3685665914

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie systemów wykrywania skażeń i właściwości organów w tych sprawach nie reguluje wszystkich problemów dotyczących alarmowania ludności. Rozporządzenie w swojej treści ogranicza się do wykrywania skażeń - nie obejmuje innych mogących wystąpić zagrożeń.

V kadencja Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiła projekt ustawy o zarządzaniu kryzysowym (druk sejmowy nr 770).

Art. 23 projektu ustawy określa jedynie stopnie alarmowe, jakie mogą być wprowadzone na terenie kraju podczas możliwości albo w czasie wystąpienia zagrożenia.

Na posiedzeniu w dniu 26 marca 2007 r. Sejm ostatecznie uchwalił ustawę, a 30 kwietnia 2007 r. Prezydent RP ustawę podpisał.

Miejmy nadzieję, że zostaną utworzone akty wykonawcze, które ujednolicą system w celu sprawnego ostrzegania i alarmowania ludności, a przede wszystkim pozwolą ludziom na właściwą reakcję na dane zagrożenie.

Wiele „niedociągnięć” w polskim systemie zarządzania kryzysowego występuje głównie dlatego, że nie ma jednolitych unormowań prawnych, które jednoznacznie określałyby sposób funkcjonowania systemu - chociażby nakazując właściwym organom odpowiedni sposób postępowania. Dotyczy to zarówno administracji zespolonej z organami władzy publicznej, jak również administracji nie zespolonej.

Liczymy na to, że do ustawy o zarządzaniu kryzysowym powstaną właściwe akty wykonawcze, które spowodują prawidłową współpracę wszystkich instytucji, przepływ informacji między nimi oraz między tymi instytucjami, a obywatelami przy nagłych, niechcianych zdarzeniach.