Kazus 2
Kazus 2
Stan faktyczny:
Marek Pietrasiak został oskarżony o to, że:
I. 17.12.2011 r. w Warszawie usiłował wyłudzić kwotę 1000 złotych na szkodę Kredyt
17.12.2011 r. w Warszawie usiłował wyłudzić kwotę 1000 złotych na szkodę Kredyt
Banku S.A. z siedzibą w Warszawie z konta Michała Wolskiego posługując się sfał-
szowanym czekiem, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie,
tj. o czyn z art. 13 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż 1 KK w zb. z art. 270 ż 1 KK w zw. z art. 11
ż 2 KK;
II. 4.12.2011 r. w Piasecznie usiłował wyłudzić pieniądze w kwocie 1500 złotych na szkodę
4.12.2011 r. w Piasecznie usiłował wyłudzić pieniądze w kwocie 1500 złotych na szkodę
Banku Hipotecznego S.A. w Warszawie, posługując się sfałszowanym czekiem z kon-
ta Michała Cieślika, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie,
tj. o czyn z art. 13 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż 1 KK w zb. z art. 270 ż 1 KK w zw. z art. 11
ż 2 KK;
III. 16.12.2011 r. w Warszawie, działając czynem ciągłym z góry powziętym zamiarem,
16.12.2011 r. w Warszawie, działając czynem ciągłym z góry powziętym zamiarem,
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporzą-
dzenia mieniem w łącznej kwocie 4000 złotych przez Kredyt Bank S.A. z konta Mi-
chała Wolskiego w ten sposób, że przedłożył jako autentyczne, sfałszowane czeki
ww. banku, wprowadzając w błąd pracowników banku co do autentyczności tych
czeków, tj. o czyn z art. 286 ż 1 KK w zb. z art. 310 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 2 KK
w zw. z art. 12 KK.
Nie wszystkie okoliczności sprawy były dostatecznie wyjaśnione i jasne. Czeki użyte
przez oskarżonego zostały uprzednio skradzione odpowiednio Michałowi Cieślikowi
oraz Michałowi Wolskiemu. Sąd nie przeprowadził jednak postępowania dowodowego
z uwagi na przyznanie się oskarżonego do winy.
Sąd Rejonowy w Warszawie, wyrokiem z 22.2.2013 r. (wydanym w trybie art. 387 ż 1 KPK):
I. uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt I aktu oskar-
uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt I aktu oskar-
żenia i za to na podstawie art. 13 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż KK w zb. z art. 270 ż 1 KK
w zw. z art. 11 ż 2 KK skazał go, a na podstawie art. 14 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż 1 KK
w zw. z art. 11 ż 3 KK wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
II. uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt II aktu oskar-
uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt II aktu oskar-
żenia i za to na podstawie art. 13 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż 1 KK w zb. z art. 270 ż 1 KK
w zw. z art. 11 ż 2 KK skazał go, a na podstawie art. 14 ż 1 KK w zw. z art. 286 ż 1 KK
w zw. z art. 11 ż 3 KK wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
III. uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt III aktu
uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w pkt III aktu
oskarżenia i za to na podstawie art. 286 ż 1 KK w zb. z art. 310 ż 2 KK w zw. z art. 11
ż 2 KK w zw. z art. 12 KK skazał go, a na podstawie art. 310 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 3
KK wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
IV. na podstawie art. 85 KK i art. 86 ż 1 KK orzeczone wobec oskarżonego kary pozba-
na podstawie art. 85 KK i art. 86 ż 1 KK orzeczone wobec oskarżonego kary pozba-
wienia wolności połączył i orzekł karę łączną w wymiarze 2 (dwóch) lat pozbawienia
wolności;
V. na podstawie art. 44 ż 2 KK orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci prze-
na podstawie art. 44 ż 2 KK orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci prze-
padku na rzecz Skarbu Państwa przedmiotów wyszczególnionych w wykazie dowo-
dów rzeczowych i nakazał pozostawienie ich w aktach sprawy;
VI. na podstawie art. 69 ż 1 i 2 KK, art. 70 ż 1 pkt 1 KK wykonanie orzeczonej wobec oskar-
na podstawie art. 69 ż 1 i 2 KK, art. 70 ż 1 pkt 1 KK wykonanie orzeczonej wobec oskar-
żonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 6 (sześciu)
lat tytułem próby;
3
Kazusy karne
Część I. Kazusy karne
VII. na podstawie art. 72 ż 2 KK zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody w ca-
na podstawie art. 72 ż 2 KK zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody w ca-
łości poprzez zapłacenie na rzecz Kredyt Banku S.A. w Warszawie kwoty 4000
(cztery tysiące) złotych w terminie 6 (sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się
orzeczenia.
