4391598899

60-965 Poznań ul.Piotrowo 3a tel. (0-61)6652688 fax (0-61)6652389 http://lumen.iee.put.poznan.pl

Politechnika Poznańska

Instytut Elektrotechniki i Elektroniki Przemysłowej Zakład Techniki Świetlnej i Elektrotermii

STUDIA NIESTACJONARNE ELEKTROTECHNIKA

Laboratorium PODSTAW TECHNIKI ŚWIETLNEJ

Temat: POMIAR STRUMIENIA ŚWIETLNEGO I WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK NAPIĘCIOWYCH ŻARÓWEK

Opracowanie wykonano na podstawie następującej literatury:

1) . Laboratorium z techniki świetlnej (praca zbiorowa pod redakcją Władysława Golika). Skrypt nr 1792. Wydawnictwo

Politechniki Poznańskiej, Poznań 1994.

2) . Bąk J., Pabiańczyk W.: Podstawy techniki świetlnej. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1994.

1. STRUMIEŃ ŚWIETLNY

Strumień świetlny (<t>; jednostka: lumen [Im]) to wielkość wyprowadzona ze strumienia energetycznego przez ocenę działania promieniowania na normalnego obserwatora fotometrycznego CIE ^A.

Strumień energetyczny (strumień promienisty; <D_e, P; jednostka: wat [W]) to moc wysyłana, przenoszona lub przyjmowana w postaci promieniowania elektromagnetycznego.

Obserwator fotometryczny CIE normalny to idealny obserwator, którego krzywa względnej czułości widmowej jest zgodna z funkcją V(A) dla widzenia fotopowego (dziennego) lub funkcją V’(A) dla widzenia skotopowego (nocnego).

Względna widmowa skuteczność świetlna V(A) odpowiada przyjętej przez CIE względnej widmowej skuteczności świetlnej przeciętnego oka ludzkiego.

Rys. 1. Względna widmowa skuteczność świetlna.

Strumień świetlny może być obliczony z następującej zależności:

780nm

0=K_m- Jd<D_e(X)-V(A.)-d^ (1)

380nm

gdzie:

380nm V 780nm K_m

dcp_e(^) [W]

- zakres widzialny promieniowania elektromagnetycznego

- największa wartość skuteczności świetlnej, K_m=683 [Im/W]

- rozkład widmowy strumienia energetycznego, moc promienista widmowa z zakresu długości fali pomiędzy A. a A + dA

^A CIE (Commission Internationale de 1’Eclairage) Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa