdy głosowe od zaróżowionych do żywo czerwonych.
•Przewlekłe zapalenia krtani - długo trwająca chrypka, głos tworzony w sposób party. Zmiany organiczne wtórne:
4