W innym postępowaniu, wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z 11.7.2012 r. Ma-
rek Pietrasiak uznany został za winnego tego, że w okresie 2-4.12.2011 r. w Warszawie
i Piasecznie, w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem doprowadzenia
do wypłaty pieniędzy z rachunku bankowego, wspólnie i w porozumieniu z nieustalo-
ną osobą, wobec której wyłączono materiał do odrębnego postępowania, podrobił cztery
czeki uprzednio Michałowi Cieślikowi skradzione, z rachunku oszczędnościowo-rozli-
czeniowego Michała Cieślika prowadzonego przez Bank Hipoteczny S.A. w Warszawie,
w ten sposób, że podał swoje dane personalne, które zostały wpisane na blankiety czeko-
we, a następnie puścił ww. czeki do obiegu doprowadzając do niekorzystnego rozporzą-
dzenia środkami finansowymi z rachunku Michała Cieślika w kwocie 4000 zł (cztery razy
po 1000 zł), i za to na mocy art. 310 ż 2 w zb. z art. 286 ż 1 KK w zw. z art. 12 KK i art. 11
ż 2 KK został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności.
zadanie:
Będąc obrońcą oskarżonego Marka Pietrasiaka przygotuj apelację ograniczając się co
wskazania zakresu zaskarżenia wyroku, zarzutu bądz zarzutów oraz wniosku apelacji
albo w przypadku uznania, że brak jest podstaw do jej sporządzenia, opinię prawną o bra-
ku podstaw do sporządzenia apelacji.
Rozwiązanie:
Działając w imieniu oskarżonego Marka Pietrasiaka, na podstawie pełnomocnictwa znaj-
dującego się w aktach sprawy na zasadzie art. 425 ż 1, 2 i 3 KPK oraz art. 444 KPK, zaskar-
żam w całości na korzyść oskarżonego wyrok Sądu Rejonowego z 22.2.2013 r. opatrzony
sygnaturą IV KK 1122/12, otrzymany przez obrońcę oskarżonego wraz z uzasadnieniem
5.3.2013 r.
Sądowi Rejonowemu na podstawie art. 427 ż 1 i 2 oraz art. 438 pkt 1 i 2 KPK zarzucam
w odniesieniu do czynu I, II i III z aktu oskarżenia:
1) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 387
ż 2 KPK, polegającą na uwzględnieniu wniosku oskarżonego o wydanie wyroku
skazującego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego w sytuacji, gdy
okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanych mu czynów budziły
wątpliwości, co obligowało sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego
w celu ich wyjaśnienia;
2) obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 70 ż 1 pkt 1 KK, poprzez jego nie-
właściwe zastosowanie i zawieszenie wykonania wymierzonej oskarżonemu
kary łącznej na okres próby wynoszący 6 lat w przypadku, gdy zgodnie z art. 70
ż 1 pkt 1 KK zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności może nastąpić na
okres próby wynoszący od 2 do 5 lat;
w odniesieniu do czynu II z aktu oskarżenia:
3) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 17 ż 1
pkt 7 KPK poprzez uznanie oskarżonego za winnego popełnienia czynu opisanego
w punkcie II wyroku, pomimo uprzedniego skazania tego oskarżonego prawo-
mocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie z 11.7.2012 r., sygn. akt II K
4
Kazusy karne
Kazus 2
106/11 za ten sam czyn, co stanowi, zgodnie z art. 439 ż 1 pkt 8 KPK, bezwzględną
przyczynę odwoławczą,
w odniesieniu do czynów z punktu I i III aktu oskarżenia:
4) obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 12 KK, polegającą na uznaniu, że
zachowania opisane w punkcie I i III wyroku stanowią odrębne przestępstwa,
podczas gdy prawidłowa ich ocena prowadzi do wniosku, że stanowią one jeden
czyn ciągły, gdyż podjęte zostały w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry
powziętego zamiaru.
W oparciu o powyższy zarzut na zasadzie art. 427 ż 1, art. 437 ż 1 i 2 KPK oraz art. 439
ż 1 KPK wnoszę o:
1) uchylenie wyroku i umorzenie postępowania co do czynu objętego punktem II aktu
oskarżenia (odpowiednio punktem II wyroku),
2) w pozostałym zaś zakresie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instan-
cji do ponownego rozpoznania, względnie o zmianę wyroku Sądu Rejonowego po-
przez przyjęcie, iż czyny z punktu I i III aktu oskarżenia (odpowiednio I i III wyroku)
stanowią czyn ciągły w rozumieniu art. 12 KK i o wymierzenie oskarżonemu kary za
jeden czyn ciągły.
Wyjaśnienie:
W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Sąd Rejonowy w Warszawie, zgodnie
z art. 387 ż 2 KPK, nie był uprawniony do uwzględnienia wniosku oskarżonego o wydanie
wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, gdyż okoliczności popełnienia prze-
stępstwa budziły wątpliwości. Jak wskazano w stanie faktycznym, nie wszystkie okoliczno-
ści sprawy były dostatecznie wyjaśnione i jasne.
