8719220721
6 J. Bendkowski
1. Wstęp
Termin „wspólnota działań” odnosi się do procesu grupowego uczenia się ludzi, zainteresowanych rozwiązaniem określonego problemu, i w tym celu współpracujących ze sobą przez dłuższy czas w formie wymiany pomysłów, szukania rozwiązań i tworzenia nowej wiedzy1. Tworzą one samowyłaniające, samoorganizujące i niesformalizowane wyspy wiedzy, samodzielnie określające zasady współdziałania ich członków oraz charakter relacji z organizacją macierzystą2. Wiedza wytworzona w ich ramach jest wysoce niesformalizowana i nieustrukturyzowana, a przez to pozwalająca na efektywne rozwiązywanie problemów w niezwykle zmiennym i nieprzewidywalnym otoczeniu.
Niejednoznaczność samego terminu „wspólnota działań”, który można interpretować z punktu widzenia różnych dyscyplin naukowych, takich jak np. socjologia czy zarządzanie, oraz zastosowanie odmiennych perspektyw badawczych i wynikających z nich odmiennych metod i narzędzi analizy w połączeniu ze znacznym zróżnicowaniem samego obiektu badań doprowadziło do powstania chaosu terminologicznego i metodologicznego. W rezultacie ta sama wspólnota stanowi np. dla epistemologów narzędzie badania teorii poznania grupowego, a dla menedżerów zainteresowanych efektywnością działania doskonałe narzędzie kreowania wiedzy na różnych poziomach organizacji (grupa, organizacja)3 4 5.
Celem niniejszego artykułu jest uporządkowanie istniejącego w literaturze przedmiotu chaosu terminologicznego poprzez przedstawienie badań wspólnot działań funkcjonujących w środowisku organizacyjnym.
2. Początki badań wspólnot działań
2.1. Badania procesów grupowego uczenia się
Za punkt wyjścia do badań wspólnot działań uznaje się badania Jean Lave’a i Etienna Wengera, w których skupili się oni na relacjach pomiędzy procesem uczenia się a środowiskiem społecznym, co doprowadziło do opracowania koncepcji sytuacyjnego uczenia się4,5. W ich często cytowanej monografii pt. Situated Learning: Legitimate
Lave J., Wenger E.: Situated Learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge University Press, Cambridge, UK 1991, p. 8-9.
' Wenger E.: Communities of Practice - Learning as a Social System. ..The System Thinkers". Vol. 9. No. 5, 1998, p. 2.
Davenport E., Hall H.: Organization Knowledge and Communities of Practice. „Annual Review of Information Science and Technolog) "". Vol. 36, No. 1, 2002, p. 178.
Bendkowski J.: Interaktywno-sieciowy model kształtowania wspólnot działań w rozwoju współczesnych organizacji. Monografia nr 402. Politechnika Śląska, Gliwice 2012, s. 89.
Lave J., Wenger E.: op.cit.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
• termin „równouprawnienie" powinien odnosić się do reguły sprawiedliwości
Termin POZYCJA KONKURENCYJNA odnosi się do udziału w rynku i jego zmian w tym zakresie na tle główny
Zaburzenia mowyZaburzenia mowy Termin zaburzenia mowy odnosi sit* do poważnych dofoktów mowy Różnią
49106 s 110 111 110 ROZDZIAŁ 4 wa. Termin „wspólnota regionalna” stanowi nawiązanie do regulacji kon
Pojęcie terminu ‘komunikacja’ Komunikacja:- przemieszczanie się ludzi i
§1 Wstęp Używany w Regulaminie termin: 1. „Dziekan" odnosi się również do
img197 (10) 1.1. Znaczenie pojęcia pszczoły Termin „pszczoły” odnosi się do wszyst
IMG 7 NormaJized Frequency 8. W terminologii cyfrowej analizy sygnałów skrót „DFT” odnosi się do: •
Wstęp 13 Pojęcie kompetencji przedsiębiorstwa odnosi się bowiem do posiadanych przez organizację
FAZY ZARZĄDZANIA • Faza zapobiegania Odnosi się do działań, które eliminują lub redukują
Wojtyla08 UCZESTNICTWO 311 działania „wspólnie z innymi” przedstawia się jako dostosowana do tych re
zdjecie0730 Penetracja rynku - odnosi się do strategii, w której firma rozszerza swoje działania&nbs
Po pierwsze: odnosi się do praktyczne] działalności ośrodków decyzyjnych (zazwyczaj
CCF20091108 030 STRES ZAWODOWY A ZDROWIE PRACOWNIKÓW 197 Termin dydaktyka zmagania się ze stresem od
więcej podobnych podstron