8676615887

Geografia - studia stacjonarne II stopnia Geografia społeczno-ekonomiczna

Nazwa przedmiotu: Metody analizy przestrzennej

Nazwa kierunku: Geografia

Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Wydział Oceanografii i Geografii

Nazwa specjalności: Geografia społeczno-ekonomiczna

Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących): dr Tomasz Michalski (wykład i ćwiczenia)

Liczba punktów ECTS: 4

Rok i semestr studiów: 1,1

Język wykładowy: polski

Formy i warunki zaliczania przedmiotu:

Wykład - egzamin pisemny w formie testu wyboru. Ćwiczenia - zaliczenie (wykonanie wszystkich zadań i uzyskanie z nich minimum 50% +0,25 punktu).

Liczba godzin zajęć: 25, w tym:

wykładów -15 godzin

ćwiczeń laboratoryjnych -10 godzin

Rodzaj studiów: stacjonarne, II stopnia

Status przedmiotu: obligatoryjny

Metody dydaktyczne:

Wykład - wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

Ćwiczenia - rozwiązywanie zadań w trakcie ćwiczeń.

Określenie wymagań wstępnych:

Wiedza z zakresu: podstawowego kursu statystyki (zwłaszcza: analiza jednej zmiennej, korelacja, regresja). Umiejętności: rozumienie wzorów statystycznych, wykonywanie działań matematycznych._

Założenia i cele przedmiotu:

Nabycie wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych jej implementacji w zakresie analizy przestrzennej, czasowej i czasowo-przestrzennej zjawisk i procesów, które da się opisać za pomocą zmiennych ilościowych.

Treści programowe:

Wykład - paradygmaty w geografii społeczno-ekonomicznej i ich wpływ na stosowane metody analizy. Tradycyjne metody analizy (trójkąt Ossana, tabela znaków, metoda bonitacyjna itp.). Proste metody analizy statystycznej (wskaźniki struktury, syntetyczne, klasyfikacja z wyłączeniem wielocechowej, korelacja regresja). Zaawansowane metody analizy statystycznej (klasyfikacja wielocechowa, regresja wieloraka, regresja liniowa a linearyzowana, analiza kanoniczna, metody oparte o macierze korelacji, grafy itd.). Teorie sformalizowane (na przykładzie dyfuzji innowacji) a metody statystyczne. Teorie sformalizowane i metody statystyczne a modele opisowe i wyjaśniające (na przykładzie terytorialnego systemu społecznego oraz interakcyjnego modelu systemu człowiek-środowisko).

Ćwiczenia - klasyfikacja (jednocechowa, pseudojednocechowa, pseudowielocechowa), wskaźniki (syntetyczny, struktury); metoda reszt z regresji; macierz korelacji i metoda Mc Quitty'ego.

Umiejętności i kompetencje:

Nabycie podstawowych umiejętności analizy wielozmiennej w ujęciu przestrzennym oraz czasowym. Nabycie umiejętności analizy współzależności zjawisk. Nabycie umiejętności implementacji w praktyce poznanych metod analizy ilościowej.

Wykaz literatury Podstawowej:

- Chojnicki Z, 1999, Podstawy metodologiczne i teoretyczne geografii, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań (Część II. Modele i metody matematyczno-statystyczne w geografii, s. 99-246).

- Parysek J. J., Wojtasiewicz L., 1979, Metody analizy regionalnej i metody planowania regionalnego, Studia KPZK PAN, Tom LXIX.

- Runge J., 2006, Metody badań w geografii społeczno-ekonomicznej - elementy metodologii, wybrane narzędzia badawcze, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.

Uzupełniającej:

- Chojnicki Z. (red.), 1977, Metody ilościowe i modele w geografii, PWN, Warszawa.

- Chojnicki Z, Czyż T., 1973, Metody taksonomii numerycznej i regionalizacji geograficznej, PWN, Warszawa.

- Parysek J. J., 1982, Modele klasyfikacji w geografii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań.

- Racine J. B., Reymond H., 1977, Analiza ilościowa w geografii, PWN, Warszawa._