Kolejnym naruszeniem, jakiego dopuścił się Sąd Rejonowy, było przekroczenie mak-
symalnego okresu próby, na jaki można zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności,
tj. zawieszenie postępowania na 6-letni okres próby, podczas gdy art. 70 ż 1 pkt 1 KK
dopuszcza zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności na maksymalnie 5-letni
okres.
Należało także podnieść, iż zachowanie przypisane oskarżonemu w wyroku Sądu Re-
jonowego w Piasecznie z 11.7.2012 r. i w pkt II wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie
z 22.2.2013 r. stanowi jeden czyn ciągły. Porównanie sposobu działania Marka Pietrasiaka
w sprawie rozpoznawanej przez Sąd Rejonowy w Piasecznie z działaniem w sprawie roz-
poznawanej przez Sąd Rejonowy w Warszawie prowadzi do wniosku, że zachowanie jego
było wynikiem realizacji z góry powziętego zamiaru. Przemawia za tym okoliczność, iż
wszystkie czeki zostały skradzione Michałowi Cieślikowi, stanowiły własność tego samego
banku, a sposób realizacji czeków był taki sam. Sposób działania Marka Pietrasiaka w obu
sprawach w sposób oczywisty wykazuje, iż zachowania skazanego składały się na czyn
ciągły, przy czym usiłowanie przez skazanego realizacji sfałszowanego czeku 4.12.2012 r.
w Banku Hipotecznym w Warszawie, zakończone zatrzymaniem, kończyło ciąg zachowań
składających się na czyn ciągły.
W świetle utrwalonej judykatury czyn ciągły został uznany w przepisie art. 12 KK, jako
jeden czyn zabroniony i stanowi z punktu widzenia procesu karnego jednolitą całość. Pod-
stawą odpowiedzialności za ten czyn są wszystkie objęte znamieniem ciągłości zachowania,
a granice wyznacza początek pierwszego i zakończenie ostatniego z zachowań, jeśli wszyst-
kie zostały podjęte z góry powziętym zamiarem. Przyjęcie tej konstrukcji czynu ciągłego
przesądza o konieczności stosowania zasady ne bis in idem procedatur wyrażonej w art. 17
ż 1 pkt 7 KPK (wyr. SN z 24.4.2012 r., II KK 50/12). Skazanie zatem Marka Pietrasiaka za
czyn opisany w pkt II zaskarżonego wyroku stanowiło uchybienie określone w art. 439 ż 1
5
Kazusy karne
Część I. Kazusy karne
pkt 8 KPK. Zakres powagi rzeczy osądzonej obejmie cały okres przypisanego czynu cią-
głego, niezależnie od tego, czy sąd orzekł tylko o niektórych czynach z uwagi na wiążące
go granice skargi oskarżycielskiej, czy też wówczas, gdy orzekł o wszystkich ujawnionych
w toku postępowania elementach czynu ciągłego, także tych, które nie były przedmiotem
skargi, ale o których sąd mógł orzekać wobec zarzucenia w owej skardze czynu jako ciągłe-
go1.
Również czyny z pkt I i III aktu oskarżenia należało uznać za jeden czyn ciągły. W tym
wypadku oba czeki stanowiące własność Kredyt Banku S.A. pochodziły z kradzieży doko-
nanej na osobie Michała Wolskiego, zaś realizacja czeków przez oskarżonego przebiegała
w ten sam sposób. Zachowania oskarżonego składały się na czyn ciągły, który przerwany
został w momencie zatrzymania sprawcy 17.12.2011 r.
W związku z tym, że kwestionujemy wszystkie zachowania przypisane oskarżonemu,
wyrok skarżymy w całości, zaś wnioski apelacji odnoszą się oddzielnie do każdego z czy-
nów, tj. czynu ciągłego z 16 i 17.12.2011 r. oraz oddzielnie do zachowania z 4 grudnia, stano-
wiącego fragment czynu ciągłego popełnionego przez oskarżonego w dniach 2 4.12.2011 r.
Wniosek apelacji w punkcie pierwszym wynika z art. 439 ż 1 KPK, zgodnie z którym,
w przypadku stwierdzenia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, sąd jest zobligowany do
uchylenia wyroku.
1
K.T. Boratyńska, A. Górski, A. Sakowicz, A. Ważny, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, War-
szawa 2009.
6
Kazusy karne
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kazus 4 (1)Kazus 10 (1)Kazus 11 (1)Kazus 2Kazus 23Kazus 9Kazus 8 (1)kazus 3Kazus udipKazus 14 (2)kazus 3kazus 3Kazus 14 (1)Kazus 17kazus 5Kazus 17 (1)Kazus 11Kazus 15Kazus 20 (1)kazus 8więcej podobnych podstron