4958577477

W wyniku zachodzącego umocnienia (zgniotu) wzrasta:

>wytrzymałość na rozciąganie R_m>granica plastyczności R_g>granica sprężystości R_qq5 >granica proporcjonalności R /■•twardość HB

natomiast maleje:

^wydłużenie A > przewężenie Z

Klasyfikacja przeróbki plastycznej

W zależności od warunków w jakich wykonywana jest przeróbka plastyczna dzielimy ją na:

1. przeróbkę plastyczną na zimno,

2. przeróbkę plastyczną na gorąco.

Przeróbka plastyczna na zimno jest to proces który odbywa się poniżej temperatury rekrystalizacji (T_r>. Występują tu wszystkie zjawiska związane z umocnieniem materiału, zmianąjego właściwości mechanicznych, fizycznych i chemicznych.

Odkształcenia, jakich doznaje materiał nie mogą przekroczyć pewnych wartości ze względu na utratę stateczności i pękanie.

Przeróbka plastyczna na gorąco zachodzi w temperaturze przekraczającej T_r. Stosuje się ją w celu:

1. zmniejszenia nacisków potrzebnych do kształtowania,

2. zwiększenia wartości odkształcenia, które doprowadza do pęknięcia materiału. Musi być ona przeprowadzona w odpowiednio dobranym zakresie temperatuiy. Orientacyjnie przyjmuje się 0,6 - 0,9 T_t0pn. Temperatura ta powinna być możliwie najwyższa, a ograniczenie jej wynika z takich przyczyn jak: utlenienie, odwęglenie, rozrost ziaren.

Do czynników, które wpływają na podatność materiału na odkształcenie plastyczne należą przede wszystkim:

1. temperatura,

2. stopień odkształcenia plastycznego materiału.