8416073536

8416073536



= 0


300-(XL -10)

(R + 30)2 +(XL -10)2

Rozwiązaniem tego równania jest Xi =10 fi

Stąd wartość skuteczna prądu lab wynosi:

__300_ 300

~ab ~ (R + 30) + j(l0-10)~ R + 30 Z warunków zadania wynika, że:

Ux, =60V Jest zatem:

Uy =Iab -Xt =-^—-10 = 60 XI “h L R + 30

Pierwiastkiem tego równania jest drugi z poszukiwanych parametrów obwodu: R = 20 fi

9.7. Twierdzenie Nortona

Rys. 9.15. Ilustracja twierdzenia Nortona


dowolny, liniowy, obwód aktywny prądu

sinusoidalnego


Dowolny, liniowy obwód aktywny prądu sinusoidalnego, rozpatrywany z punktu widzenia wybranej pary zacisków „ab” można zastąpić gałęzią aktywną złożoną z połączonych równolegle: idealnego źródła prądowego o sile prądomotorycznej, zwanej siłą prądomotoryczną Nortona () i admitancji zespolonej, zwanej admitancją Nortona (Y_x).

Siła prądomotoryczną Nortona ma wartość równą wartości skutecznej zespolonej prądu l_ab2 płynącego przez bezimpedancyjne zwarcie zacisków „ab” (wartości skutecznej zespolonej prądu zwarcia gałęzi „a-b”). Admitancja Nortona równa jest admitancji Labo obwodu pasywnego, utworzonego przez usunięcie wszystkich idealnych SEM

i SPM z rozważanego obwodu „widzianej” z zacisków „ab”. Wartość ta jest równa: Ejy = ~abz ,

U-abO

gdzie U.abzO Jest napięciem biegu jałowego, tj. napięciem jakie wystąpi na zaciskach „ab” przy

...    1    Et

rozwartej gałęzi „a-b” (jest więc: Yx = —— i    =-^~).

Twierdzenie Nortona jest wykorzystywane do wyznaczania parametrów obwodów elektrycznych rzadziej niż twierdzenie Thevenina. Bierze się to stąd, że elektrykom bliższa jest intuicja źródła rzeczywistego prądowego niż źródła rzeczywistego napięciowego. Z tą pierwszą spotykają się znacznie częściej.

PRZYKŁAD

Dla obwodu przykładowego IV o schemacie zastępczym z rys. 9.16. należy dobrać impedancję elementu pasywnego Z taką, by napięcie na tym elemencie miało przebieg wartości

chwilowych uzft) = 40sin(cot + ~)V .

-71 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
(5,5)r,TT“«M +“KO = -*„/« ». de{l) e(0),e(0) Rozwiązaniem tego równania jest trajektoria stanu
30 (386) (31) otrzymuje się: przy czym rozwiązaniem ogólnym równania jest wyrażenie: (32) — = fi (X
Image0071 BMP Rozwiązaniem tego równaniu jest niezależna od czasu funkcja l ---a;+b, gdzie a oraz b
28429 skan0216 Kinetyka chemiczna 219 gdzie x jest przyrostem [B], Rozwiązaniem tego równania jest w
P = 10/7 Aa,* =1.43 Ao, Rozwiązanie tego równania (przy założeniu, że <p ź 0 równoznacznym z pow
IMG00135 10. Pręty smukłe obciążone siłami poprzecznymi i osiowymi Rozwiązaniem ogólnym tego równani
IMG236 236 ‘l - 2**x •k ♦ 4 -c W wyniku rozwiązania tego równania otrzymujemy ■ 0,096 lub w procenta
20739 img037 (6) □ Rozwiązanie tego równania ma postać: D Dn gdzie: N = N0 • e N -ilość komórek zdol
DSC00107 (7) Poszukujemy rozwiązania tego równania w postaci: y(x) = e™. Podstawiając do równania (3
scan 5 (5) 55 co pozwala zapisać równanie (14) w formie: d2y dx -a -y = 0 (15a) Rozwiązanie tego ró
Image29 (20) 56 Rozwiązaniem ogólnym tego równania jest rodzina krzywych ln (Cr) cpu vV - u2 ’ z któ
DSC07361 140 Geometria analityczna w przestrzeni Rozwiązaniem tego układu jest trójka liczb * = 1, y
DSC36 (3) ) rozwiązaniu tego równania znajdziemy jawną postać charakterystyki
Matematyka 2 &7 266 [V Równania rtjćniczAowe :wyc:ame Aby znaleźć rozwiązania tego równania szukamy

więcej podobnych podstron