7581048100

7581048100



Różne koncepcje i konstrukcje językowe przedstawiane są na przykładzie używanych w praktyce języków programowania. Dzięki temu konstrukcje te są prezentowane w dostosowanym do nich formalizmie. Takie podejście zmusza studentów do większego wysiłku związanego z opanowaniem zmieniającej się w czasie wykładu składni, ale również rozwija u słuchaczy umiejętność abstrahowania istotnych koncepcji od mało ważnych detali składniowych.

Wykład nie zakłada u studenta znajomości żadnego z wykorzystywanych języków programowania. Nie ma także na celu nauczenia studentów żadnego z nich. Powinien dać natomiast zrozumienie i umiejętność świadomego korzystania z mechanizmów spotykanych w językach programowania, które studenci opanują samodzielnie lub w ramach Kursów Narzędzi Informatyki.

Treści przedstawione na wykładzie stanowią podstawę do studiowania wielu przedmiotów związanych z programowaniem komputerów.

Program wykładu, z wyjątkiem zagadnień oznaczonych przez „M:”, jest taki sam jak program wykładu Programowanie (L). Zagadnienia oznaczone ciągiem „M:” są wymagane na Programowaniu (M) i nie są wymagane na Programowaniu (L).

Program wykładu

1.    Wstęp do różnych paradygmatów programowania i wspierających je języków programowania. Pojęcia leksyki, składni i semantyki języka programowania. (1 godz.)

2.    Programowanie funkcjonalne. Programowanie deklaratywne a imperatywne. Polimorfizm. Skutki uboczne. Porządek wartościowania. Trwałe i ulotne struktury danych. (8 godz.)

3.    Abstrakcyjne typy danych. Typy definiowane rekurencyjnie (listy, drzewa, stosy, kolejki itd.) Indukcyjne dowody ich własności. (2 godz.) M: Algebraiczne specyfikacje typów danych. (2 godz.)

4.    Gramatyki regularne i bezkontekstowe. Automaty skończone i wyrażenia regularne. Analiza leksykalna i składniowa. Lekser. Parser. Konkretne i abstrakcyjne drzewa rozbioru. (6 godz.) M: Języki kontekstowe i hierarchia Chomsky’ego. (1 godz.)

5.    Metody opisu semantyki języków programowania. Semantyka operacyjna. (4 godz.) M: Semantyka denotacyjna i równoważność semantyk. (4 godz.)

6.    Specyfikacje programów. Logika Hoare’a i dowodzenie poprawności specyfikacji. Metoda niezmienników. Synteza programów metodą wstę-



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
302 V. Funkcje wielu zmiennych Na rysunkach 92, 93 i 94 przedstawione są na przykład obrazy geometry
Slajd7 (110) Na rysunku przedstawione są dwa przykładowe symbole graficzne tranzystorów polowych. Na
62 Z GDANrEC Na Rysunku 7 przedstawione są schematycznie przykłady par zasad, dla których do tej por
KB0023 rymi posługuje się Winkler dla skonstruowania swej hipotezy, są na przykład takie jak: występ
PRACA 9 ♦ %EGZAMIN - BRONOMIASemestr I ł. Środkami produkcji są na przykład: o) sita robocza. techn
NDIGDRUK00572515 9 mięsień, którego włókna podłóżne przedstawione są na fig. 6. a, nazywa się wygan
Obraz2 (77) Zestaw XIII (Planimetria) Zadanie 1. Kąty a,/?,7 przedstawione są na rysunku. V6wr.sr.i
Kolendowicz4 Rys. 2-11 może być rozłożone na elemencie konstrukcyjnym nierównomiernie. Przyjmuje si
skanowanie0012 2 Uformuj plastelinę wtakie fragmenty, jakie przedstawione są na ilustracji powyżej.
KB0023 rymi posługuje się Winkler dla skonstruowania swej hipotezy, są na przykład takie jak: występ
Obraz2 (77) Zestaw XIII (Planimetria) Zadanie 1. Kąty a,/?,7 przedstawione są na rysunku. V6wr.sr.i
Obraz4 (67) Zestaw XIV (Planimetria) /mianie 1. Kąty x i y przedstawione są na rysunku. Wówczas: Z

więcej podobnych podstron