1206967253

Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012

Dobre wyniki RHS dla wielu rzek NE Polski wynika prawdopodobnie z charakteru terenów przez jakie te rzeki przepływają, sposobu zagospodarowania zlewni i użytkowania przez człowieka. Jak wyjaśnia Górniak [1999] stopień przekształcenia hydrosfery na terenie północno-wschodniej Polski w porównaniu do innych regionów Polski jest stosunkowo niewielki. Wynika to prawdopodobnie z funkcjonowania na tym obszarze zwartych i dużych powierzchniowo kompleksów leśnych, licznych jezior, trudno dostępnych naturalnych bagien dolinnych, znikomego zaludnienia, wciąż ekstensywnej gospodarki rolnej oraz braku większych złóż eksploatowalnych bogactw naturalnych. Nie oznacza to jednak, że są to cieki pozbawione jakiejkolwiek ingerencji człowieka. Mimo iż, zachował} one w znacznej mierze naturalny i seminaturalny charakter, to jednak na niektórych odcinkach rzeki są uregulowane. Nawet rzeka Biała na odcinku ujściowym zachowała bardzo dobre wskaźniki RHS. Stan rzeki na stanowisku 8 może posłużyć za tzw. stanowisko referencyjne dla ewentualnych przyszłych działań renaturyzacyjnych lub rewitalizacyjnych rzeki Białej w obrębie miasta.

Również porównanie wyników RHS uzyskanych dla rzeki Białej z wartościami odnotowanymi przez Czemiawską-Kusza, Szoszkiewicz [2007] dla śląskiej rzeki Mała Panew wykazały znaczne przekształcenie cieku białostockiego. Mała Panew mimo umiarkowanych przekształceń środowiska, w dużym stopniu zachowała swój naturalny charakter. W rzece tej tylko na jednym z pięciu badanych stanowisk wystąpiło znaczne przekształcenie rzeki (HMS=32). Na pozostałych badanych odcinkach nie stwierdzono występowania modyfikacji antropogenicznych (HMS wahał się w zakresie od 0 do 2). W przypadku rzeki Białej wskaźnik HMS był 3-krotnie wyższy, równomiernie rozkładając się pomiędzy wszystkimi stanowiskami (poza stanowiskiem nr 4). Ponadto Mała Panew charakteryzowała się, poza niewielkim przekształceniem antropogenicznym dużym zróżnicowaniem cech siedliskowych [Czemiawska-Kusza, Szoszkiewicz, 2007],

Stwierdzone w wyniku przeprowadzonych analiz fizyczne przekształcenia doliny i koryta rzeki Białej, będące wynikiem trwającego kilkaset lat rozwoju osadnictwa na tym terenie, mają ogromny wpływ na funkcjonowanie tego ekosystemu. Zaobserwowane zmiany morfohydrologiczne mają zapewne duży wpływ na jakość wody w rzece, jej utrudniony kontakt hydrologiczny ze zlewnią [Zieliński i in. 2009] oraz ograniczoną zdolność do samooczyszczania.

WNIOSKI

Miejska rzeka Biała charakteryzuje się niewielkim zróżnicowaniem siedlisk wzdłuż biegu rzeki (za wyjątkiem odcinka ujściowego) co wynika z intensywnego zagospodarowania obszaru zlewni. Tereny użytkowane rolniczo, zwarta zabudowa miejska, wyprofilowanie brzegów oraz liczne elementy zabudowy hydrotechnicznej zdecydowanie ograniczają hydromorfologiczne walory rzeki. Te czynniki decydują o niskim wskaźniku naturalności (HQA) oraz podwyższonym wskaźniku przekształcenia (HMS) rzeki Białej na tle innych cieków regionu.

255