3389187887
Zofia Lisiecka, O polską kampanię, uczciwości edukacyjnej
czynając, na zdobywaniu stopni naukowych w szkołach wyższych skończywszy. „Kiedy Amerykański Korpus Pokoju wysyła nauczycieli do Polski, to wcześniej organizuje im specjalny wykład pod tytułem Ściąganie w polskich szkołach, podczas którego mówi się nauczycielom, żeby nie byli zdziwieni tym zjawiskiem, bo to jest normalny sposób postępowania w Polsce [...] Ja z kolei przybyłem do Polski jako Polak - bez pomocy żadnej organizacji, więc nie miałem tej wiedzy na temat ściągania i doznałem szoku”1 - wspominał.
Zamoyskiego szczególnie zbulwersowała skala zjawiska oraz natężenie postaw społeczeństwa, przyzwalających na uprawianie oszustwa egzaminacyjnego. Jako nauczyciel akademicki szybko przekonał się, co o ściąganiu myślą polscy studenci. Wielu z nich twierdziło, że sprawdzanie kieszeni w poszukiwaniu ściąg narusza ich godność osobistą, a ściąganie to jeszcze przedwojenny zwyczaj, w gruncie rzeczy niewinny, a w każdym razie „o niskiej szkodliwości społecznej”. Wykładowcy też nie byli zbyt rychliwi w rozprawianiu się z tym procederem. Zamojskie kolegium wprowadziło karanie za ściąganie do swego regulaminu dopiero w roku 1998, w dwa lata po nagłośnieniu sprawy przez media. Zainteresowanie mediów było wówczas spore - o kampanii zaczęły rozpisywać się gazety ogólnopolskie (np. Gazeta Wyborcza, Gazeta Szkolna) i prasa lokalna, temat podjęły też rozgłośnie radiowe i telewizja (Zamoyski był gościem w dwóch audycjach talk show), ale szybko okazało się, że oszustwo egzaminacyjne jest kolejnym tematem „modnym”, a co za tym idzie - okazjonalnym. Za to dość długo dużą popularnością cieszyły się wystawy ściąg i innych przemyślnych „pomocy egzaminacyjnych”, zorganizowane przez Zamoyskiego w muzeum w Kozłówce oraz przez Zygmunta Wiernikowskiego, wykładowcę prawa karnego na Uniwersytecie Warszawskim, w bibliotece UW2.
Misja kampanii Zygmunta Zamoyskiego zasadzała się na często cytowanym przekonaniu jego przodka, Jana Zamoyskiego, iż „takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie”3. Szukanie przyczyn zjawiska uczony zaczął od szkoły i domu rodzinnego ucznia i studenta, w nich upatrując też możliwości naprawy sytuacji. „Jeśli wychowuje się dzieci, ucząc je, że coś fundamentalnie nieuczciwego jest czymś normalnym i naturalnym, to w przyszłości takie wychowanie przyniesie owoc w postaci zepsutego społeczeństwa - co do pewnego stopnia ma miejsce obecnie w Polsce. A jeśli chcemy, by ta sytuacja się zmieniła, to musimy zacząć od początku - to jest w szkole. I jeśli dzieci są wychowywane w poszanowaniu uczciwości, to przy odrobinie szczęścia większość z nich będzie cenić ją w dorosłym życiu”4 - twierdził, dodając, iż
I
225
Stadnicka L., Co z tym ściąganiem? Wywiad z Zygmuntem Zamoyskim, „Idź pod prąd”, 4(9)/2005, s. 2-5.
' Szerzej w: Muzeum ściągania, „Gazeta Szkolna” nr 4 (150) z dn. 21 stycznia 2003 r.
Cytat z aktu fundacyjnego Akademii Zamoyskiej z 1600 roku.
Stadnicka L., op. cit.
19-09-2006
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Zofia Lisiecka, O polską kampanię, uczciwości edukacyjnej uczynili to - a w dodatku po latach chlubi
Zofia Lisiecka, O polską kampanię, uczciwości edukacyjnej „Tak było, jest i będzie. Nie ma się więc
I Zofia Lisiecka, O polską kampanię na rzecz uczciwości edukacyjnej (jw.), a dokumentacja komisji
I Zofia Lisiecka, O polską kampanię na rzecz uczciwości edukacyjnej (jw.), a dokumentacja komisji
I Zofia Lisiecka, O polską kampanię na rzecz uczciwości edukacyjnej (jw.), a dokumentacja komisji
I Zofia Lisiecka, O polską kampanię na rzecz uczciwości edukacyjnej (jw.), a dokumentacja komisji
I Zofia Lisiecka, O polską kampanię na rzecz uczciwości edukacyjnej (jw.), a dokumentacja komisji
więcej podobnych podstron