3685665601
18 Elwira Buszewicz
nej1. Przynosi on dobrą wróżbę, ta jednak spotyka się z pewnym niedowierzaniem „ja” lirycznego związanym z naturalną płochością bożka miłości. W sonecie francuskim Amor występuje jako bóg, który rani strzałą miłości. Jego główne cechy charakterystyczne są konwencjonalne - przysłowiowa niemal ślepota i dziecięca nierozwaga. Wiersz łaciński prowadzi od rozterki do ukojenia, wiersz francuski — od fałszywej nadziei do frustracji.
Rozterka, jaką nie tylko dosłownie, ale również intertekstualnie przywołuje du Bellay w Somnium, zakodowana została w aluzji wergiliańskiej. Otwierający elegię heksametr jest tylko nieznaczną modyfikacją wersu z IV pieśni Eneidy2. W zarysowanym tam epizodzie fabularnym cała Kartagina, a zapewne i szersza połać ziemi, pogrążona jest w głębokim i kojącym śnie. Nie śpi jedynie Dydona, trawiona miłosną gorączką i urażoną ambicją, próbująca dociec przyczyn niezrozumiałego i okrutnego w jej oczach postępowania Eneasza. W naszej elegii bezsenną noc cierpi „ja” liryczne, przeżywając miłosne rozterki związane z ukochaną Faustyną, bohaterką cyklu poetyckiego. Ta przebywa obecnie w zamknięciu, uwięziona przez surowego męża niemal tak srodze, jak ciemności państwa umarłych więżą Prozerpinę, małżonkę Plutona.
Nox erat et placidum carpebant cuncta soporem
Cum Puer in somnis visus adesse mihi3.
Była noc i wszystko spało błogo, gdy wydało mi się we śnie, że przyszedł do
mnie chłopiec.
Amor, widząc bezsenną udrękę zakochanego, jego zapłakane i nabrzmiałe od łez oczy, lituje się nad jego cierpieniem. W elegiach miłosnych na ogół raczej podmiot lirycznych wynurzeń, widząc uzbrojonego w łuk bożka i czując się potencjalną ofiarą, woła: Parce — „Oszczędź (odpuść,
Por. G. U r b a n-G o d z i e k, Elegia renesansowa. Przemiany gatunku w Polsce i w Europie, Kraków 2005, s. 128 et passim.
„Nox erat et placidum carpebant fessa soporem / corpora per terras, silvaeque et saeva ąuierant / aequora, cum medio volvuntur sidera lapsu” Verg., Aen. IV, 522—524. „Była już noc i błogiego snu zażywały strudzone / Ciała człowiecze, w spoczynek zapadły i lasy, i srogie / Morza, połowę swych dróg przetoczyły gwiazdy na niebie” Wergiliusz, Eneida, przeł. i oprać. I. Wieniewski, obj. S. Stabryła, Kraków 1978, s. 116. O ile nie zaznaczono inaczej, wszystkie przekłady pochodzą od autorki tekstu [E.B.].
J. du Bellay, Poesiesfranęaisesetlatines, ed. E. Courbet, 1.1, Paris 1919, s. 495-496.
Publikacja objęta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione.
Publikacja przeznaczona jedynie dla klientów indywidualnych. Zakaz rozpowszechniania i udostępniania w serwisach bibliotecznych
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
71150 IMG 39 (4) nabywanie umiejętności przez uczniów. Dokonuje on w swym działaniu wyfo ru» posługu
TERMINUS R. XII (2010) z. 1 (22) ELWIRA BUSZEWICZ (UJ, Kraków)SEN I MARZENIE W ŁACIŃSKIEJ I FRANCUSK
26 Elwira Buszewicz De vouloir par envie a ton nom faire outrage, Qu’il puisse un jour sentir ta gra
20 Elwira Buszewicz Sonet V z Olive zaczyna się bardzo podobnie jak elegia poświęcona Faustynie, tym
22 Elwira Buszewic. strzem snów, a Sen — dawcą spokoju, lecz także natchnienia. Niesłusznie — twierd
24 Elwira Buszewicz literackie Ronsarda i du Bellaya oferują nam wiele przykładów podróży, które wyd
27184 tmta4 150 cm Fold-^ 20. Fuli pattern and layout for Fig 18 The patterns are shown on cloth 15
55 (26) 94cm by 49cm (37 xi9ł/4*) 18 peces oł Moli i B shown on page 72 are jotned Inslruclions on p
DSC00324 (15) Przełożyła Elwira Buszewiczowa1.2. HYMNY 1.2.1. WINCENTY Z KIELCZY HYMN O ŚW. STANISŁA
OPOWIEŚĆ PASTERZY 1(1) - Nie lękajcie się! Przynoszę wam dobrą nowinę, która
18 internet jako nowe dobro wspólne > dobra wspólne w naukach społecznych > zasobów, kto posia
więcej podobnych podstron