1841899852

'180

przegląd techniczny

1930

Inaczej rzecz się ma z przewozem po drogach zwyczajnych, i pytanie, w jakim stopniu przewóz samochodowy przeznaczony jest do zastąpienia przewozu po szynach, wymaga bliższego rozpatrzenia.

Ruch samochodowy rozwija się w ostatnich latach niezwykle szybko. W Europie jeden samochód przypada conajmniej na kilkudziesięciu mieszkańców, w St. Zjednoczonych A. P. zaledwie na pięciu mieszkańców. W związku z szybkiem zwiększaniem się ilości samochodów czynnych, zmniejsza się ruch na drogach żelaznych.

W ruchu osobowym regularne linje samochodowe odbierają polskim drogom żelaznym państwowym około 5% przewozu. Straty niektórych innych sieci dróg żelaznych europejskich wynoszą do 10/L dochodu, w St. Zjednoczonych A. P. średnio przeszło 24%. W ruchu towarowym zmniejszenie dochodu dróg żelaznych jest mniejsze, lecz i w tym ruchu strata naprz. na wielkiej sieci dróg żelaznych niemieckich, spowodawana ruchem samochodowym, obliczana jest w r. 1928 na 5,7% dochodu.

Te cyfry posiadają doniosłe znaczenie ekonomiczne. W drogach żelaznych polskich umieszczony jest kapitał, wynoszący przeszło 6% całkowitej wartości majątku narodowego, w innych krajach stosunek ten dochodzi do 10 %, obniżenie więc wartości dróg żelaznych wskutek zmniejszenia się ich dochodów stanowi wielką stratę społeczną.

Z drugiej strony wiadomo, że koszt własny przewozu drogami żelaznemi pomiędzy punktami, które one łączą, jest znacznie mniejszy, częstokroć kilkakrotnie mniejszy, niż samochodami. Z punktu widzenia ogólno-ekonomicznego, jest więc tembar-dziej pożądane, aby przewozy, które wykonywają drogi żelazne, na nich pozostały.

Powodzenie współzawodnictwa przewozu samochodowego z drogami żelaznemi wynika poczę-ści z pewnych niewątpliwych zalet tego przewozu, z których nie wszystkie dadzą się osiągnąć na drogach żelaznych przez ich ulepszenie. Do takich zalet przewozu samochodowego należy możność przewozu od drzwi do drzwi bez przesiadania się lub przeładunku, łatwość zorganizowania przewozu małym kosztem i wykonywania go drobnemi par-tjami w częstych odstępach czasu i in.

Jednakże te wszystkie zalety przewozu samochodowego nie objaśniałyby dostatecznie jego powodzenia we współzawodnictwie z drogami żelaznemi, gdyby przewóz samochodowy nie korzystał z uprzywilejowanego stanowiska w stosunku do dróg żelaznych.

Zanim powstał i rozwinął się ruch samochodowy, drogi żelazne posiadały w kierunkach, które obsługiwały, faktyczny monopol przewozu i, wza-mian za otrzymanie go przy nadaniu koncesji, zostały obciążone szeregiem zobowiązań, przede-wszystkiem zaś obowiązkiem przewozu dowolnej ilości towarów według zatwierdzonych przez władze stałych taryf, których schemat oparty jest na wartości towaru. Towary malocennę i produkty surowe, stanowiące przedmiot pierwszej potrzeby ludności, opłacają na drogach żelaznych najniższe taryfy; natomiast towary cenniejsze, przewożone przeważnie w opakowaniu w sztukach, podlegają wyższym taryfom. Przedsiębiorstwa samochodowe mogą wybierać towar i klijentów i wogóle nie są obowiązane do wykonywania przewozu, który u-znają dla siebie za niekorzystny. Nadto korzystają z dróg, których kosztów budowy i utrzymania nie ponoszą, gdyż podatek, który opłacają, pokrywa te koszta zaledwie w drobnej części. Również inne ograniczenia, którym podlegają drogi żelazne, jako to odpowiedzialność cywilna za straty, czas pracy pracowników, obowiązek ich ubezpieczenia i in., nie są stosowane względem przedsiębiorstw samochodowych.

To uprzywilejowane położenie przedsiębiorstw samochodowych sprawia, że pomimo wyższych kosztów własnych przewozu są one w możności konkurowania z drogami żelaznemi w wykonywaniu pewnych przewozów kosztem ogółu podatników, w tej liczbie również kosztem dróg żelaznych.

Warunki obecne przewozu samochodowego z uszczerbkiem interesów społecznych, wytworzone wskutek nowości tego źródła przewozu i braku u-staw, którym on winien być poddany, muszą ulec zmianie. Niezbędne jest uzgodnienie komunikacyj, oparte na zasadzie, aby każdy rodzaj komunikacji był wyzyskany w zakresie, w którym jego praca jest najkorzystniejsza.

To uzgodnienie stanie się możliwe dopiero wówczas, gdy przewóz koleją i przewóz samochodem będą jednakowo traktowane i obciążone jed-nakowemi zobowiązaniami. Przewóz samochodowy winien ponosić we właściwym stosunku całkowite koszta utrzymania i budowy dróg, z których korzysta, tak, jak to ma miejsce względem przewozu kolejowego, ponosić odpowiedzialność cywilną za spowodowane przez się straty, jako też w równej mierze ciężary podatkowe i społeczne. Z drugiej strony ustawodawstwo, któremu podlegają drogi żelazne, winno ulec zmianom w stosunku do niektórych zasadniczych ich zobowiązań, ze względu na utracenie przez nie monopolu przewozów. W niektórych krajach dozwolono już stosowanie na drogach żelaznych taryf wyjątkowych w pewnych kierunkach lub do pewnych towarów, podległych współzawodnictwu samochodowemu, jakoteż zawieranie umów z poszczególnymi klijentami na zniżkę opłaty za przewóz stały określonej ilości towarów drogą żelazną, z warunkiem zrzeczenia się przez klijenta przewozu samochodami, i środek ten przeciwdziałania współzawodnictwu samochodów z drogami żelaznemi, szkodzącemu interesom publicznym, coraz częściej wchodzi w użycie.

Zalety przewozu samochodowego, wymienione powyżej, ujawniają się najsilniej na małych odległościach i przy niewielkiej ilości przewozów. Wynika stąd, że przedewszystkiein w tych warunkach rozwija się współzawodnictwo przewozu samochodowego z drogami żelaznemi, zagrażające zwłaszcza niewielkim linjom kolejowym znaczenia miejscowego, które wskutek tego współzawodnictwa pozbawione są w większej części swoich przewozów, czasami nawet tracą rację dalszego istnienia.

Jednakże te same zalety przewozu samochodowego czynią go również nader cennym współ-